Τζον Γκάλσγουορθι (1867 – 1933) Άγγλος μυθιστοριογράφος και θεατρικός συγγραφέας

Ο Τζον Γκάλσγουορθι (John Galsworthy, 14 Αυγούστου 1867 – 31 Ιανουαρίου 1933) ήταν Άγγλος μυθιστοριογράφος και θεατρικός συγγραφέας. Τιμήθηκε το 1932 με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας για την «διακεκριμένη τέχνη της αφήγησης που φτάνει στο αποκορύφωμά της στον Θρύλο των Φόρσαϊτ».

Σπούδασε νομικά στο New College της Οξφόρδης και πραγματοποίησε πολλά ταξίδια σε όλο τον κόσμο, σε ένα από τα οποία γνώρισε τον Τζόζεφ Κόνραντ και συνδέθηκε φιλικά μαζί του. Το 1895 συνήψε ερωτικό δεσμό με την γυναίκα ενός εξαδέλφου του, την παντρεύτηκε ύστερα από δέκα χρόνια, μετά το διαζύγιό της, και έζησαν μαζί μέχρι τέλους.

Το πρώτο έργο που κυκλοφόρησε με το πραγματικό του όνομα ήταν Οι νησιώτες Φαρισαίοι. Το επόμενο ήταν το πρώτο βιβλίο του μυθιστορήματος-ποταμού που τον έκανε διάσημο, του Θρύλου των Φόρσαϊτ.

Πρόκειται για το χρονικό μιας πολυμελούς μεγαλοαστικής οικογένειας, με περιγραφές χαρακτήρων και περιβάλλοντος και άσκηση κοινωνικής κριτικής κυρίως ως προς την τάση πλουτισμού. Το παράδοξο με τον Γκάλσγουορθι είναι ότι, προϊόντος του έργου του αλλάζει στάση έναντι των καταστάσεων και των ηρώων του σε σημείο μάλιστα να ταυτιστεί με τον αρχικά αντιπαθέστερο αυτών. Ούτως ή άλλως το έργο έχει αυτοβιογραφικά στοιχεία : Η οικογένεια του συγγραφέα ήταν εξίσου πολυμελής, εύπορη και της αυτής κοινωνικής τάξης με τους Φόρσαϊτ, η δε περιπέτεια με την ερωμένη και μετέπειτα γυναίκα του μεταφέρεται αρκετά πιστά στο έργο.

Εντονότερη είναι η κοινωνική κριτική που ασκείται από τον Γκάλσγουορθι στα θεατρικά του έργα. Το Ασημένιο κουτί ασχολείται με την άνιση απόδοση δικαιοσύνης στις ανώτερες και κατώτερες τάξεις, ενώ το Strife (Πάλη) με την σύγκρουση κεφαλαίου και εργασίας. Το Justice (Δικαιοσύνη) είχε τέτοιαν απήχηση που προκάλεσε μεταρρυθμίσεις στο αγγλικό σωφρονιστικό σύστημα.

Έργα του μεταφέρθηκαν με επιτυχία στον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Ο Θρύλος των Φόρσαϊτ ειδικά σημείωσε τεράστια επιτυχία ως τηλεοπτικό σήριαλ σε Αγγλία και ΗΠΑ.

Επιλογή έργων

Μυθιστορήματα

• The Island Pharisees (Οι νησιώτες Φαρισαίοι, 1904)
• The Country House (Το εξοχικό σπίτι, 1907)
• The Patrician (Ο Πατρίκιος, 1911)
• The Forsyte Saga (Ο Θρύλος των Φόρσαϊτ, 1906–21, 1922)
  • The man of property (Ο ιδιοκτήτης, 1906)

    —μτφ. Σοφία Μαυροειδή – Παπαδάκη (εκδ. “Νεοελληνική Λογοτεχνία”, 1940)

  • Interlude : Indian Summer of a Forsyte (ιντερλούδιο : Το όψιμο καλοκαίρι ενός Φορσάιτ, 1918)
  • In Chancery (Υπό αμφισβήτησιν, 1920)
  • interlude : Awakening (ιντερλούδιο : Ξύπνημα, 1920)
  • To Let (Ενοικιάζεται, 1921)
• A Modern Comedy (Σύγχρονη κωμωδία, 1924–1928, 1929)
  • The White Monkey (Ο λευκός πίθηκος, 1924)
  • interlude : A Silent Wooing (Σιωπηλό φλερτ, 1927)
  • The Silver Spoon (Το ασημένιο κουτάλι, 1926)
  • interlude : Passers By (Περαστικοί, 1927)
  • Swan Song (Κύκνειον άσμα, 1928)
• End of the Chapter (Τέλος του κεφαλαίου, 1931–1933, 1934 [μεταθανάτια])
  • Maid in Waiting (Κόρη εν αναμονή, 1931)
  • Flowering Wilderness (Ανθισμένο λιβάδι, 1932)
  • One More River [Over the River] (Πέρα από το ποτάμι, 1933)

Οι τρεις πιο πάνω τριλογίες (και τα ιντερλούδια), που αποτελούν ουσιαστικά ένα μυθιστόρημα, εκδόθηκαν τόσο από τις εκδόσεις Ζουμπουλάκη (με τίτλο «Ο θρύλος των Φόρσαϊτ» / 1970, στη σειρά «Βιβλιοθήκη για όλους») σε μετάφραση Σοφίας Μαυροειδή – Παπαδάκη, Θανάση Πετσάλη – Διομήδη, Μάγδας Καϊναδά και Δημήτρη Κωστελένου, όσο και από τις εκδόσεις Πάπυρος (με τίτλο «Το χρονικό των Φόρσαϊτ» / 1971 στη σειρά «Κλασικά Παπύρου») σε μετάφραση Τασσώς Καββαδία, Α. Τασόπουλου, Ειρήνης Καλκάνη, Θ. Κακουριώτη, Αικ. Δελλαπόρτα, Μ. Παξινού, Θ. Κεσσίσογλου και Βεατρίκης Σπηλιάδη.

Θεατρικά

• The Silver Box (Το Ασημένιο κουτί, 1906)
• Strife (Πάλη, 1909)
• Justice (Δικαιοσύνη, 1910)
• The Fugitive (Ο φυγάς, 1913)
• Loyalties (Αφοσιώσεις,1922)