Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου αναφέρονται τα εξής: «καλή χρονιά νυφίτσα Λεμονιά, χαρούμενη χρυσή Πρωτοχρονιά! Και του χρόνου! Έλα – Έλα.
Ελαφίνα μαρτζαμπέλα!
Ελάτε και μικρά πουλιά που ζείτε μες στο κρύο, Σκουφάτε, Χρυσοπιτσιλιά,
Φρουφρού και Πίο –Πίο…
…Ελάτε στον απαλό, πουπουλένιο κόσμο που θα έφτιαχνε ο Άη Βασίλης αν ήταν μικρό παιδί.»
Είναι ένα βιβλίο, το οποίο είναι ευανάγνωστο, διαβάζεται στο πι και φι, σε βάζει αμέσως στο κλίμα των Χριστουγέννων και δεν ξεφεύγει από την βασική ιδέα: ότι ο Άη – Βασίλης περιμένει τα γράμματα από τα παιδιά αυτές τις ημέρες από όλο τον κόσμο και προσπαθεί να εκπληρώσει τις επιθυμίες τους.
Είναι ένα βιβλίο χαρούμενο, όπου περιλαμβάνει πάρα πολλές ομοιοκαταληξίες και στιχάκια και ίσως είναι αυτό που λείπει από τα παιδικά βιβλία, δηλαδή η ποίηση που απευθύνεται σε παιδιά είναι κάπως παραγκωνισμένη, δεν αποτελεί ένα διαδεδομένο λογοτεχνικό είδος… Λίγοι ποιητές γράφουν ποιήματα για παιδιά και οι γονείς δεν λαμβάνουν σοβαρά υπόψη την αναγκαιότητα της ποίησης για παιδιά.
Η εικονογράφηση είναι καταπληκτική, με πανέμορφες εικόνες που σε ταξιδεύουν και σε εντάσσουν στο κλίμα των ημερών, όπου αυτό που κυριαρχεί είναι ο χειμώνας, τα στολίδια, τα δώρα, τα γλυκά που καταναλώνουμε αυτές τις ημέρες… όλα αυτά τα μικρά που συμβαίνουν γύρω μας, συμβάλλουν στη δημιουργία ενός κλίματος ζεστασιάς και θαλπωρής, ότι κάτι διαφορετικό και πολύ σημαντικό συμβαίνει.
Φαίνεται λιτό σαν παραμύθι, με την έννοια ότι ένα παραμύθι όσο πιο απλοϊκά είναι γραμμένο, ίσως να είναι απλοϊκό και ως προς τα μηνύματα που διαπραγματεύεται στην πλοκή και στο περιεχόμενό του. Όμως, στην προκειμένη περίπτωση θα λέγαμε ότι αν κάποιος εμβαθύνει σε όσα αυτό το παραμύθι έχει να πει, θα ανακαλύψει πολλά βαθυστόχαστα λόγια και έννοιες ή αξίες, όπως η προσφορά, η αγάπη, η συντροφικότητα, η θαλπωρή κ.α.
Μας θυμίζει αυτό που είχε πει ο σπουδαίος φιλόσοφος της Ανατολής, ο Λάο Τσε, ότι «η ευγένεια στον λόγο δημιουργεί εμπιστοσύνη, η ευγένεια στη σκέψη δημιουργεί στοχασμό, και η ευγένεια στην προσφορά δημιουργεί αγάπη». Οπότε, ας προσπαθήσουμε να είμαστε ευγενικοί κι ας γίνουμε πιο δοτικοί, καθώς οι προσφορά δημιουργεί αγάπη. Προσοχή όμως! Δε χρειάζεται να ξοδεύουμε υπέρογκα ποσά σε δώρα και γλυκά αυτές τις μέρες, μετατρέποντας τους εαυτούς μας σε υπέρ – καταναλωτές. Μπορούμε να προσφέρουμε γλυκά που φτιάξαμε μόνοι μας, ή κάτι που κατασκευάσαμε με τα χέρια μας, αλλά ακόμη καλύτερα μπορούμε να προσφέρουμε αγαθά που δεν κοστίζουν, όπως ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, μια γλυκιά κουβέντα!
Ίσως, οι περισσότεροι από εμάς να μην έχουν σκεφτεί ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερο δώρο από την ζωή, από το να χαρίζεις τη ζωή στα δέντρα που τα κόβουμε γι’ αυτές τις ημέρες. Ακόμη κι αν τα δέντρα αυτά έχουν φυτευτεί και καλλιεργηθεί για να κοπούν και να στολίσουν τα σπίτια μας τις γιορτινές αυτές ημέρες, ποιο είναι το μήνυμα που περνάμε στα παιδιά; Τι τα διδάσκουμε για την αξία της ζωής όλων των πλασμάτων πάνω στη Γη; Ας το σκεφτούμε.
Ένα παραμύθι που αξίζει να το βρείτε και να το διαβάσετε αυτές τις ημέρες ανάπαυλας και ημέρες που μας δίνουν την ευκαιρία και τον χρόνο για να έρθουμε όλοι πιο κοντά. Επίσης, οι διακοπές μας δίνουν την ευκαιρία να σκεφτούμε κάποια πράγματα ή κάποιους ανθρώπους πέρα από τον εαυτό μας. Σας ευχόμαστε καλή ανάγνωση!
«Αν ήμουν Αη – Βασίλης»
Συγγραφέας: Τιρκ Χάνε, στιχάκια: Μ. Κριεζή. Εκδόσεις: Άμμος
________________________________________________________________
Κουραβάνας Νικόλαος- Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.
Posted by Κουραβάνας Νικόλαος- Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγος, MSc
