ΕΣΑ από τις μεγάλες τραγωδίες αναδύονται και οι μεγάλες ευκαιρίες. Αρκεί κανείς να μπορέσει να τις εκμεταλλευτεί. Ο πόλεμος την Ουκρανία με την ιμπεριαλιστική εισβολή του Πούτιν είναι μια τέτοια τραγωδία. Η «νέα Ευρώπη» που χτίστηκε εν μια νυκτί κυρίως λόγω της πανευρωπαϊκής κατακραυγής για τον βάρβαρο «Ρώσο Αυτοκράτορα» είναι μια τέτοια ευκαιρία. Και για τον κόσμο και για την Ευρώπη και για την Ελλάδα.
Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
ΜΕΣΑ σε 48 ώρες έγιναν πάρα πολλά. Τόσα όσα δεν είχαν γίνει επί δεκαετίες. Από την περασμένη Πέμπτη που άρχισε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, όλη Ευρώπη -αλλά και ο κόσμος- έχει ξυπνήσει σε έναν άλλον κόσμο. Τον οποίο θα γνωρίζουμε όλο και περισσότερο, μέρα με τη μέρα. Η Ε.Ε., λες και πατήθηκε κάποιο κουμπί, άρχισε να αποκτά κοινή εξωτερική πολιτική και κοινή άμυνα. Ο,τι της έλειπε εδώ και πολλά χρόνια για να γίνει κάτι σοβαρότερο από μια ισχυρή οικονομική ένωση. Ως διά μαγείας η «Γερμανική Ευρώπη» έγινε Ευρώπη και η Γερμανία εγκατέλειψε την «ουδετερότητά» της, η οποία ως τώρα ήταν ευμενής για πολλούς. Μεταξύ αυτών και για την Τουρκία. Η Γερμανία εγκατέλειψε την αποχή της από τις αμυντικές δαπάνες κι έβαλε το χέρι βαθιά στην τσέπη της. Κι έκανε το αποφασιστικό, αλλά κρίσιμο βήμα να συναινέσει στις βαριές κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, από την οποία εξαρτάται ενεργειακά σε πολύ μεγάλο βαθμό. Ασφαλώς, εκτός από την ασφυκτική πίεση που άσκησε η κοινή γνώμη -το Βερολίνο είχε πάρα πολλά χρόνια να δει διαδηλώσεις 100.000 πολιτών-, έπαιξε ρόλο και το γεγονός ότι στην Καγκελαρία βρίσκεται ο Σολτς και όχι η εκ πεποιθήσεως αδρανής Α. Μέρκελ. Η Πολωνία εγκατέλειψε τον πάγιο φιλορωσικό προσανατολισμό της και η Κύπρος έβαλε στην άκρη τις χρυσοφόρες «χρυσές βίζες». Η παγίως ουδέτερη Ελβετία πήρε θέση υπέρ της Ουκρανίας και η «παγερή» Σουηδία, μαζί με τη σοσιαλιστική Πορτογαλία έστειλαν όπλα στους Ουκρανούς. Ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο αποφάσισε να «σκοτώσει» τη «Μόσχα του Λονδίνου» διακυβεύοντας τεράστια οικονομικά συμφέροντα. Εγιναν κι πολλά άλλα μέσα σε αυτές τις μόλις 48 ώρες, που άλλαξαν την Ευρώπη.
ΚΙ έτσι ξυπνήσαμε ξαφνικά σε μια Ευρώπη που όρισε και αντιμετώπισε σαν εχθρό της τον αναθεωρητισμό και μια Ευρώπη που επέστρεψε στην έμπρακτη υπεράσπιση του Διεθνούς Δικαίου. Στη θέση ενός γερασμένου, αμήχανου και κουτοπόνηρου οργανισμού, βρέθηκε ένας σφριγηλός οργανισμός με καθαρό μυαλό και αξίες, ο οποίος σε χρόνο- ρεκόρ πήρε τεράστιας σημασίας αποφάσεις. Και το σημαντικότερο απ’ όλα είναι πως αυτός ο δρόμος που μπήκε η Ε.Ε. είναι πάρα πολύ δύσκολο να εγκαταλειφθεί πλέον, αφού δημιουργήθηκαν «δεδικασμένα» και «τετελεσμένα».
ΔΥΟ απ’ αυτά λειτουργούν 100% και υπέρ της Ελλάδας.
- Ο αναθεωρητισμός του Ερντογάν μπαίνει πλέον στην ευρωπαϊκή «κλίνη του Προκρούστη». Ο Τ. Ερντογάν θα πρέπει να σκεφτεί 100 φορές πλέον, αν τον συμφέρει να συνεχίσει να αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία είτε σε νησιά είτε σε χερσαία εδάφη είτε στη θάλασσα.
- Συμπεριλήφθηκε στα συμπεράσματα της Εκτακτης Συνόδου Κορυφής, το έταξε και ο Σολτς στη Γερμανία και το επεξεργάζεται ήδη η Κομισιόν: Το Σύμφωνο Σταθερότητας χαλαρώνει κι άλλο και είναι πάρα πολύ πιθανόν πλέον να δημιουργηθεί ένα νέο Ταμείο -τύπου Ταμείου Ανάκαμψης-, το οποίο θα χρηματοδοτήσει την ενίσχυση των Ευρωπαίων πολιτών και των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την ενεργειακή κρίση, η οποία μεταφράζεται σε εκρηκτική άνοδο των τιμών και του πληθωρισμού.
ΠΡΟΕΧΕΙ να τελειώσει το συντομότερο δυνατόν ο εφιάλτης που προκαλεί ο «τσαλαπετεινός Πούτιν». Κι αμέσως μετά να σταθεροποιηθεί η «νέα Ευρώπη». Τότε μπροστά μας, μετά το ξεπέρασμα των δυσκολιών που έχει δημιουργήσει ο ρωσικός πόλεμος στην Ουκρανία, ξεπροβάλλει μια πιο ασφαλής, πιο δίκαιη και πιο ενεργητική Ευρώπη. Μια καλύτερη Ευρώπη.
ΤΟ «ΑΝΤΙ-ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ» ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Από γκάφα σε γκάφα οδηγούν τον ΣΥΡΙΖΑ οι εμμονές του, αλλά και η άγαρμπη προσπάθειά του να δημιουργήσει ένα «αντι-μητσοτακικό μέτωπο». Οι εμμονές του τον οδήγησαν να απομονωθεί από το δημόσιο και λαϊκό αίσθημα, τηρώντας πολιτική «ίσων αποστάσεων» από την Ουκρανία και τη Ρωσία. Δηλαδή από το θύμα και από τον θύτη. Οι ίδιες εμμονές τον εμπόδισαν επί 4 μέρες να πει τις λέξεις «εισβολή» και «πόλεμος».
Κι όταν τις είπε, έσπευσε αμέσως να τις ακυρώσει. Ο ίδιος ο Α. Τσίπρας, με την περίφημη ανάρτησή του, που αποτελεί την εικονογράφηση των ίσων αποστάσεων, διανθισμένη με πολιτικές αρλούμπες σε γλώσσα καλλιστείων, περί «παγκόσμιας ειρήνης».
Ενώ ακόμα, τόσες μέρες μετά, δεν έχει εκστομίσει τη λέξη «κυρώσεις» εναντίον της Ρωσίας. Ο, δε, Γ. Κατρούγκαλος έσπευσε να αποκοπεί από το δυτικό μέτωπο, λέγοντας ότι αν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, «θα έστελνε μόνο ανθρωπιστική βοήθεια». Βέβαια, δεν εξήγησε γιατί μόλις πριν από δύο εβδομάδες οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τον ευρωβουλευτή της Ελληνική Λύσης και τον χρυσαυγίτη Γ. Λαγό, καταψήφισαν την ανθρωπιστική βοήθεια στην Ουκρανία! Από την άλλη, η προσπάθειά του να δημιουργήσει το δικό του «αντι-μέτωπο» τον οδηγεί σε τραγέλαφο.
Να συμπίπτει -πάλι- με τον Π. Καμμένο, ο οποίος έκανε like στο προσβλητικό tweet της Ρωσικής Πρεσβείας στην Αθήνα. Να συμπίπτει με τον Κ. Βελόπουλο, ο οποίος προτιμά το ρόλο του «επιτηδείου ουδέτερου» και όχι του «χρήσιμου ηλίθιου», όπως χαρακτηρίζει τον πρωθυπουργό.
Αλλά και να συμπίπτει, με ακριβώς ίδια «επιχειρηματολογία», με τον Κασιδιάρη και τη Χ.Α. Ομως το 2022 δεν είναι 2012, ώστε να μπορεί να δημιουργηθεί ξανά το πιο ανορθολογικό κι επικίνδυνο χωνευτήρι, όπως ήταν οι «αγανακτισμένοι». Τέτοιες «συμπτώσεις» σήμερα μόνο «πολιτική αναγούλα» και εθνική ανασφάλεια προκαλούν.
Αλλαξαν τα πολιτικά δεδομένα -1
Εξαιρετικά κρίσιμη αναμένεται η σημερινή συζήτηση στη Βουλή για τον πόλεμο στην Ουκρανία και τη στάση της Ελλάδας. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Κ. Μητσοτάκης αναμένεται να κάνει μια πολιτικο-ιδεολογικο-οικονομική ομιλία, η οποία εκ των πραγμάτων θέτει τη νέα διαχωριστική γραμμή, μετά τη δραματική αλλαγή των δεδομένων σε όλη την Ευρώπη. Ο πρωθυπουργός, έχοντας στη φαρέτρα του το γεγονός ότι ήταν εκ των πρωτεργατών για τον αποκλεισμό της Ρωσίας από το SWIFT και την ενεργό στήριξη της Ουκρανίας, που στη συνέχεια υιοθετήθηκαν από όλη την Ε.Ε., θα ξεκαθαρίσει -καλώντας και τα άλλα κόμματα να πάρουν θέση- ότι η Ελλάδα είναι με τη Δύση, με τις αξίες της και το Διεθνές Δίκαιο. Αναμένεται να θέσει και το σαφές πλαίσιο ασφάλειας για τη χώρα μαζί με την Ευρώπη και απέναντι στον τουρκικό αναθεωρητισμό…
Αλλαξαν τα πολιτικά δεδομένα -2
…Ηδη έχει αλλάξει και η στάση των πολιτών, όπως συνεχίζει να καταγράφεται στις κυλιόμενες δημοσκοπήσεις. Η καθαρή και αποφασιστική πολιτική του Κ. Μητσοτάκη προκαλεί περαιτέρω συσπείρωση πέριξ της κυβέρνησης, ενώ η πολιτική των «ίσων αποστάσεων» προκαλεί αποσυσπείρωση και τάσεις απομάκρυνσης από όσους την ακολουθούν. Εφόσον υπάρξει και το νέο Ευρωπαϊκό Ταμείο για τη χρηματοδότηση της αντιμετώπισης της ενεργειακής κρίσης, δεν θεωρείται απίθανο να αλλάξει ακόμα και ο σχεδιασμός της κυβέρνησης για το χρόνο διεξαγωγής των εκλογών. Ούτως ή άλλως, μετά τον πόλεμο όλα αλλάζουν. Και τα δεδομένα και οι σχεδιασμοί…
