Το πρώτο, ως παιδί σε εβραϊκό γκέτο στην Ουγγαρία κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το δεύτερο, σε κιμπούτς στο νότιο Ισραήλ, όπου κρυβόταν σε καταφύγιο με τον εγγονό του, ο οποίος είχε περίπου την ηλικία που είχε εκείνος κατά τις διώξεις των Ναζί.
Ο Ραανάν, ο εγγονός του, ο γιος του και ο φροντιστής του, έμειναν κρυμμένοι για ώρες σε ένα πνιγηρό και μικρό δωμάτιο, με την ελπίδα να μην τους ανακαλύψουν οι Παλαιστίνιοι ένοπλοι που εισέβαλαν από τη Λωρίδα της Γάζας στις 7 Οκτωβρίου.
Το σπίτι τους δεν δέχθηκε επίθεση, αλλά πάνω από 100 φίλοι και γείτονες από το κιμπούτς Μπεερί σκοτώθηκαν ή απήχθησαν στη Γάζα. Συνολικά, περίπου 1.200 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 240 απήχθησαν από τη Χαμάς εκείνη την ημέρα σε μια επίθεση που πυροδότησε τον πόλεμο στη Γάζα, ο οποίος μαίνεται τώρα εδώ και πάνω από τρεις μήνες.
Έξι εκατομμύρια Εβραίοι πέθαιναν στο Ολοκαύτωμα των Ναζί. Ο Ραανάν -του οποίου η οικογένεια κρυβόταν για να γλιτώσει από τους βομβαρδισμούς σε γεμάτα με κόσμο υπόγεια και ζούσε με τον φόβο της φασιστικής παραστρατιωτικής οργάνωσης Σταυρωτό Βέλος της Ουγγαρίας– θυμάται όλα όσα έζησε ως μικρό αγόρι.
Φέτος συμφώνησε να βγει φωτογραφία και να μιλήσει σε έκθεση με τίτλο «Άνθρωποι του Ολοκαυτώματος», η οποία χρησιμοποιεί την ψηφιακή αφήγηση για να δημιουργήσει μια σύνδεση μεταξύ επιζώντων και της νεότερης γενιάς που είναι λιγότερο εξοικειωμένη με τις θηριωδίες των Ναζί.
Ο Ραανάν σώθηκε, μαζί με χιλιάδες άλλους Εβραίους, από τον Σουηδό διπλωμάτη Ραούλ Βάλενμπεργκ, που τους έβγαλε διπλωματικά έγγραφα επιτρέποντάς τους να μετακινηθούν σε ασφαλέστερη περιοχή. Ήταν περίπου 10 ετών όταν τελείωσε ο πόλεμος.
Για χρόνια υπέφερε από το τραύμα της παιδικής του ηλικίας, είπε. Η επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου τον επηρέασε ακόμα πιο σκληρά σε προσωπικό επίπεδο, αν και γνωρίζει ότι μια τέτοια δήλωση δεν είναι εύκολη να την κατανοήσει ή να την αποδεχθεί ο οποιοσδήποτε.
«Από την άποψη της λογικής και του συναισθήματος, αυτή τη φορά θα ξαναθυμηθώ αυτό το σκληρό συναίσθημα», εξήγησε από το σπίτι του στο Τελ Αβίβ όπου ο ίδιος και η σύζυγός του μένουν από τότε που εκκενώθηκαν οι πόλεις κατά μήκος των συνόρων με τη Γάζα.
ΜΝΗΜΗ
Δύο ημέρες μετά τις δηλώσεις αυτές, ο 88χρονος παρευρέθηκε σε έκθεση, που φιλοξένησε η αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Ισραήλ, ενόψει της αυριανής Διεθνούς Ημέρας Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος.
Στη φωτογραφία του που εκτίθεται, ο Ραανάν είναι καθισμένος σε έναν καναπέ, έχοντας κρεμάσει από τον λαιμό του μια μεταλλική στρατιωτική ταυτότητα σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους ομήρους που συνεχίζει να κρατά η Χαμάς και κρατά στο χέρι του ένα κινητό τηλέφωνο που εμφανίζει μια ασπρόμαυρη φωτογραφία.
Σε εκείνη τη φωτογραφία, που τραβήχτηκε πριν από δεκαετίες, ο ίδιος και η μητέρα του εμφανίζονται δίπλα-δίπλα, ο καθένας με το χαρακτηριστικό κίτρινο άστρο στο στήθος που κάποτε ήταν υποχρεωμένοι να φορούν οι Εβραίοι.
Από το βάθρο της εκδήλωσης, έχοντας ακόμα στον λαιμό του τη μεταλλική ταυτότητα, ο Ραανάν μίλησε και πάλι για τα έντονα συναισθήματα που τον κατέκλυσαν όταν έγινε η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου, η οποία πυροδότησε ως αντίποινα την ισραηλινή επίθεση στη Γάζα, στοιχίζοντας τη ζωή σε τουλάχιστον 26.000 ανθρώπους, σύμφωνα με Παλαιστίνιους υγειονομικούς αξιωματούχους.
«Στο μακελειό στο κιμπούτς Μπεερί, γνωρίζω τον κάθε έναν, το κάθε μέλος του δικού μου κιμπούτς και τα παιδιά τους. Για μένα, ήταν σαν δεύτερο ολοκαύτωμα», δήλωσε.
Όταν ένα βιολιστής σηκώθηκε και έπαιξε ένα λυπητερό κομμάτι, ο Ραανάν έκλαψε σιωπηλά.
«Σε δύο χρόνια από τώρα, σε πέντε χρόνια από τώρα, σε δέκα χρόνια από τώρα, δεν θα υπάρχουν άλλοι επιζώντες του Ολοκαυτώματος για να πουν τις ιστορίες τους», δήλωσε ο Ερέζ Καγκάνοβιτς, δημιουργός της έκθεσης.
«Πρέπει να θυμόμαστε τι συνέβη στο Ολοκαύτωμα, και πρέπει να καταλαβαίνουμε ποιοι είναι οι κίνδυνοι του αντισημιτισμού και του τυφλού μίσους. Και εάν δεν αντιμετωπίσουμε αυτό το θέμα και εάν δεν αντισταθούμε στον αντισημιτισμό, η Ιστορία μπορεί να επαναληφθεί».
