Ανακοίνωση της δημοτικής παράταξης ΜΕΝΟΥΜΕ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Πριν από το 1204, και την άλωση της Πόλης από τους Σταυροφόρους, πριν το 1453 και την επιβολή της μακραίωνης οθωμανικής σκλαβιάς ο ελληνισμός αντιπροσώπευε έναν διακριτό πολιτικό-πολιτιστικό πόλο στο παγκόσμιο στερέωμα. Μια άλλη εκδοχή της Ευρώπης, σαφέστατα πιο ανθρωπιστική –εκφράζοντας έναν υψηλό πολιτισμό ο οποίος είχε να επιδείξει μια συνέχεια από την κλασική αρχαιότητα μέχρι το ύστερο Βυζάντιο.
Μετά τον «αιώνα της ανεξαρτησίας» 1821-1922, αυτό που απέμεινε ήταν ένα κολοβωμένο κράτος, δημογραφικά συρρικνωμένο, κοινωνικά γονατισμένο.
Υπενθυμίζουμε όλα τούτα, για να καταδείξουμε πως η γενοκτονία του Ποντιακού και του Μικρασιατικού Ελληνισμού υπήρξε η τελευταία, τραγικότερη φάση μιας διαρκούς εθνοκάθαρσης την οποία αντιμετώπισε το σύνολο του ελληνισμού στο πλαίσιο της Οθωμανικής Κατάκτησης: Με τις σφαγές, τις δηώσεις, τις βίαιες μετακινήσεις πληθυσμών, και βέβαια, το παιδομάζωμα.
Η 19η Μαΐου είναι για όλους μας ημέρα μνήμης. Καταδεικνύει το πώς διακόπηκε βίαια και εγκληματικά η συνέχεια 3.000 χρόνων βίου του ελληνισμού στον Εύξεινο Πόντο και την Μικρασία.
Η ενότητα του τουρκικού κράτους διασφαλίζεται μέσα από την καταπίεση των εθνοτήτων που βρίσκονται στο εσωτερικό της, τις διώξεις εναντίον των δημοκρατικών στοιχείων, ακόμα, την επεκτατική της τάση. Εκείνο που η σημερινή Τουρκία προτάσσει ως μεγαλείο, και ένδοξο παρελθόν, είναι χτισμένο πάνω στο αίμα το δικό μας, των Αρμενίων, των Ασσυρίων, όλων των αλλόδοξων της περιοχής που κάποτε διοικούσε ως οθωμανική αυτοκρατορία.
Στις μέρες μας, επομένως, η 19η Μαΐου δεν έχει να μας πει μόνο για το χθες. Έχει να μας διδάξει και για το αύριο. Μας υποδεικνύει πως ο αγώνας για την αναγνώριση της γενοκτονίας του Ελληνισμού στον Πόντο & την Μικρά Ασία πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της εθνικής μας στρατηγικής. Κι επίσης, μας υπενθυμίζει το καθήκον μας, πως απέναντι στη διαχρονική απειλή που αντιπροσωπεύει ο τουρκικός επεκτατισμός, πρέπει να είμαστε έτοιμοι και προετοιμασμένοι ώστε η επαπειλούμενη, περαιτέρω ιστορική συρρίκνωση του ελληνισμού (όπως συνέβη το 1974 στην Κύπρο) να μην ολοκληρωθεί.
