Ο Αλμπέρτο Σόρντι (Alberto Sordi, 15 Ιουνίου 1920 – 24 Φεβρουαρίου 2003) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Ιταλούς ηθοποιούς του 20ού αιώνα. Υπήρξε επίσης σκηνοθέτης και σεναριογράφος σε πολλές ταινίες ενώ τα πρώτα χρόνια της καριέρας του εργάστηκε στην μεταγλώττιση δεκάδων ξένων ταινιών.
Γεννήθηκε στη Ρώμη, στην περιοχή Τραστέβερε, στις 15 Ιουνίου του 1920. Ο πατέρας του ήταν μουσικός και η μητέρα του δασκάλα. Όταν ήταν μαθητής παρουσίαζε σε συνομιλήκους του δικές του παραστάσεις με μαριονέτες και συμμετείχε στην παιδική χορωδία, στην Καπέλα Σιστίνα (Cappella Sistina), υπό τη διεύθυνση του |Λορέντσο Περόζι (Lorenzo Perosi). Ξεκίνησε να σπουδάζει στο Istituto di Avviamento Commerciale αλλά εγκατέλειψε τις σπουδές του και πήγε στο Μιλάνο για να σπουδάσει υποκριτική στην Accademia dei Filodrammatici. Αρκετά χρόνια αργότερα κατάφερε τελικά να πάρει το πτυχίο της λογιστικής για χάρη της μητέρας του.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’40 εμφανίστηκε σε πολλές παραστάσεις επιθεώρησης ενώ μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του ’50 συμμετείχε και σε ραδιοφωνικές εκπομπές (Rosso e Nero, Oplà και Vi parla Alberto Sordi), στις οποίες δημιούργησε διάφορους πολύ δημοφιλείς χαρακτήρες όπως ο Signor Dice (σε συνεργασία με τους Φιορέντσο Φιορεντίνι (Fiorenzo Fiorentini) και Έττορε Σκόλα), ο Conte Claro και ο Mario Pio.
Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1937 ως κομπάρσος στις ταινίες Scipione l’Africano και Giarabub. Από τότε και μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’50 συμμετείχε, σε δευτερεύοντες ρόλους, σε περισσότερες από δέκα ταινίες. Πρωταγωνιστικό ρόλο είχε στις ταινίες I tre aquilotti, του Mario Mattòli, (1942), Mamma mia che impressione! (1951) και Via Padova 46, του Giorgio Bianchi (1953).
Το 1937 επιλέχτηκε για να ντουμπλάρει τη φωνή του Όλιβερ Χάρντι (Oliver Hardy). Συνέχισε να εργάζεται στην μεταγλώττιση ταινιών μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του πενήντα.
Επιλεγμένη Φιλμογραφία
- Ο Ανθρωπάκος (1977)
- Η Συμμορία των Δέκα Ναπολιτάνων (1959)
- Χαρτοπαίχτης με ταλέντο (1972)
