- Γράφει ο ΑΛΕΞΗΣ ΚΟΛΥΒΑΣ
Το χθεσινό «Ντιμπέιτ» των πέντε εκ των έξι υποψηφίων για την ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής απέδειξε την ορθότητα της απόφασης του έκτου, του «μαύρου πρόβατου» της ελληνικής διαπλοκής, του Γιώργου Παπανδρέου, να μην συμπληρώσει και δώσει ζωή σε ένα σκηνικό βαρετό ανούσιο και στημένο στο τέλος υπέρ συγκεκριμένου υποψηφίου.
Οι δύο από τους υποψηφίους που συμμετείχαν και φαίνεται να είναι πιο δυνατοί από τους άλλους στο πάνελ δεν κατάφεραν, παρά το γεγονός ότι βρίσκονταν σε προστατευμένο περιβάλλον, να μην εκτεθούν σοβαρά απέναντι στον μέσο ψηφοφόρο του ΚΙΝΑΛ και ιδιαίτερα τους παλιότερους που διαθέτουν πολιτική εμπειρία.
Ο Ανδρέας Λοβέρδος είπε κάποια στιγμή ότι η ομάδα του έχει φτιάξει κυβερνητικό πρόγραμμα. Ακούγοντάς τον θυμήθηκα την διαδικασία κατάρτισης του Κυβερνητικού Προγράμματος του ΠΑΣΟΚ πριν από τις εκλογές του 1981. Είχε ορισθεί ομάδα για το πρόγραμμα με επικεφαλής τον αείμνηστο Γιώργο Γεννηματά και συμμετείχαν δεκάδες κορυφαία στελέχη από όλους τους χώρους και αν θυμάμαι καλά χρειάστηκαν περίπου δυο χρόνια για να καταλήξουν σε ένα πρόγραμμα οραματικό, αλλά και ρεαλιστικό με το οποίο παρουσιάστηκε στο λαό και από τις οργανώσεις και από τους υποψήφιους βουλευτές ο οποίος το δικαίωσε πανηγυρικά δίνοντας μεγάλη νίκη στο ΠΑΣΟΚ και το οποίο υλοποιήθηκε σε μεγάλο ποσοστό αλλάζοντας την χώρα σε όλους τους τομείς. Γι΄αυτό εξοργίστηκα όταν άκουσα τον Α. Λοβέρδο να λέει ότι η ομάδα του έχει κάνει πρόγραμμα.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης απών από τα Ελληνικά πολιτικά δρώμενα, αφού διάλεξε την Ευρωβουλή από το Ελληνικό Κοινοβούλιο δήλωσε ότι θα παραμείνει Ευρωβουλευτής και όταν θα είναι εκεί θα τον αντικαθιστά εδώ κάποιος που θα τον κατευθύνει ο ίδιος.
Και οι δύο περιπτώσεις δείχνουν ελαφρότητα. Μεγάλη και επικίνδυνη με μεγαλύτερο κίνδυνο να γίνει το ΚΙΝΑΛ έρμαιο των διαθέσεων αυτών που θέλουν να ενταφιαστεί και κυρίως αυτό που έχει στον πυρήνα του, το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου.
Δεν θα τους γίνει όμως η χάρη. Η ανάμειξη του Γιώργου Παπανδρέου και η κατάθεση υποψηφιότητας για την ηγεσία ήταν αυτό που δεν ήθελαν. Φρόντισε όλο αυτό το κατεστημένο να τον εξαφανίσει, να αποκρύπτει κάθε του δραστηριότητα. Ο Ελληνικός Τύπος εγκλημάτησε κατά της δημοσιογραφικής δεοντολογίας στην περίπτωση του Γιώργου Παπανδρέου. Ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς μπορεί να έβλεπε σημαντικούς ηγέτες παγκόσμιας εμβέλειας, όπως για παράδειγμα τον Πρόεδρο της Κίνας, αλλά στην Ελλάδα δεν το μαθαίναμε. Ούτε μονόστηλο. Απλά να υπενθυμίσω ότι το ίδιο έκαναν και στον Κωστή Στεφανόπουλο – δεν έγραφαν ούτε το όνομά του, αλλά με πρόταση του Ανδρέα Παπανδρέου, έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας , ανταποκρίθηκε άριστα στον ρόλο του και μας έκανε όλους υπερήφανους.
Αν ήταν γνωστή η δραστηριότητα του Γιώργου Παπανδρέου αυτά τα τελευταία δέκα χρόνια και οι παρεμβάσεις του υπέρ της χώρας μας στο εξωτερικό, δεν νομίζω να ήταν έξι οι υποψήφιοι.
Ωστόσο υπό αυτές της συνθήκες με χιλιάδες αγωνιστές σε όλη τη χώρα απογοητευμένους και από την κυριαρχία του κατεστημένου στη χώρα και την αδυναμία του ΚΙΝΑΛ να αντισταθεί και να δημιουργήσει συνθήκες ανατροπής αυτής της κατάστασης, η υποψηφιότητα του Γ. Παπανδρέου έδωσε ελπίδες και ξύπνησε μνήμες. Μου κάνει εντύπωση ότι έχουν δραστηριοποιηθεί όσοι είναι εν ζωή από εκείνο το ΠΑΣΟΚ του 13% τότε που δεν σκέφτονταν εξουσίες και οφίτσια και υποστηρίζουν δυναμικά αυτή την υποψηφιότητα. Ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση μου προκαλεί η λάμψη στα γερασμένα μάτια τους, ίδια με αυτή που μου έκανε εντύπωση τότε που ήμουν παιδί στην ΠΑΜΚ και το μαθητικό του ΠΑΣΟΚ.
Είναι βέβαιο πως αυτή η παράταξη θα αποδείξει, για μια ακόμη φορά, ότι είναι πολύ σκληρή για να πεθάνει.
