Share this
ΡΟΥΛΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ
Το ψέμα σου
Είμαι δω.
Σαν ένα μοναχικό λουλούδι στην πρωινή ομίχλη.
Εύθραυστο και γυμνό.
Είμαι δω.
Σαν άνεμος σε άγρια θάλασσα.
Σαν φθινοπωρινή βροχή ενός πρωινού.
Σαν ανεμώνη στη κρύα αγκαλιά του Χειμώνα.
Είμαι δω.
Βότσαλο, κοχύλι, και αστέρι μακρινό.
Βρέχει.
Αλύπητα βρέχει, στο πρόσωπό μου
κι από τα μάτια μου ξεγλιστρά η μορφή σου σαν δάκρυ.
Η μοναξιά μου μυρίζει γη νοτισμένη
Είμαι δω.
Η νοσταλγία με κυριεύει.
Για ότι υπήρξαμε.
Ω! Και να ήξερες πόσο ακόμα σε ποθώ!
Είμαι δω.
Σαν ελάφι πληγωμένο πεταρίζει η καρδιά μου.
Πόσο δύσκολο είναι να πεις: «σ΄ αγαπώ;»
Είμαι δω.
Ένα σου βλέμμα κι ένα χάδι θα μ’ έκανε να λησμονήσω
Το ψέμα σου το πιο μεγάλο ψέμα.«Πως πολύ μ’ αγαπάς»
Τόσο άπλα, τόσο γλυκά ειπωμένο
Είμαι δω.
Μόνο για να μετανιώσεις.
Η κάθε μέρα μας αρχή και τέλος.
Καθώς στα μάτια με κοιτάς,
νιώθεις ξένος;
Κοιμάσαι πλάι μου.
Τι σου ζητώ;
Στον ύπνο σου να ψελλίζεις το όνομά μου με αγάπη.
Βρέχει.
Ανίερα βρέχει.
Πως μπορείς αυτό το ψέμα συνεχώς να το λες;
***
(από την νέα ποιητική συλλογή: Θραύσματα της ξενιτιάς)
Share this
ΡΟΥΛΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ
Τελευταία άρθρα απόΡΟΥΛΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ (δείτε τα όλα μαζί)
- Ρούλα Τριανταφύλλου: «Το ψέμα σου» - 11 Ιανουαρίου 2021
- «Το κορίτσι και το άλογο» - 15 Ιουνίου 2020
- Ρούλα Τριανταφύλλου: «Δοκιμασία» - 6 Μαΐου 2020