Η Ελλάδα παραδοσιακά έχει φιλικές σχέσεις με τη Ρωσία, όπως και σχεδόν με το σύνολο των κρατών. Είμαστε, άλλωστε, ένας φιλήσυχος λαός, που δεν απειλεί αλλά δεν ανέχεται και απειλές.
Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Και επειδή στα ζητήματα διπλωματίας καλές είναι οι φιλίες, αλλά υπέρτατη και αδιαπραγμάτευτη η εθνική κυριαρχία, καλό είναι να αφήσουμε τις αυταπάτες και να δούμε την πραγματικότητα.
Η Ελλάδα έχει κάθε λόγο να ανησυχεί διπλά για τις κινήσεις αναθεωρητισμού που αναπτύσσονται με επίκεντρο το Ουκρανικό. Οχι τόσο για το βαρύ οικονομικό φορτίο που θα κληθεί να σηκώσει η χώρα λόγω της αύξησης των τιμών του εισαγόμενου φυσικού αερίου -ήδη ο Μεντβέντεφ απείλησε την Ευρώπη με εφιάλτη ακρίβειας- όσο για το γεγονός ότι παρόμοιο δόγμα έχει υιοθετηθεί από το βαθύ κράτος του Ερντογάν.
Θυμίζουμε ότι από τον Σεπτέμβριο του 2021 η Τουρκία με επιστολή στον ΟΗΕ έχει αναβαθμίσει τις απειλές της κατά της Ελλάδας. Δεν στέκεται στο «γκριζάρισμα» θαλασσίων ζωνών, αλλά επαναφέρει το αίτημα για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου αμφισβητώντας την ελληνική κυριαρχία σε αυτά.
Προφάσεις βρίσκει πολλές και οι ομοιότητες στη φρασεολογία Πούτιν και Ερντογάν τρομάζουν. Ο Ρώσος πρόεδρος μίλησε για νεκρές Συμφωνίες του Μινσκ, δηλώνοντας ότι η χώρα του ενδιαφερόταν για την εφαρμογή τους επειδή ήταν αποτέλεσμα συμβιβασμού, αλλά η Ουκρανία τις σκότωσε «προχωρώντας σε γενοκτονία κατά του λαού του Ντονμπάς».
Στα δικά μας, ο Ερντογάν αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάννης θεωρώντας την επιζήμια για την Τουρκία. «Με τη Συνθήκη δώσαμε στους Ελληνες τα νησιά, που αν φωνάξεις από τις ακτές του Αιγαίου θα ακουστείς απέναντι. Είναι αυτό νίκη της Τουρκίας;», συνηθίζει να αναρωτιέται φωναχτά στις ομιλίες του ο «σουλτάνος». Ο Καλίν, στενός συνεργάτης του Ερντογάν, μετά το διάγγελμα Πούτιν έσπευσε να δηλώσει ότι απαιτούνται «νέοι διεθνείς κανόνες και αρχές», προφανώς στο πλαίσιο της «ζούγκλας».
Η Ρωσία ζήτησε την αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας λόγω της πρόθεσης του Κιέβου να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και της προμήθειας της χώρας με στρατιωτικό εξοπλισμό. Η Αγκυρα, διά των δηλώσεων του Ακάρ και άλλων αξιωματούχων, χαρακτηρίζει επιθετικές κινήσεις της Ελλάδας επειδή προχωρήσαμε στην αγορά των Ραφάλ και την προμήθεια των φρεγατών, ενώ σύμφωνα με την παρανοϊκή της θεωρία η Τουρκία απειλείται από το στρατό στα νησιά μας, όταν απέναντι υπάρχει η στρατιά του Αιγαίου.
Επομένως, και πάλι αφορμές βρίσκονται. Οσοι θέλουν να αλλάξουν το χάρτη της Ευρώπης δεν στέκονται σε λεπτομέρειες. Για το λόγο αυτό είναι σημαντική η αμυντική θωράκιση της χώρας. Στις δύσκολες στιγμές η ισχύς έχει τον πρώτο λόγο και η εθνική μας άμυνα δεν σηκώνει αστεία. Η Ελλάδα, παρά τις δύσκολες δημοσιονομικά εποχές, κατάφερε να εκσυγχρονίσει τα αμυντικά της συστήματα, να αγοράσει 24 μαχητικά αεροσκάφη τελευταίας γενιάς, ενώ με την ελληνογαλλική συνεργασία σε κάθε απειλή της εθνικής μας κυριαρχίας θα έχει δίπλα της τις γαλλικές Ενοπλες Δυνάμεις.
Ο Ερντογάν δεν είναι Πούτιν, ούτε η Ελλάδα Ουκρανία. Η Τουρκία γνωρίζει ότι η αμυντική θωράκιση της χώρας μας δεν προσφέρεται για «παιχνίδια». Το βέβαιο είναι ότι όταν ένα κράτος εμποδίζεται να ασκήσει την κυριαρχία του έχουμε σαφή παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου και του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ. Αλλά επειδή στη διεθνή σκακιέρα οι παραβιάσεις γίνονται όταν κάποιοι πιστεύουν ότι μπορούν να το πράξουν, η Ελλάδα έχει προχωρήσει σε σημαντικές συμφωνίες για τη θωράκιση των συνόρων μας.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να μένουμε σιωπηλοί βλέποντας την κατάλυση συνόρων, γιατί σύμφωνα με το γνωστό ρητό, όταν διώκουν τους γείτονές σου και δεν μιλάς, την ώρα που θα έρθουν για σένα δεν θα υπάρχει κανείς για να διαμαρτυρηθεί.
*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
