Ρεβάνς της Χρυσής Αυγής με τους «Έλληνες» του (φυλακισμένου) Κασιδιάρη;

Τι έχει συμβεί όμως και λίγο καιρό μετά την καταδίκη της ΧΑ ως εγκληματικής οργάνωσης και τους πανηγυρισμούς και τις τυμπανοκρουσίες, ένα συγγενές της νεοναζιστικό μόρφωμα αρχίζει να σηκώνει κεφάλι;

by Times Newsroom
  • ΑΛΕΞΗΣ ΚΟΛΥΒΑΣ

Το κόμμα του Κασιδιάρη εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις να είναι στο όριο για να μπει στη Βουλή στις προσεχείς εκλογές. Σε αυτή την περίπτωση θα πρόκειται για μια ρεβάνς της Χρυσής Αυγής, αφού οι «Έλληνες» του Κασιδιάρη είναι συνέχεια και παραλλαγή της. Μια τέτοια προοπτική ανησυχεί, όπως είναι φυσικό, τους δημοκρατικούς πολίτες, καθώς θα ήταν βλαπτική και για το πολιτικό σύστημα και για τη χώρα.

Τι έχει συμβεί όμως και λίγο καιρό μετά την καταδίκη της ΧΑ ως εγκληματικής οργάνωσης και τους πανηγυρισμούς και τις τυμπανοκρουσίες, ένα συγγενές της νεοναζιστικό μόρφωμα αρχίζει να σηκώνει κεφάλι;

Η απάντηση είναι στο πολιτικό σύστημα και την πολιτική. Συνέβαλαν να αποκτήσει δυναμική και υπόσταση η ΧΑ χωρίς να κάνουν το παραμικρό να το αποτρέψουν και μετά άφησαν την λύση του προβλήματος στη δικαιοσύνη. Η αισθητή παρουσία όμως ενός ναζιστικού κόμματος είναι μείζον πολιτικό ζήτημα, ανεξάρτητα αν αυτό καταδικάστηκε από την δικαιοσύνη σαν εγκληματική οργάνωση. Έπρεπε λοιπόν να αντιμετωπισθεί με πολιτικούς όρους και ο ρόλος της δικαιοσύνης να είναι συμπληρωματικός. Δεν έγινε όμως και δεν θα γινόταν τίποτε αν δεν δολοφονούσαν τον Παύλο Φύσσα. Περιόδευαν οι χρυσαυγίτες στις καφετέριες και σε άλλα σημεία που υπάρχει πολύς κόσμος και έτρεμαν όλοι και σε περιοχές μάλιστα που χαρακτηρίζονται δημοκρατικές μια ανάσα μακριά απ’ το σημείο που σκότωσαν τον Παύλο Φύσσα. Αυτή είναι η αλήθεια, όπως αλήθεια είναι ότι ο άκρατος λαϊκισμός με κορύφωση την αθλιότητα της Πλατείας Συντάγματος, όπου στο ένα της τμήμα ήταν οι του ΣΥΡΙΖΑ και στο άλλο της οι χρυσαυγίτες στην ουσία νομιμοποίησε τους δεύτερους. Το «να καεί να καεί το μπουρδέλο η Βουλή» ήταν κοινό τους σύνθημα.

Άλλο στοιχείο που είναι έντονο, πανίσχυρο και τροφοδοτεί τέτοιου είδους κόμματα είναι η διαπλοκή. Εδώ δεν είναι μόνο θεωρητική η προσέγγιση, ότι βλέπουν κάποιοι πολίτες τους διαπλεκόμενους να έχουν διαφορετική μεταχείριση από τους υπόλοιπους είτε από την πολιτεία είτε από την δικαιοσύνη και να δίνουν εκδικητική ψήφο σε τέτοια κόμματα. Είναι και πρακτική η διάσταση: Ποιοι για τόσα χρόνια που λειτουργούσε η ΧΑ την χρηματοδοτούσαν; Δεν ήταν ούτε ο Μαστρομήτσος από το Πέραμα ούτε φυσικά ο Θανάσης από την Δραπετσώνα. Έγινε έρευνα για την λειτουργία της ΧΑ και για τα οικονομικά της; Όχι. Το δικαστήριο αυτό που μπορούσε να κάνει και το έκανε ήταν να ερευνήσει την δράση αυτής της οργάνωσης και με βάση τα στοιχεία και τις μαρτυρίες που υπήρξαν κατά την μακρόχρονη δίκη έβγαλε την απόφασή του. Μπορεί στο ποινικό μέρος να ξεκαθαρίστηκε το τοπίο, αλλά για την πολιτική διάσταση είναι σε ρηχά και θολά νερά στα οποία ψαρεύει ο Κασιδιάρης. Δεν αναρωτήθηκαν τα κόμματα γι’ όλα αυτά μάλλον γιατί δεν αντέχουν τις απαντήσεις. Γιατί πιθανόν κάποιοι χρηματοδότες της ΧΑ να έχουν σχέσεις και με αυτά. Έτσι είναι η διαπλοκή.

Εκτός τούτου κάποιες από τις επιχειρήσεις της ΧΑ με τους γνωστούς τρόπους και μεθόδους μπορεί να είχαν χαρακτηριστικά της εγκληματικής δράσης, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν εξυπηρετούσαν και κάποια οικονομικά συμφέροντα. Για παράδειγμα προσωπικά πιστεύω ότι η επίθεση με απίστευτη βαρβαρότητα εναντίον μελών του ΠΑΜΕ στο Ικόνιο του Περάματος, μόνο μια τέτοια εξήγηση έχει. Κάποιος ή κάποιοι μεγαλοσχήμονες καλοβλέπουν χρόνια το τμήμα αυτό του λιμανιού και η ισχυρή παρουσία του ΚΚΕ εκεί δεν τους το επιτρέπει. Αυτή η επίθεση εκτός από επίδειξη δύναμης είχε και ισχυρό συμβολισμό.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως είχε μεγάλη ανάπτυξη η ΧΑ σε αυτές τις περιοχές του Πειραιά, οι οποίες παραδοσιακά είναι από τις πιο δημοκρατικές της χώρας. Κάποιοι την υποδαύλισαν με αποτέλεσμα εκεί να χαθεί η ζωή ενός παιδιού και σίγουρα κάποιοι από τους ηθικούς αυτουργούς εξακολουθούν να απολαμβάνουν εκτίμηση και αναγνώριση για την προσφορά τους στην… πατρίδα.

Όλα αυτά δείχνουν ότι πρέπει να ανησυχούμε και να βρισκόμαστε σε εγρήγορση γιατί στην χώρα μας υπάρχει διαχρονικά ένα ποσοστό που διάκειται φιλικά σε ναζιστικά μορφώματα τύπου ΧΑ που υπερκαλύπτει το πλαφόν για την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Ίσως ακουστεί υπερβολικό, αλλά το υπολογίζω λίγο κάτω από το 10%.

Απλώς εξαιτίας τού ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι θρασύδειλοι, εκφράζονται και εκλογικά σε περιόδους που αισθάνονται ότι δεν θα έχουν επιπτώσεις. Στις περισσότερες εκλογικές αναμετρήσεις κρύβονται και δίνουν την ψήφο τους σε ομοφοβικά κόμματα που είναι κοντά σε αυτό που θα ήθελαν να υπάρχει για να ψηφίσουν, όπως σε αυτή τη Βουλή στην Ελληνική Λύση του Βελόπουλου και την προηγούμενη στους Ανεξάρτητους Έλληνες του Καμμένου.

Σχετικά Άρθρα

Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, δίνετε την συγκατάθεσή σας για την χρήση των cookies. Aποδοχή