- Γράφει ο ιστορικός ερευνητής Γεώργιος Σκλαβούνος
Η Συνθήκη αυτή υπεγράφη μεταξύ των νικητών συμμάχων της ΑΝΤΑΝΤ και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στον όρμο Μούδρο, της Ελληνικής Λήμνου πάνω στο Βρετανικό πολεμικό Αγαμέμνων. στις 18/30/10 του 1918. Η Συνθήκη υπεγράφη από τον Οθωμανό Υπουργό Rauf Bey και τον Άγγλο Ναύαρχο Arthour Gough-Calthorp.
Η συνθήκη του Μούδρου προέβλεπε:
Αποστράτευση των Τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, παράδοση του οπλισμού τους, διατήρηση μόνον μονάδων αστυνόμευσης για την διασφάλιση της τάξης εντός των πόλεων.
Απομάκρυνση των Γερμανών και Αυστριακών συμβούλων από το Οθωμανικό κράτος Γερμανών και Αυστριακών υπηκόων από την Οθωμανική επικράτεια, και διακοπή σχέσεων του Οθωμανικού κράτους με την Γερμανία και την Αυστρία.
Παράδοση του Οθωμανικού στόλου στους συμμάχους όπως επίσης και των Οθωμανικών φρουρίων όπου θα εγκαθίστατο συμμαχικές φρουρές.
Εκχώρηση ελεύθερης πρόσβασης στα Δαρδανέλια, στην Κωσταντινούπολη, και τον Εύξεινο Πόντο.
Την κατάληψη οποιασδήποτε στρατηγικής σημασίας (κατά την κρίση των συμμάχων) Οθωμανικής περιοχής χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με το Οθωμανικό κράτος.
Συμμαχικός έλεγχος των επικοινωνιών και των συγκοινωνιών.
Τέλος, ο οικονομικά καταστροφικός όρος της δωρεάν τροφοδοσίας των δυνάμεων κατοχής σε τρόφιμα.
Η διασφάλιση της δωρεάν παροχής καυσίμων γινόταν δυνατή με την αναγνώριση του δικαιώματος στάθμευσης στρατιωτικών δυνάμεων στις πετρελαιοπηγές του Μπακού και του Βατούμ.
Στο όνομα της αυτοδιάθεσης των λαών απόσυρση όλων των Οθωμανικών δυνάμεων από περιοχές μη τουρκικής εθνικής ταυτότητας, της Συρίας, της Υεμένης της Κιλικίας, της Χετζάζης, της Μεσοποταμίας, και της Αρμενίας.
Ενώ ο Κεμάλ Ατατούρκ είχε απορρίψει την συνθήκη του Μούδρου οι συμμαχικές δυνάμεις της ΑΝΤΑΝΤ προχωρούσαν στον διαμελισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι Άγγλοι κατέλαβαν την Θράκη, τα Δαρδανέλια, και τις πετρελαιοφόρες πηγές στην Μεσοποταμία και τον Καύκασο. Οι Γάλλοι την Κιλικία και οι Ιταλοί την Ατάλλεια.
Στις 29 Μαρτίου του 1919 ο αρχηγός του Ιταλικού στόλου της Δωδεκανήσου υπό τις οδηγίες του Ιταλού υπουργού εξωτερικών διατάσσει απόβαση στις Νοτιοδυτικές Τουρκικές ακτές. Απόβαση που επιχειρήθηκε χωρίς την σύμφωνη γνώμη και παρά τις αντιρρήσεις των συμμάχων. Στις 24 Απριλίου η Ιταλία υπό τον Πρωθυπουργό Ορλάνδο, αποχωρεί από την συνδιάσκεψη των Παρισίων που ετοίμαζε τις Συνθήκες Ειρήνης.
Στις 6 Μαΐου η Ανωτάτη Διοίκηση των Συμμάχων σε απάντηση της μονομερούς Ιταλικής δράσης καλεί τον Βενιζέλο να εκστρατεύσει στην Ανατολία.
Στις 15 Μαΐου 1919 αποβιβάζεται η πρώτη Ελληνική Μεραρχία στην Σμύρνη βάσει της συνθήκης του Μούδρου και το δικαίωμα των συμμάχων για την κατάληψη όποιας κατά την γνώμη τους στρατηγικής περιοχής κρινόταν χρήσιμη για τις συμμαχικές δυνάμεις.
Το πώς περάσαμε από την Συνθήκη του Μούδρου στην Συνθήκη των Μουδανιών και τελικά στην Συνθήκη της Λωζάνης πιστεύω θα το δούμε συντομα.
