Άσκησε μάλιστα κριτική στους δημάρχους εκείνους που παίρνουν ως συμβασιούχους ορισμένου χρόνου -για να καλύψουν μία έκτακτη και πρόσκαιρη ανάγκη- αυτούς που εκείνοι νομίζουν, και εν συνεχεία να παρατείνουν αυτούς που έχουν επιλέξει με το δικό τους κριτήριο. Και ακολούθως, “να πηγαίνουν συμπαικτικά στα δικαστήρια και να συνομολογούν οι Δήμοι, ότι αυτός που τους προσέλαβε με μία διαδικασία εκτός ΑΣΕΠ, καλύπτουν τώρα, όχι αυτό που λέει ο νόμος, μία έκτακτη ανάγκη και μία σύμβαση ορισμένου χρόνου για να καλυφθεί κάτι συγκεκριμένο, αλλά πάγιες και διαρκείς”.
Όπως είπε ο κ. Βορίδης, “δεν θα λάβω καμία τέτοια πρόνοια, δεν θα προωθήσω τέτοια νομοθετική ρύθμιση” ούτε για την παράταση των συγκεκριμένων συμβάσεων, δεδομένου ότι τόσο η μονιμοποίηση των συμβασιούχων όσο και η παράταση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, απαγορεύονται από το άρθρο 103, παράγραφος 8,του Συντάγματος.
«Εδώ κανείς δεν απολύει κανένα. Εδώ λήγουν συμβάσεις και κανείς δεν είπε στους ανθρώπους αυτούς ότι θα μονιμοποιηθούν», είπε ο κ. Βορίδης και συνέχισε: Υπάρχουν δήμαρχοι που κάνουν τους δήθεν καλούς, υπονομεύοντας την ακεραιότητα του συστήματος προσλήψεων, αλλά και τη δυνατότητα πρόσβασης όλων των πολιτών στο Δημόσιο. Απηύθυνε, δε, το εξής ερώτημα: “Τι θέλετε, να επιστρέψουμε στην εποχή που οι διορισμοί γίνονταν με ραβασάκια των κομματικών οργανώσεων; [..] Δεν γίνεται εμείς να βάζουμε στενό κορσέ στους δημάρχους που στην πλειονότητά τους ανήκουν στη ΝΔ κι εσείς να μας παρακινείτε να τον βγάλουμε για να προσλαμβάνουν όποιον θέλουν”.
Ο κ. Βορίδης ανέφερε επίσης ότι, σύμφωνα με στοιχεία για τα επίπεδα απασχόλησης στους ΟΤΑ, υπάρχει αύξηση 5%, καθώς, από 61.000 μόνιμους υπαλλήλους που ήταν όταν ανέλαβε, σήμερα πλησιάζουν τους 64.000. «Όσο για το έκτακτο προσωπικό, παρέλαβα 9.000, και σήμερα είναι 24.000, και κάποιοι λένε ότι δεν τους φτάνει», πρόσθεσε ο κ. Βορίδης.
Τέλος, παρακίνησε όλα τα κόμματα να μην παίρνουν θέσεις που υπονομεύουν το δικαίωμα όλων των πολιτών να έχουν πρόσβαση για εργασία στο Δημόσιο και ειδικά τη στιγμή που σηκώνονται προκηρύξεις σε αυτή την κατεύθυνση, ειδικά τη στιγμή που έρχεται ο γραπτός διαγωνισμός, ειδικά τη στιγμή που έχουμε καλύψει ένα μεγάλο ποσοστό των αιτημάτων των φορέων σε επίπεδο προσλήψεων. “‘Αρα λοιπόν αυτή την ώρα πρακτικές συμπαικτικές στα δικαστήρια μεταξύ κάποιων δημάρχων και των εργαζομένων ορισμένου χρόνου στην πραγματικότητα είναι πρακτικές που θίγουν τα δικαιώματα πολιτών, που θίγουν τα δικαιώματα όλων για εργασία, που υπονομεύουν το σύστημα ακεραιότητας προσλήψεων και υπονομεύουν και τον κεντρικό προγραμματισμό προσλήψεων”.
Από την πλευρά του, ο κ. Συντυχάκης, έκανε λόγο “για άθλια εργασιακή ομηρία των εργαζομένων στην καθαριότητα των Δήμων,οι οποίοι ζουν με την απειλή της απόλυσης να πλανάται πάνω από το κεφάλι τους”: Όπως λέτε δίνετε ευθείς και ειλικρινείς απαντήσεις [..] μόνο που η τοποθέτηση είναι «killer» σε βάρος των εργαζομένων, είπε χαρακτηριστικά. Για το θέμα της απαγόρευσης λόγω της συνταγματικής επιταγής, ο κ. Συτυχάκης είπε ότι δόθηκε η ευκαιρία πριν από δυο-τρία χρόνια στην αναθεωρητική Βουλή, όταν έκανε πρόταση το ΚΚΕ να αλλάξει το άρθρο 103 παράγραφος 2, έτσι ώστε να ανοίξει ο δρόμος μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου και τη μονιμοποίησή τους. “Δεν το δεχτήκατε όχι μόνο εσείς, δεν το δέχτηκε ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε και το ΠΑΣΟΚ και οι υπόλοιποι περί άλλων τύρβαζαν” είπε ο κ. Συντυχάκης και συνέχισε: “Όταν όμως είναι να κάνετε χαριστικές ρυθμίσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους, τον τρόπο τον βρίσκετε μια χαρά. Είστε ευρηματικοί και με πολύ γρήγορα αντανακλαστικά όταν είναι να υπηρετήσετε το τραπεζικό σύστημα σε συνεχείς ανακεφαλαιοποιήσεις και να δώσετε τα κόκκινα δάνεια στα funds. Και ζήσαμε το περιστατικό, αυτό το φασιστικού τύπου άθλιο περιστατικό, με τη γυναίκα που δέχτηκε την επίθεση του δικαστικού επιμελητή, των αστυνομικών [..] Όταν είναι να βρείτε χρήματα για να δώσετε για τις νατοϊκές στρατιωτικές δαπάνες, βρίσκετε αμέσως 4,5 δισεκατομμύρια ετησίως”.
Η ουσία, τόνισε ο βουλευτής του ΚΚΕ είναι ότι “θέλετε να συνεχίσετε αυτό το απαράδεκτο καθεστώς των ατομικών συμβάσεων επικαλούμενοι αυτές τις προφάσεις και τις δημοσιονομικές αντοχές της οικονομίας”
