Ο Φρανθίσκο Πατσέκο (Francisco Pacheco del Río, 1564 – 27 Νοεμβρίου 1644) ήταν Ισπανός ζωγράφος και ιστορικός της τέχνης, γνωστός περισσότερο ως δάσκαλος του Ντιέγο Βελάθκεθ αλλά και συγγραφέας της πραγματείας Arte de la pintura (1649), από την οποία αντλούμε σήμερα πληροφορίες για την ισπανική ζωγραφική του 17ου αιώνα καθώς και βιογραφικές πληροφορίες για καλλιτέχνες της εποχής.
Σε νεαρή ηλικία εγκαταστάθηκε στη Σεβίλλη, που αποτελούσε σημαντικό καλλιτεχνικό κέντρο κατά το 17ο αιώνα, και υπήρξε μαθητής του Λουίς Φερνάντεθ. Περίπου το 1611 ταξίδεψε στη Μαδρίτη και στο Τολέδο, όπου μελέτησε τα έργα του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου και αργότερα επέστρεψε στη Σεβίλλη ιδρύοντας μία ακαδημία ζωγραφικής. Ως δάσκαλος υπήρξε υπέρμαχος της ακρίβειας στην αναπαράσταση θρησκευτικών θεμάτων, γεγονός που συνδέεται και με την ιδιότητά του ως συμβούλου της Ιεράς Εξέτασης σε καλλιτεχνικά ζητήματα, από το 1619. Ο Πατσέκο παρότρυνε πιθανά και τον Βελάθκεθ να καταπιαστεί με θρησκευτικά θέματα και σε αυτόν ίσως οφείλονται ορισμένες από τις ολιγάριθμες θρησκευτικές συνθέσεις που τελικά φιλοτέχνησε. Αν και ο Βελάθκεθ υπήρξε ο διασημότερος μαθητής του Πατσέκο, θεωρείται πως εν γένει ελάχιστα επηρεάστηκε από το έργο του δασκάλου του.
Lo Judici Final, Λάδι σε μουσαμά, 3.40×2.36 μ., Μουσείο Γκόγια, Γαλλία