ΠΟΙΗΣΗ

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ Ὁ πράσινος κῆπος Ἔχω τρεῖς κόσμους. Μιὰ θάλασσα, ἕναν οὐρανὸ κι ἕναν πράσινο κῆπο: τὰ μάτια σου. Θὰ μποροῦσα ἂν…

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΤΙΛΗΣ Ελληνικό αύριο Το φθινόπωρο δίπλωνε με ήσυχες κινήσεις την κουβέρτα του ήλιου ανάμεσα από σταματημένα σύννεφα σαν μεγάλες άσπρες φωνές…

ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΣΤΙΕΡΗΣ Δε βρίσκω χρόνο να κλάψω Κανένας ρολογάς δεν έχει εμπιστοσύνη στο ρολόι του. Κανένα ρολόι δεν πιστεύει στην ώρα. Κανένα…

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ Τα μάτια σου Ξυπνάει αχάραγα ο τρελός ερωδιός Στις όχθες μιας κατάλευκης λίμνης Φτεροκοπά περήφανος και θαρρετός Πετώντας μακριά από…

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ [Θέλω να βγω στον άνεμο] Θέλω να βγω  στον άνεμο, το ‘χω κλειδί από παιδί. Κι αφού η πόλη βρώμισε…

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΛΑΧΟΥΡΗΣ Ανάγνωσμα Ήξερα κάποτε μια Γειτονιά που κράταγε στη χούφτα της τον Ήλιο. Τρύπια ταβάνια έσταζαν τη Μάνα, τον Εργάτη, τον…

ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ Θεσσαλονίκη (με το όμικρον του ονείρου στο τέλος της δεύτερης μ.Χ. χιλιετίας) ξεχύνεται απ’ τα υψώματα στη θάλασσα σαν κατρακύλι…

ΓΙΩΡΓΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Ερημόνησο Τούτο τ’ ακρογιάλι θαμμένο στη στάχτη φύκια ξεριζωμένα από παλιές τρικυμίες κι τα φτερά σου νεκρά στον αγέρα ψηλά…

ΑΝΔΡΕΑΣ ΝΕΟΦΥΤΙΔΗΣ Έγκωμη Ιστορία μη με πάρεις απ’ το χέρι ξανά μες στα ερείπιά της να με σεργιανίσεις. να μελετώ δεν θέλω…

ΗΛΙΑΣ ΤΣΕΧΟΣ Νόστιμα πλήττω Στο βουνό Ιούλιος Άγνωστο αν καταλήξω ποίημα Αν κλάψω πριν αγαπηθώ Όσο δεν γράφω ανεμίζομαι Πλέω αναστατωμένα Αφορούντα…