- ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΑΚΚΑΣ
Στις 23 Νοεμβρίου συζητήθηκε και ψηφίστηκε από το Ευρωκοινοβούλιο η έκθεση της αρμόδιας επιτροπής για την Λιβύη. Μεταξύ άλλων, η έκθεση αυτή κατήγγειλε τη σύναψη του Τουρκο-λιβυκού μνημονίου αναγνωρίζοντας, παράλληλα, ότι η παράγωγή του συμφωνία για την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων καταπατάει την ΑΟΖ Ελλάδος και Κύπρου.
«Λαμβάνοντας υπόψη ότι τον Νοέμβριο του 2019 η Λιβύη υπέγραψε με την Τουρκία μνημόνιο κατανόησης για την οριοθέτηση των θαλάσσιων δικαιοδοσιών στη Μεσόγειο Θάλασσα. Λαμβάνοντας υπόψη ότι παραβιάζει τα δικαιώματα τρίτων κρατών, δεν συμμορφώνεται με το δίκαιο των θαλασσών και δεν μπορεί να έχει νομικές συνέπειες για τρίτα κράτη, όπως δήλωσε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ενώ στις 3 Οκτωβρίου 2022 η Λιβύη και η Τουρκία υπέγραψαν συμφωνία για τους υδρογονάνθρακες με βάση τη συμφωνία του 2019… Παροτρύνουν τις αρχές της Λιβύης να προχωρήσουν στην ακύρωση του μνημονίου συμφωνίας της Τουρκίας με τη Λιβύη το 2019 για την οριοθέτηση των θαλάσσιων δικαιοδοσιών στη Μεσόγειο Θάλασσα και να μην εφαρμόσουν καμία ρήτρα που περιλαμβάνει την επακόλουθη συμφωνία για τους υδρογονάνθρακες που υπογράφηκε στις 3 Οκτωβρίου 2022 και προβλέπει παράνομες δραστηριότητες γεώτρησης στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες χωρών, συμπεριλαμβανομένων αυτών της Κύπρου και της Ελλάδας».
Η εξέλιξη αυτή ήταν πολύ σημαντική για τις ελληνικές θέσεις, και επίσης, έκλεισε τα στόματα διάφορων που προέβλεπαν μια ακόμα ‘καταστροφή’ στην δυναμική στάση που υιοθέτησε ο Υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, όταν η κυβέρνηση της Λιβύης αποπειράθηκε να τον παγιδεύσει διπλωματικά επιβάλλοντας μια συνάντηση με την Υπουργό Εξωτερικών που υπέγραψε το τ/λιβυκό σύμφωνο.
Μετά την ψηφοφορία της Έκθεσης, ο βουλευτής της ΝΔ, Δημήτρης Καιρίδης έγραψε στο Twitter ότι «Οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ Νικολάου-Αλαβάνος & Παπαδάκης, η πλειοψηφία της ευρωομάδας της Αριστεράς (The Left) και διάφοροι ακροδεξιοί στο Ευρωκοινοβούλιο, ψήφισαν ΚΑΤΑ της έκθεσης που καταδικάζει το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να πείσει ούτε την ευρωομάδα του…».
Όντως, οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ, Κώστας Παπαδάκης και Λευτέρης Νικολάου Αλαβάνος, μαζί με τον ευρωβουλευτή του ‘αδελφού’ ΑΚΕΛ Νιαζί Κιζιλγιουρέκ δεν ψήφισαν την έκθεση που καταγγέλλει του Τουρκολιβυκό Σύμφωνο, όπως παράλληλα αντιτάχθηκαν και στο ψήφισμα που κατήγγειλε ότι η Ρωσία είναι “χώρα φιλική προς την τρομοκρατία”.
Η οργισμένη απάντηση του 902.gr, της ιστοσελίδας του ραδιοφωνικού οργάνου του ΚΚΕ, αναφέρει ότι οι Ευρωβουλευτές του Κόμματος καταγγέλλουν με κάθε ευκαιρία το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο, ότι ψήφισαν επί της αρχής εναντίον του συνόλου της Έκθεσης και ότι στην συγκεκριμένη ψηφοφορία δεν δόθηκε η δυνατότητα να ψηφιστεί το άρθρο που αφορούσε αποκλειστικά στο Σύμφωνο: «το ΚΚΕ καταψήφισε το ψήφισμα – ξέπλυμα στο σημερινό χάρβαλο της Λιβύης, που οδήγησε στο τουρκο-λιβυκό σύμφωνο. Η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στη χώρα είναι όλη δημιούργημα της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ που βομβάρδισαν και διαμέλισαν τη Λιβύη, φέρει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή και στήριξη της ΝΔ! Λες και δεν ξέρει ότι το ψήφισμα ήταν ενιαίο και δεν επέτρεπε ξεχωριστή ψήφο για το τουρκο-λιβυκό σύμφωνο, ενώ γνωρίζουν και οι πέτρες ότι το ΚΚΕ στην Ευρωβουλή ψηφίζει υπέρ στην καταδίκη του».
Η αλήθεια είναι ότι όντως το ΚΚΕ έχει ταχθεί εναντίον του τουρκολιβυκού μνημονίου. Έχει υπογραφεί από εκείνους που αντιστρατεύονται τον Χαφτάρ, τον οποίον στηρίζει η Ρωσία, και το Κόμμα δεν έχει πρόβλημα με την καταγγελία του, μιας και τάσσεται υπέρ ενός φιλορωσικού γεωπολιτικού προσανατολισμού κεκαλυμμένου υπό την ρετσέτα της ‘ουδετεροφιλίας’. Ιδίως στην Ευρωβουλή που εδώ και πολλά χρόνια έχει αναδειχθεί σε άκρως σημαντικό πεδίο για τον υβριδικό, πληροφοριακό πόλεμο που διεξάγει ο ρωσικός ιμπεριαλισμός, και οι ουδετερόφιλοι απολογητές του.
Διαφορετική, όμως, είναι η θέση του για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις εν γένει, ακριβώς για τον ίδιο λόγο. Εκεί, επειδή ο Ερντογάν είναι στενός σύμμαχος του Πούτιν, και το Κόμμα αντιμετωπίζει τον υπό διαμόρφωση Ευρασιατικό Άξονα των νέων αυτοκρατορικών δεσποτειών ως υποκατάστατο του σοβιετικού αντιπάλου δέους της Δύσης, η θέση του Κόμματος μετατοπίζεται: Την ίδια στιγμή που κυβέρνηση και αντιπολίτευση στην Τουρκία διαγκωνίζονται ως προς την εκτόξευση απειλών έναντι της Ελλάδας, με μόνον κοινό τόπο του τουρκικού πολιτικού συστήματος το «θα ρθούμε νύχτα και θα σας πετάξουμε στη θάλασσα», το ΚΚΕ εμμένει να επαναλαμβάνει το παραμύθι περί «δύο αστικών τάξεων που θα βάλουν τους λαούς να αλληλοσκοτωθούν». Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγει να τοποθετηθεί επί της ουσίας για τον δομικό επεκτατισμό της Τουρκίας, έναν ιμπεριαλισμό ο οποίος σήμερα θρέφεται από τις εθνοκαθάρσεις στο εσωτερικό της Τουρκίας και την αξίωση υποταγής όλων των γειτονικών της λαών.
Γι’ αυτό και το ΚΚΕ έχει επιδοθεί σε μια πανελλαδική καμπάνια “ελληνοτουρκικής φιλίας” μέσα από πολιτιστικές εκδηλώσεις, στις οποίες η ‘ταξική αλληλεγγύη’ χρησιμοποιείται ως υπεκφυγή και προπέτασμα καπνού που σκοπό έχει να αποκρύψει όλο το υπόβαθρο της άκρως κυνικής γεωπολιτικής επιλογής του.
Αυτή είναι η αλήθεια. Ότι η ηγεσία του ΚΚΕ, είτε τοποθετείται θετικά, είτε αρνητικά ως προς τα εθνικά συμφέροντα της χώρας θα επιμένει να βλέπει τα τελευταία πάντοτε ως ‘αντανάκλαση’ και παράγωγο άλλων, κρισιμότερων γεωπολιτικών ζητημάτων.
Το κάνει ήδη από τα πρώτα του βήματα, όταν η σύμπλευση του Λένιν με τον Κεμάλ έκρινε την θέση του κόμματος για το εάν ο υποδουλωμένος για αιώνες ελληνισμός της Μικρασίας και του Πόντου θα απελευθερωθεί από την οθωμανική φυλακή των λαών ή όχι. Χαρακτήρισε, λοιπόν, την εκστρατεία ως «Ιμπεριαλιστική», επιδόθηκε σ’ έναν αγώνα για την Καταστροφή της (την ‘επιδίωξαμε’ δήλωσε ευθαρσώς ο Ζαχαριάδης το 1935), και δεν δίστασε να συμπράξει ακόμα και με τους πρωτοφασίστες επίστρατους προκειμένου να αντιμετωπίσει την παράταξη της Μεγάλης Ιδέας.
Γνωστά όλα αυτά, και σήμερα το Κόμμα πασχίζει να τα διασκεδάσει απευθύνοντας από τον Κυριάκατικο Ριζοσπάστη προσωπικές επιθέσεις σε όποιον κι αν πάει να τους τα υπενθυμίσει.
Όμως η πραγματικότητα δεν κρύβεται. Τότε, όπως και τώρα, κουμάντο στη γραμμή του κόμματος κάνουν όχι οι αρχές του, ή τα συμφέροντα του ελληνικού λαού –που υπό το πρίσμα της “πανούργας διαλεκτικής” το πρωί μπορεί να οδηγούν στην θέση Α, και το απόγευμα στην ακριβώς αντίθετή της–αλλά ο στυγνός, κυνικός γεωπολιτικός υπολογισμός του “μεγάλου στρατοπέδου”.
Πηγή: ardin-rixi.gr
