Ο Αλέξης Τσίπρας ακούει (δήθεν συνοφρυωμένος) τον “αντικειμενικό” συνδικαλιστή που όμως “τυχαίνει” να είναι και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. Παραδίπλα, ο καταδικασμένος από το Ειδικό Δικαστήριο Νίκος Παππάς, τον οποίο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επιμένει να κρατάει στο προσκήνιο. Τον έστειλε στον τόπο του δυστυχήματος, θέλοντας έτσι να πει ότι γι’ αυτούς είναι… αθώος!!!!
- ΑΛΕΞΗΣ ΚΟΛΥΒΑΣ
Η τραγωδία που βιώνουμε από την Τρίτη, τελευταία ημέρα και ώρα του Φεβρουαρίου και τις πρώτες ώρες του Μάρτη, δοκιμάζει τις αντοχές και την αποτελεσματικότητα του πολιτικού συστήματος και της κοινωνίας. Η συμφορά που χτύπησε την χώρα με το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα και τους δεκάδες νεκρούς, οι περισσότεροι νέα παιδιά, αναδεικνύει τις αρετές, αλλά και τις παθογένειές μας.
Τρείς μέρες μετά το μεγάλο κακό και με το τέλος του εθνικού πένθους, υπάρχουν δείγματα για το πώς θα το διαχειριστούμε , αφού εμφανίστηκαν ήδη και τα καλά και τα άσχημα.
Στα συντρίμμια της μετωπικής σύγκρουσης των δύο αμαξοστοιχιών σε χρόνο ρεκόρ έφτασαν τα σωστικά συνεργεία, το νοσοκομείο της Λάρισας και τα άλλα κοντινά επέδειξαν απίστευτη ετοιμότητα παρά την καταπόνηση που έχουν υποστεί τα χρόνια του κορονοϊού. Παράλληλα η ανταπόκριση του κόσμου στην έκκληση να δώσουν αίμα για τους τραυματίες είναι συγκλονιστική.
Από την άλλη πλευρά από τις πρώτες ώρες έκαναν την εμφάνισή τους τα όρνια κάνοντας στην αρχή μεγάλους κύκλους πάνω από τα συντρίμμια για να μυρίσουν αίμα και σάρκα. Έτσι κάνουν τα κοράκια στην αρχή λίγα κάνουν μεγάλους κύκλους σαν να χαρτογραφούν και μετά μαζεύονται πολλά και εφορμούν. Ο βουβός πόνος του κόσμου για την απώλεια των βλασταριών του δεν τα αγγίζει. Σκέφτονται και σχεδιάζουν το πώς θα κερδίσουν μέσα στην συμφορά. Την πρώτη εφόρμηση την έκανε ο Γιάνης Βαρουφάκης: «Από αύριο, θα μιλήσουμε για το έγκλημα των ιδιωτικοποιήσεων, τον πραγματικό ένοχο αυτής της ανείπωτης αυτής τραγωδίας, που τώρα που μιλάμε προσπαθούν να φορτώσουν σε ορισμένους εργαζόμενους…», αναφέρει σε ανακοίνωση από την πρώτη μέρα, όταν ο σεβασμός στους νεκρούς απαιτούσε σιωπή. Έπρεπε όμως να προλάβει τον Αλ. Τσίπρα ο οποίος από σεβασμό στους νεκρούς δεν μιλούσε, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ κραύγαζε από την πρώτη μέρα για να πει ότι τώρα δεν μιλάει, αλλά θα μιλήσει. Η κυρία Τσαπανίδου με το γραφείο τύπου του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι την κυρία Σβίγκου εξέδωσαν ανακοινώσεις την πρώτη μέρα φωνάζοντας ότι δεν μιλάνε γιατί σέβονται τους νεκρούς, αλλά …
Συμπεριφέρονταν έτσι προφανώς γιατί ήθελαν να δημιουργήσουν κλίμα ότι η κυβέρνηση, θέλει να σκεπάσει τις ευθύνες που υπάρχουν γι’ αυτή την τραγωδία και παρά το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός δήλωσε από την αρχή ότι όλα θα ερευνηθούν σε βάθος και θα αποδοθούν ευθύνες.
Διαμήνυαν ότι αν το οποιοδήποτε πόρισμα τους βρίσκει σύμφωνους έχει καλώς. Διαφορετικά θα είναι αποτέλεσμα μεθόδευσης και συγκάλυψης. Σε αυτό το πλαίσιο ο κύριος Τσίπρας δεν παρέλειψε να παίξει και εδώ θέατρο όταν συναντήθηκε με συνδικαλιστή ο οποίος τον ενημέρωσε, προφανώς σε μια στημένη διαδικασία, αφού ο συνδικαλιστής αυτός είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ και όταν έγινε γνωστό αυτό έτρεχαν να το κρύψουν. Αυτό έγινε την ημέρα που ο δικαστικός πραγματογνώμονας κατέθεσε στην δίκη για το Μάτι πως όταν έφθασε ο κ. Τσίπρας στο κέντρο επιχειρήσεων για να δώσει εκείνη την άθλια παράσταση, γνώριζαν για την ύπαρξη 37 νεκρών. Αυτό δείχνει ότι είναι αμετανόητος και μπρός στο πολιτικό του συμφέρον, αδίστακτος.
Τους ηγέτες ακολουθούν τα στελέχη και τα μέλη των κομμάτων τους, αλλά και οι ψηφοφόροι διαχέοντας στην κοινωνία ανακρίβειες και ψέματα. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ενώ την ευθύνη για το σιδηροδρομικό δίκτυο ανήκει στον κρατικό ΟΣΕ τα βέλη τους στρέφονται κατά των ιδιωτικοποιήσεων και κάνουν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας «αυθόρμητες» ή οργανωμένες στα γραφεία της ιταλικής εταιρείας που αγόρασε την ΕΡΓΟΣΕ και δεν έχει ευθύνη για το δίκτυο και τα προβλήματα που πιθανόν προκάλεσαν τα δυστύχημα. Είναι τόση η ιδεοληψία τους που τους τυφλώνει.
Η Ελλάδα δεν είναι μια χώρα ανεπτυγμένη όσο οι ευρωπαϊκές χώρες του πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν είναι όμως ούτε τριτοκοσμική υπανάπτυκτη χώρα, όπως ισχυρίζονται διάφοροι με αφορμή το δυστύχημα. Προσπαθεί χρόνια να πλησιάσει και να πιάσει τα στάνταρ των χωρών που αναφέρω και έχει κάνει σημαντικά βήματα. Όχι όμως τόσα που θα την είχαν φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα και αυτό γιατί ενώ κάποιοι προσπαθούν να την τραβήξουν μπροστά κάποιοι άλλοι προσπαθούν να την κρατήσουν πίσω γιατί βολεύονται από την κατεστημένη τάξη πραγμάτων. Πρόκειται για κάποιους από τους αυτοαποκαλούμενους προοδευτικούς και τους συνδικαλιστές. Αυτή είναι μια ακόμη τραγωδία γι’ αυτή τη χώρα που σκλαβώνει τις ζωές και τα όνειρα των πολιτών της.
