- ΑΛΕΞΗΣ ΚΟΛΥΒΑΣ
Η αντίδραση του Α.Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ στην ομόφωνη καταδίκη του Ν.Παππά για κατάχρηση εξουσίας εκτός του ότι είναι απαράδεκτη, επικίνδυνη και προσβλητική για το δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας, δείχνει ότι δεν έχουν διδαχτεί τίποτε, και πως πιστεύουν ότι για την αποδοκιμασία τους από τον λαό στις δυο τελευταίες εκλογικές διαδικασίες δεν φταίνε αυτοί , αλλά ο λαός.
Οι δικαστές που υπερψήφισαν την ενοχή του κ. Παππά ως μέλη του ειδικού δικαστηρίου ανήκουν στην ανώτατη βαθμίδα του κλάδου τους και το λειτούργημά τους είναι να απονέμουν δικαιοσύνη και όχι να ασκούν πολιτική. Υπό αυτή την έννοια δεν έχει σημασία , αλλά το αναφέρω: Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες ανάμεσα στους ανώτατους δικαστές που καταδίκασαν τον κ. Παππά είναι κάποιοι προσκείμενοι στον ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που δεν τους εμπόδισε να ασκήσουν σωστά το λειτούργημά τους. Από αυτό και μόνο καταρρίπτεται η άποψη ότι η δίκη του κ. Παππά και η απόφαση έχουν πολιτική χροιά και κίνητρα.
Ωστόσο και σε αυτή την υπόθεση φαίνεται ότι ο κ. Τσίπρας και ο σκληρός πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ δεν ορρωδούν προ ουδενός. Έχει το θράσος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ να λέει ότι για την «πολιτική δίωξη» του Ν. Παππά ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ακολούθησε την οικογενειακή του παράδοση, καθώς ο πατέρας του ως πρωθυπουργός μεθόδευσε πολιτικές διώξεις. Πρόκειται για το 1/3 της αλήθειας. Ο κ. Τσίπρας αποφεύγει σκόπιμα να αναφερθεί η πολιτική δίωξη που έκανε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κατά του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ. Και δεν το λέει για να μη σκαλίσει τις μνήμες των πρώην ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι έγιναν δικοί του ψηφοφόροι είτε για να ικανοποιήσουν αποτελεσματικότερα τα αντιδεξιά τους αισθήματα είτε για να συνεχίσουν να βρίσκονται κοντά στην εξουσία από την οποία το ΠΑΣΟΚ φαίνονταν πως θα απομακρυνθεί. Ξεχνάει ώ του θαύματος – εδώ πάει το θράσος – ότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τις πολιτικές διώξεις δεν τις έκανε μόνος του, αλλά μαζί με τους πολιτικούς του προγόνους, την «δρακογενιά» τον Φλωράκη, τον Κύρκο, τον Κωνσταντόπουλο και αρκετούς που είναι ακόμη στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεδομένου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με αυτό το πολιτικό ήθος και τις πρακτικές που είχε και ως κυβέρνηση και ως αντιπολίτευση έχει πάρει την κάτω βόλτα, η πτώση είναι επιταχυνόμενη και σε λίγο χρόνο θα έχει ιλιγγιώδη ταχύτητα, που θα τον οδηγήσει στα συνηθισμένα μέτρα του, το πρόβλημα είναι για την Π.Σ. (Προοδευτική Συμμαχία) που έχει κολλήσει πίσω από το «ΣΥΡΙΖΑ». Δεν αναφέρομαι στους διάφορους καρεκλοκενταύρους που χωρίς ιδεολογία αρχές και πολιτικό ήθος δεν έχουν κανένα πρόβλημα να βρεθούν οπουδήποτε μπορεί να υπάρξει μια καρέκλα για τον πισινό τους. Αυτοί άλλωστε να το πω λαϊκά τα έχουν κάνει τα κονέ τους. Έχουν υψηλές γνωριμίες και προφανώς κομπόδεμα. Αναφέρομαι σε αυτόν τον κόσμο που τους ακολούθησε μαζικά με την ψευδαίσθηση ότι θα έχουν και αυτοί μερίδιο εξουσίας ή για ιδεολογικούς λόγους όπως προανέφερα εκφράζοντας τα αντιδεξιά τους αισθήματα. Πολύς κόσμος, πολίτες ενεργοί που είχαν την τύχη να νιώσουν την αύρα και την αγάπη του Ανδρέα Παπανδρέου σε ένα ΠΑΣΟΚ που τους έδινε την δυνατότητα να έχουν λόγο και να εισακούονται, βρίσκονται μετέωροι. Δεν μπορούν να πάνε ούτε μπροστά ούτε πίσω. Μόνο προς τα κάτω στο βούλιαγμα.
Αν μπορούσε το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ θα έπρεπε να απαγορέψει στους πρώτους, τους καρεκλοκενταύρους, ακόμη και να το ψηφίσουν, αν το θελήσουν κάποια στιγμή, για να απαλλαγούν από την κατάρα της προδοσίας που έχει ήδη αρχίσει να τους κυνηγά.
Στον απλό κόσμο, στους πρώην ψηφοφόρους του πρέπει να ανοίξει μια ξεχωριστή πόρτα και να τους περιμένει, καθώς είναι σίγουρο ότι πολλοί θα θελήσουν να επαναπατριστούν. Δεν πρέπει να τους αφήσει να ολοκληρώσουν πρόωρα και άστεγοι πολιτικά την ενασχόλησή τους με τα κοινά. Δεν ωφελεί σε τίποτα και κανέναν να περιθωριοποιηθεί τόσος κόσμος σε μια εποχή μάλιστα που δεν υπάρχει προθυμία από τους πολίτες να ασχοληθούν με τα κοινά.
Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ πρέπει να αφήσει κατά μέρους τους εσωτερικούς ανταγωνισμούς ομάδων, συσχετισμών και υποψηφίων για το ποιος θα γίνει βουλευτής και να κάνει σαφέστερη την παρουσία του. Να δείξει ότι είναι εδώ όχι δυνατό ποια, αλλά κάτι το ίδιο σημαντικό: καθαρό.
Ο χρόνος του είναι μέχρι τις εκλογές και δεν είναι λίγος. Είναι πολύς πολιτικός χρόνος που αν τον εκμεταλλευτεί σωστά μπορεί να επανέλθει, διαφορετικά θα βρεθεί να πληρώνει ως προοδευτικό κόμμα τα εγκλήματα που έκανε ο «προοδευτικός» ΣΥΡΙΖΑ, βουτηγμένο σε μια θάλασσα με φουρτούνα και χωρίς σύνορα.
