Share this
- Γράφει ο Αντώνης Σιμιτζής
Μάνα ΉΤΑΝ μόνο μία
Ένα υπέροχο πρωινό, με ωραίον καιρό και ανοιξιάτικον ήλιο… αυτός ο αδιόρθωτος μικρός άρχισε πάλι τις ερωτήσεις, καθώς περπατούσαν …
– Μαμά, τον μπαμπά τι τον έχω;
Σήκωσε τους ώμους της, και είπε:
– Θείο.
– Τον θείο;
Πήρε βαθιάν ανάσα:.
– Ανιψιό.
– Εσένα;
– Είπαμε. Μαμά!
(Τι μανία και αυτά τα παιδιά να ρωτούν συνέχεια.!…)
– Μόνο;
Ένιωσε πάλι, ότι θα έπρεπε να κάνει υπομονή.
– Και γιαγιά.
– Τη θεία;
– Θεία και ανιψιά, είπε εκνευρισμένη.
– Την άλλη γιαγιά;
– Εσύ την έχεις γιαγιά, και ο αδερφός σου ο μεγάλος, μητέρα..
– Εγώ τελικά, ποιανού είμαι;
– Προσωρινά ή πάντα;
– Πάντα.
– Το διερευνά η Δικαιοσύνη.
– Προσωρινά;
– Του ψυγείου.
– Ποιου ψυγείου;
– Μιας αμερικάνικης εταιρείας.
– Η εταιρεία;
– Ωχ πια, αυτό κανείς δεν το ξέρει!… Ευχαριστήθηκες;
– Όχι. Δε μου απάντησες!
H υποτιθέμενη μαμά αναστέναξε…
– Τι σε νοιάζει; Ποιος νοιάζεται γι’ αυτό; Κοίταξε τον ωραίον Ήλιο, όσο υπάρχει κι αυτός!
– Και πού θα πάει ο Ήλιος!
– Όχι αυτός. Εμείς…
Και, επιτέλους, συνέχισαν τον περίπατό τους..
– Εμείς; είπε στο τέλος.. Πού θα πάμε;
Μα δεν πήρε απάντηση. Η ερώτηση ήταν μεταφυσική…
Η αρρώστια
Δεν ήταν ο άνθρωπος κολλητηριτζής, αλλά είχε συγκινηθεί βαθιά!
– Κυρία μου, τι συμβαίνει και κλαίτε συνεχώς;
– Πού να σας λέω!
– Μπορώ να σας βοηθήσω; κι έβγαλε το καθαρό μαντίλι του.
– Όχι, δυστυχώς!
– Είναι τόσο σοβαρό;
– Πολύ!
– Σας παρακαλώ, μιλήστε μου!
– Ο άντρας μου…
– Ναι;
– Πώς να σας εξηγήσω!… κι έβγαλε δυνατό κλάμα.
– Πέστε μου.
– Είναι συγγραφέας!….
– Ω, είπε και της έδωσε το μαντίλι του…
Κάθε συμπόνια ήταν μάταιη.
Share this




Τελευταία άρθρα απόΑΝΤΩΝΗΣ ΣΙΜΙΤΖΗΣ (δείτε τα όλα μαζί)
- Λυπάμαι για τους γονείς, που δεν παίρνουν στο σπίτι τους εφημερίδα… - 16 Ιανουαρίου 2021
- Ο αδιόρθωτος μικρός και η γυναίκα του συγγραφέα - 11 Ιανουαρίου 2021
- Αν ήμασταν λαός εμπορικός… - 11 Ιανουαρίου 2021