ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΙΑΝΗΣ
Το θύμα
Άναψε πράσινο για τους πεζούς. Ο κύριος Μπάμπης που ήταν στη διαχωριστική νησίδα πάτησε το ένα πόδι στο δρόμο κι ετοιμαζόταν να πατήσει και το δεύτερο. Η μεγάλη μηχανή ήρθε με ταχύτητα και τον πέταξε. Ο ηλικιωμένος άντρας έμεινε στο οδόστρωμα αιμόφυρτος και αναίσθητος. Κόσμος μαζεύτηκε γύρω του. Το ασθενοφόρο έφτασε σε λίγο και τον πήρε. Στο νοσοκομείο διαπίστωσαν τον θάνατο.
Ο εικοσάρης Μπάμπης στη μηχανή είχε γκαζώσει για να προλάβει το φανάρι. Χτύπησε τον ηλικιωμένο με το πλάι. Τα έχασε και έφυγε πανικόβλητος. Άρχισε να γυρίζει από δω και από κει αλαφιασμένος, πάνω σε μια αλαφιασμένη μηχανή. Οι σκέψεις πέρναγαν απ’ το μυαλό του αστραπή κι εξαφανίζονταν. Να γυρίσει; Δεν το άντεχε. Κρατούσε μέσα του μια ελπίδα. Είχε χτυπήσει τον άνθρωπο σχεδόν ξώφαλτσα. Η ζημιά δεν πρέπει να ‘ταν μεγάλη.
Περιπλανώμενος έφτασε κάπου στο Χαϊδάρι. Άφησε τη μηχανή σ’ ένα δρομάκι και χώθηκε σε μια καφετέρια. Παράγγειλε γλυκό φραπέ κι άρχισε να παίζει με το καλαμάκι. Η τηλεόραση έλεγε ειδήσεις.
Κάποια στιγμή είπαν για το συμβάν, Αλεξάνδρας στο ύψος της Ιπποκράτους. Ο ηλικιωμένος έχασε τη ζωή του. Το καλαμάκι έφυγε από το χέρι του Μπάμπη. Έσκυψε να το μαζέψει μηχανικά, όταν άκουσε το όνομα: Χαράλαμπος Γουλής. Το δικό του όνομα!
Κάποιος συγκράτησε τον αριθμό της μοτοσυκλέτας σίγουρα. Δεν ήταν δύσκολο να τον βρουν, η μηχανή ήταν στο όνομά του. Έπρεπε να παραδοθεί, είχε σκοτώσει άνθρωπο.
Άρχιζε να ζαλίζεται. Χλόμιασε, άσπρισε, τον έκοψε κρύος ιδρώτας. Είστε καλά κύριε; Του είπε ο σερβιτόρος.
Σηκώθηκε να φύγει αμίλητος. Ο σερβιτόρος ευγενικά του θύμισε να πληρώσει. Ξέπνοα ζήτησε συγνώμη και άφησε ένα δεκάρικο. Δεν ήθελε ρέστα. Βγήκε στον καθαρό αέρα να συνέλθει.
Βρήκε με κόπο τη μηχανή. Την καβάλησε και τράβηξε για τη γειτονιά του. Εκεί που έγινε το δυστύχημα.
Παρουσιάστηκε στο αστυνομικό τμήμα των Εξαρχείων. Ο φρουρός τον έστειλε στον αξιωματικό υπηρεσίας.
Χτύπησα άνθρωπο χωρίς να το θέλω, είπε. Πώς; Τον ρώτησε ο αστυνομικός. Με τη μηχανή, στο φανάρι Ιπποκράτους και Αλεξάνδρας. Μας αναφέρθηκε το συμβάν. Πώς λέγεσαι; Χαράλαμπος Γουλής.
Ο αστυνομικός κοίταξε το χαρτί μπροστά του. Με δουλεύεις; Γιατί κύριε; Χαράλαμπος Γουλής λέγεται το θύμα!
Ο Μπάμπης έμεινε ένα ολόκληρο λεπτό άφωνος. Έπειτα τα πάντα σκοτείνιασαν. Ψέλλισε: ποιος ήταν το θύμα κύριε; Χαράλαμπος Γουλής, ετών εβδομήντα, κάτοικος Αθηνών, Ιπποκράτους 182.
Ο Μπάμπης Γουλής ο πρεσβύτερος, ήταν το θύμα. Ο Μπάμπης Γουλής ο νεότερος, ο εγγονός, ήταν θύτης και θύμα. Η ζωή είναι μεγάλη πόρνη.
Είπε κάποτε ένας φιλόσοφος των Εξαρχείων.
