Ουκρανοί στρατιώτες στην πόλη Μπαχμούτ
Η απόφαση του Κιέβου να μην εγκαταλείψει το Μπαχμούτ προκαλεί ερωτήματα στον γερμανικό τύπο. «Μετά τη συνάντηση του προέδρου Βολόντιμιρ Ζελένσκι και της ηγεσίας του ουκρανικού στρατού τη Δευτέρα το Προεδρικό Μέγαρο εξέδωσε ανακοίνωση, πως τόσο ο ανώτατος διοικητής των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας, όσο και ο διοικητής των στρατευμάτων στην ανατολική Ουκρανία τάχθηκαν υπέρ της υπεράσπισης της επαρχιακής πόλης», όπως σημειώνει η Frankfurter Allgemeine Zeitung.
Σύμφωνα με την εφημερίδα της Φρανκφούρτης φαίνεται όμως να υπάρχουν «διαφωνίες μεταξύ της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της Ουκρανίας για το αν έχει νόημα να κρατηθεί ο Μπαχμούτ, το οποίο ο Πρόεδρος Ζελένσκι αποκάλεσε ‘το φρούριο μας’ σε πολλές ομιλίες του». Ουκρανοί στρατιώτες παραπονιούνται για «έλλειψη πυρομαχικών, έλλειψη υποστήριξης από το πυροβολικό και κακό συντονισμό». Επιπλέον, όπως σημειώνει η FAZ, «στρατιώτες στέλνονται απευθείας στο μέτωπο μετά από μόλις δύο εβδομάδες εκπαίδευσης». «Στην πρώτη γραμμή στο Μπαχμούτ, η πιθανότητα να επιστρέψεις ζωντανός δεν είναι 50/50, αλλά περισσότερο 30/70», φέρεται να είπε στρατιώτης.
Στο ίδιο πνεύμα είναι και η τοποθέτηση της Süddeutsche Zeitung, η οποία σχολιάζει πως «η πόλη δεν αξίζει τις θυσίες που κάνουν οι υπερασπιστές. Η χώρα πρέπει να συγκεντρώσει τις δυνάμεις της αλλού». Και επίσης: «Oι Αμερικανοί συμβουλεύουν εδώ και εβδομάδες τους Ουκρανούς να διαθέσουν τα καλά εκπαιδευμένα στρατεύματα τους και κυρίως τα όπλα και πυρομαχικά που τους προμηθεύουν οι σύμμαχοι σε μια μελλοντική αντεπίθεση και όχι σε μερικά βομβαρδισμένα σπίτια», όπως αναφέρει η εφημερίδα του Μονάχου.
«Τι θα σήμαινε όμως μια οπισθοχώρηση από το Μπαχμούτ;», διερωτάται η εφημερίδα. «Η εγκατάλειψη του εργοστασίου Azovstal στην Μαριούπολη τον Μάιο του 2022 ήταν ένας θρίαμβος για τη Μόσχα. Αλλά λίγους μήνες αργότερα τα στρατεύματα του Πούτιν τράπηκαν σε φυγή από το Μπαλακλίγια και το Ιζιούμ, ακόμη και από τη Χερσώνα».
«Η χειρότερη- αλλά όχι πιο απίθανη- επιλογή, θα ήταν το Μπαχμούτ να γινόταν πολιτικό πιόνι, όχι μόνο της Μόσχας αλλά και του Κίεβου», όπως σχολιάζει η SZ.
Πηγή: Deutsche Welle
