Μια ταινία που γυρίστηκε πριν από πάνω από 40 χρόνια και διαπραγματεύεται το θέμα του διαζυγίου. Ο Ντάστιν Χόφμαν και η Μέριλ Στριπ, δηλαδή ο Τεντ και η Τζοάνα Κράμερ αποφασίζουν να πάρουν διαζύγιο, ενώ στη μέση βρίσκεται το παιδί τους, ο Μπιλ. Η διεκδίκηση της κηδεμονίας του παιδιού τους φέρνει στα δικαστήρια, όπου πραγματοποιείται μια σκληρή μάχη με την ενθάρρυνση των δικηγόρων τους. Το δικαστήριο τελικά αποφασίζει να δώσει τον μικρό Μπιλ στη μητέρα του, γιατί ένα παιδί είναι καλύτερο να μεγαλώσει με τη μητέρα του. Μέσα από τη μάχη της κηδεμονίας πραγματοποιείται μια μάχη ανάμεσα στους δικηγόρους.
Η Τζοάνα κοιμίζει το παιδί της, μαζεύει τα ρούχα της και αφήνοντας το παιδί φεύγει. Του λέει ότι δεν θα πάρει μαζί του τον Μπιλ, γιατί δεν είναι καλή μητέρα. Ο Τεντ περιμένει την επιστροφή της και είναι σίγουρος για αυτό. Έτσι, φροντίζει το παιδί, ενώ ταυτόχρονα συνεχίζει να είναι προσηλωμένος στη δουλειά. Η Τζοάνα νιώθει δυστυχισμένη. Ήθελε πολύ θάρρος για να πάρει την απόφαση να φύγει. Ο Μπιλ αναζητά τη μητέρα του, ενώ ο Τεντ προσπαθεί να τον φροντίσει γρήγορα και να ανταποκριθεί και στις απαιτήσεις της δουλειάς. Ο πατέρας χωρίς συναισθήματα προσπαθεί να περιοριστεί στα τυπικά. Σταδιακά προσαρμόζονται και βρίσκουν τους ρυθμούς οι δυο τους. Τα προβλήματα στην οικογένεια αρχίζουν να του προκαλούν και προβλήματα στη δουλειά. Μερικές φορές γίνεται απότομος και αυστηρός με τον Μπιλ, ο οποίος φαίνεται τόσο μόνος και απροστάτευτος. Φοβάται ότι ίσως τον εγκαταλείψει και ο πατέρας του, ενώ αναρωτιέται: ‘η μαμά γιατί έφυγε, επειδή ήμουν κακός;’ Ο πατέρας του εξηγεί ότι η μαμά του τον αγαπούσε και παραδέχεται ότι έφυγε γιατί δεν άντεχε τον ίδιο, τον σύζυγό της. Όσο πιο πολύ χρόνο περνούν μαζί πατέρας και γιος τόσο πιο κοντά έρχονται.
Η Τζοάνα εμφανίζεται και συναντιέται σε ένα εστιατόριο με τον σύζυγό της. Του λέει ότι όταν ήταν μαζί δεν ήξερε ποια ήταν… βίωνε προφανώς μια απώλεια της ταυτότητάς της, μια αποπροσωποποίηση. Του λέει ότι έμαθε στον εαυτό της πώς να είναι ικανή να φροντίζει τον γιο της και ότι τον αγαπά και ο σύζυγό της θυμώνει…
Μέσα από τη διεκδίκηση της κηδεμονίας του παιδιού από τη μητέρα, όταν πλέον το παιδί έγινε κάτι σημαντικό στην καθημερινότητα του πατέρα του, σκιαγραφείται όλη η φθορά της σχέσης του ζευγαριού. Ο Τεντ παρουσιάζει απών από αυτόν τον γάμο, απορροφημένος στη δουλειά του. Αυτό τους οδήγησε στην απομόνωση και άρχισαν να ζουν χωριστά… πλέον… Παλεύουν για κάτι που μέχρι τώρα τους ένωνε, αλλά πλέον τους κάνει ανταγωνιστές: το ίδιο τους το παιδί. Και δεν σκέφτονται τι είναι καλύτερο για το παιδί… πώς βιώνει όλες αυτές τις καταστάσεις… πόση ανασφάλεια του δημιουργούν… πόσο ταράζουν την ισορροπία και την ηρεμία του μέσα στην καθημερινότητά του…
Με βάση την κατάσταση, το παιδί θα έπρεπε να το πάρει ο πατέρας. Το δικαστήριο όμως αποφάσισε το αντίθετο. Μετά τη δικαστική απόφαση, οι γονείς παραβλέπουν την απόφαση του δικαστηρίου. Η μητέρα συνειδητοποιεί ότι ο πατέρας είναι καλύτερος γονιός και ότι το παιδί θα ήταν πιο ευτυχισμένο μαζί του και θα μεγάλωνε με καλύτερο τρόπο και έτσι παίρνουν μια απόφαση διαφορετική από αυτή του δικαστή. Η μητέρα με κλάματα στα μάτια αποφασίζει να μην τον πάρει από τον πατέρα του, καθώς κατάλαβε ότι ήταν μια οικογένεια…
________________________________________________________________
Κουραβάνας Νικόλαος, Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.
Posted by Κουραβάνας Νικόλαος- Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγος, MSc
