«Όσο για τις αξίες… Και διηγώντας τες να κλαις, εκτός εάν… «σώσουμε τα κρίνα»

Ο κιθαρίστας και συνθέτης Νίκος Χατζηελευθερίου στο timesnews

  • Συνέντευξη στη Σμαράγδα Μιχαλιτσιάνου

Πρόσφατα ο ποιητικός λόγος συνάντησε το τραγούδι, σε ένα μουσικό ταξίδι με την αύρα της Μεσογείου και την υπογραφή του κιθαρίστα και συνθέτη Νίκου Χατζηελευθερίου.

Σίγουρα αν κάποιος ανατρέξει στον κατάλογο των ονομάτων των συνθετών σύγχρονης μουσικής, που έχουν προσφέρει σημαντικό έργο σε διεθνές επίπεδο αλλά και στην Ελλάδα, είναι σίγουρο ότι θα συναντήσει το όνομά του.

Ο Νίκος Χατζηελευθερίου έχει χαρίσει στο κοινό του έργα, που έχουν αντέξει στο χρόνο, και έχουν πάρει πολλές διακρίσεις στη χώρα μας και στο εξωτερικό.

Λάτρης της μουσικής δωματίου, πιστεύει ότι «η μελοποίηση δεν είναι παρά ένας ακόμη τρόπος να διαβάσεις ένα ποίημα».

Σπούδασε κιθάρα με τον Βαγγέλη Μπουντούνη στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών, Ανώτερα Θεωρητικά και σύνθεση με τον Διαμαντή Διαμαντόπουλο στο Ωδείο Atheneaum. Έχει στο ενεργητικό του πλήθος εμφανίσεων, κυρίως με σύνολα μουσικής δωματίου, συμμετοχές σε διεθνή φεστιβάλ και διοργανώσεις, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές ηχογραφήσεις, δισκογραφία και εκδόσεις. Έχει συνθέσει και παρουσιάσει μουσική για κιθάρα, μουσικά σύνολα, κύκλους τραγουδιών σε ποίηση Κ. Π. Καβάφη, Φ. Πεσσόα, Γ. Α. Μπέκερ (CD «Vertigo», ekfrassis productions), καθώς και για θεατρικές παραστάσεις.

Κάνοντας μία στάση μας ταξιδεύει στον κόσμο της μουσικής του , δείχνοντας πάντα μία ευαισθησία, μία συνέπεια και μία αφοσίωση προς την τέχνη αλλά και στους αποδέκτες της.

  • Πώς νιώσατε κ. Χατζηλευθερίου για την θερμότατη υποδοχή που επεφύλαξε το κοινό την Δευτέρα 23 Μαΐου στο Jazzet Music Hall στην πρώτη συναυλία με έργα δικά σας, μετά από περίπου 35 χρόνια ως μουσικός-εκτελεστής;

Ήταν μια πολύ ζεστή και όμορφη βραδιά. Μια ευχάριστη έκπληξη για όλους μας, η ανταπόκριση του κοινού. Θα τολμήσω να πω ότι κάπου μέσα μου…την περίμενα. Πιστεύω ότι επειδή είχε να κάνει με τραγούδια, αφ’ ενός θα τραβούσε την περιέργεια, αφ’ ετέρου δε, το κοινό που αγαπά το τραγούδι-τεράστιο στα ελληνικά μουσικά πράγματα- εδώ και καιρό αναζητά κάτι που θα πάει το πράγμα λίγο πιο «μπροστά» μουσικά.

  • Μελοποιώντας την ποίηση βρίσκεται έναν τρόπο να επικοινωνείτε και να μετουσιώνετε αυτό το οποίο σας προσφέρει σε κάτι άλλο που είναι πιο δικό σας;

Μόλις με βάλατε σε νέες σκέψεις. Πραγματικά. αυτό που λέτε περί «οικειοποίησης», είναι πολύ εύστοχο. Το είχα ως συναίσθημα αλλά δεν το είχα εκφράσει έτσι. Έλεγα ότι η μελοποίηση είναι ένας ακόμα τρόπος να διαβάσεις ένα ποίημα. Εσείς με βάζετε τώρα να το πάω πιο βαθιά. Ας παραδεχτώ λοιπόν ότι η μελοποίηση είναι μια αποδοχή δώρου. Αλλά ως αποδέκτης το βάζω σε περίοπτη θέση…

  • Gustavo Adolfo Bécquer, Federico García Lorca, Fernando Pessoa, Περουλής Σακελλαρίδης. Τι σας άγγιξε στο έργο του κάθε δημιουργού;

Αν πρέπει να τους ξεχωρίσω θα πω ότι στον Becquer με αγγίζει η μαγική μετατροπή της φιλοσοφικής σκέψης σε ποιητική με ρομαντική ένταση. Στον Πεσσόα ο διαβολικός υπαινιγμός. Στον Λόρκα βέβαια ο διάχυτος λυρισμός. Που διαχέεται χωρίς να ξεχειλίζει η να χύνεται…έξω. Όσο για τον Περουλή Σακελλαρίδη που είναι ο μεταφραστής τους, μεταφέρει φορτίο απ’ όλους και στους δικούς του στίχους.

  • Μια τέχνη η οποία είναι αυτοδύναμη και εξαιρετικά υψηλής ευαισθησίας και διανοητικότητας έχει ανάγκη την μουσική παρέμβαση ενός συνθέτη;

Ουδεμία τέτοια ανάγκη έχει. Ο μουσικός και η μουσική έχει την ανάγκη να κατανοήσει την καλλιτεχνική εκφορά του λόγου δηλαδή την ποίηση, διότι αυτήν ακολουθεί και στην εκφορά των ήχων. Βέβαια κι η ποίηση πρέπει να περιέχει μουσική εν τω γεννάσθαι…για να είναι ΕΥανάγνωστη.

  • Θεωρείτε πως ο ποιητικός λόγος, είναι σήμερα πιο επίκαιρος από ποτέ και ιδιαίτερα αυτή την περίοδο που περνάμε τώρα στη Ελλάδα και δεδομένου ότι αυτό που τη χαρακτηρίζει είναι η γενική ανυπαρξία αναφορών σε αξίες;

Ο ποιητικός λόγος είναι πάντα επίκαιρος. Κάποιες εποχές είναι ανεπίκαιρες. Δηλαδή είτε είναι βιαστικές είτε έχουν μείνει πίσω. Την εποχή μας τη βιάζει η τεχνολογική εξέλιξη. Ε…Τώρα όταν σε βιάζει κάτι στο οποίο είσαι και σχετικά πίσω τότε βιώνεις μια ιλιγγιώδη παλινωδία ανάμεσα σε ένα «ένδοξο» πριν κι ένα φοβικό μετά… Όπως στην Ελλάδα. Όσο για τις αξίες…Και διηγώντας τες να κλαις, εκτός εάν… «σώσουμε τα κρίνα»

  • Μπορεί τελικά μια κιθάρα όπως η δική σας να σώσει τα κρίνα, όπως ονειρεύεται ο Φ.Γκ. Λόρκα (Que salvemos los lirios);

Μπορεί μια κιθάρα να βρει ένα βιολί ένα κοντραμπάσο και 2 φωνές και να τραγουδήσουν «– Ἐγώ εἶμαι φλόγα, εἶμαι καμίνι, / τοῦ πάθους σύμβολο, αὐτό εἶμαι ἐγώ, / ψυχή-φωτιά πού ποτέ δεν σβήνει. / Ἐμένα ψάχνεις; ….» Δεν είναι μια καλή αρχή;

  • Μπορεί να δίνει χώρο η μουσική στις λέξεις όταν μπει μια μελωδία σε ένα ποίημα να έτσι ώστε ποίηση-μουσική να συνυπάρχουν αρμονικά μεταξύ τους;

Ωραία το θέτετε. Ο χώρος δεν ανήκει ούτε στη μουσική, ούτε στο λόγο. Ο χώρος είναι η διαδρομή προς το κοινό. Αν καλυφθεί με σωστή «δοσολογία-συνταγή» θα γευτεί ο ακροατής όλες τις λεπτές και ιδιαίτερες αποχρώσεις τόσο του λόγου όσο και του ήχου. Ο ποιητής όταν γράφει δεν έχει καμία υποψία ότι το ποίημα του θα ντυθεί με ήχους. Συνεπώς τον μουσικό- συνθέτη αλλά και εκτελεστή- βαραίνει περισσότερο η ευθύνη διαχείρισης του «χώρου». Εν κατακλείδι είναι μια ιδιαίτερα ωφέλιμη άσκηση ήθους και χαρακτήρα για έναν μουσικό η μελοποίηση.

  • Από πολύ μικρός ανακαλύψατε την αγάπη σας για την κιθάρα . Είστε σολίστ και δάσκαλος της κιθάρας. Τι σας ελκύει περισσότερο;

Παίζω μουσική, γράφω μουσική, διδάσκω μουσική… Ομοούσιος και αδιαίρετος τριάδα… Στην καθημερινότητα δε μπορώ να απολέσω ούτε την κοινωνία της διδασκαλίας, ούτε την ερωτική περιπέτεια της σκηνής, ούτε την θεραπευτική εσωστρέφεια της γραφής και της μελέτης στη μουσική.

  • Από το 2005 έχετε ιδρύσει και διευθύνετε το μουσικό σύνολο Guitarte Ensemble, με το οποίο έχετε παρουσιάσει σειρά πρωτότυπων σύγχρονων έργων και μεταγραφών από διάφορα στυλ και εποχές της μουσικής (CD «Traces» και «4 Concerti grossi…a preparar l’avvenire»).Τι καινούργιο προγραμματίζετε;

Ετοιμάζουμε για το Φθινόπωρο ένα πρόγραμμα με Μικρασιάτικα τραγούδια διασκευασμένα για 3 κιθάρες. Παράλληλα συνεχίζουμε το πρόγραμμα με τα Κονσέρτα του J. Rodrigo καθώς και τις ηχογραφήσεις των σπουδών του F. Sor

  • Ποια είναι η άποψή σας για τη μουσική εκπαίδευση;

Η Ωδειακή μουσική εκπαίδευση που είναι η βασική και κατ’ ουσίαν σημαντικότερη, είναι μια σπουδαία κοινωνική κατάκτηση, τόσο για τους πολλούς άρτια καταρτισμένους επαγγελματίες που «παράγει», όσο και για τη μουσική παιδεία ως αισθητική καλλιέργεια που αποδίδει σε ακόμα περισσότερους νέους που δεν θα ασχοληθούν «επαγγελματικά» με τη μουσική. Αποτελεί ένα πεδίο σφύζουσας μουσικής δημιουργίας. Από την πολιτεία, όπως συνηθίζουμε να λέμε, εισπράττει εδώ κι έναν αιώνα, ένα υποκριτικό ενδιαφέρον και μια απουσία, ευεργετική- κυριολεκτώ- για τον δυναμικό χαρακτήρα της, που της κληροδοτεί όμως μια σειρά από παθογένειες.

  • Εκτός από τη μουσική, υπάρχει κάτι άλλο που θεωρείτε ότι αποτελεί μεγάλη επιρροή για όσας σαν καλλιτέχνη;

Η ίδια η ζωή. Η κοινωνία και οι αντιθέσεις της. Η χαρά και η μέθη της πραγματικής ζωής και βέβαια η στέρηση της χαράς με κάθε τρόπο και από οποιαδήποτε αιτία για οποιονδήποτε άνθρωπο όπου Γής …

Σχετικά Άρθρα

Leave a Comment

Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, δίνετε την συγκατάθεσή σας για την χρήση των cookies. Aποδοχή