Μπαρτολομέο Αμανάτι (1511 – 1592) Ιταλός αρχιτέκτονας και γλύπτης

Διακρίθηκε περισσότερο στην αρχιτεκτονική, παρά στη γλυπτική και σχεδίασε πολλά οικοδομήματα στη Ρώμη

by Times Newsroom

Ο Μπαρτολομέο Αμανάτι (Bartolomeo Ammannati, 15 Ιουνίου 1511 – 13 Απριλίου 1592) ήταν Ιταλός αρχιτέκτονας και γλύπτης, που γεννήθηκε στο Σετινιάνο, κοντά στη Φλωρεντία. Μαθήτευσε κοντά στους Μπάτσιο Μπαντινέλλι και Τζάκοπο Σανσοβίνο, ενώ μιμήθηκε στενά το στιλ του Μιχαήλ Αγγέλου.

Ο Αμανάτι διακρίθηκε περισσότερο στην αρχιτεκτονική, παρά στη γλυπτική. Σχεδίασε πολλά οικοδομήματα στη Ρώμη, όπως μέρος του συγκροτήματος της Villa Giulia (σε συνεργασία με τον Βινιόλα και τον Βαζάρι), αλλά και στη Λούκκα και τη Φλωρεντία. Η εργασία του για την ολοκλήρωση του Παλάτσο Πίτι αποτελεί ένα από τα διασημότερα επιτεύγματά του (1558–1570), σεβόμενο το αρχικό ύφος του Φιλίππο Μπρουνελέσκι. Επίσης, ο Αμανάτι έγινε Console της μεγάλου κύρους “Accademia delle Arti del Disegno” της Φλωρεντίας, την οποία είχε ιδρύσει το 1563 ο δούκας Κόζιμο Α΄ υπό την επίδραση του Βαζάρι.

Το 1569 ο Αμανάτι προσλήφθηκε για να κατασκευάσει την όμορφη γέφυρα του ποταμού Άρνου που είναι γνωστή ως Πόντε Σάντα Τρινιτά, ένα από τα πλέον εξυμνηθέντα έργα του. Τα τρία της τόξα έχουν ελλειπτικό σχήμα και, παρότι πολύ ελαφρά και κομψά, έχουν αντισταθεί επί αιώνες την ορμή του ποταμού, η οποία έχει παρασύρει αρκετές άλλες γέφυρες κατά καιρούς. Καταστράφηκε κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1944) και ξαναχτίστηκε το 1957.

Μία άλλη από τις σημαντικότερες δημιουργίες του Αμανάτι ήταν η μαρμάρινη και μπρούτζινη «Κρήνη του Ποσειδώνος» (Fontana del Nettuno) για την the Πιάτσα ντελα Σινιορία. Η παραγγελία για αυτή είχε αρχικώς δοθεί στον γηραιό Μπαντινέλι και όταν εκείνος απεβίωσε, ο Αμμαννάτι κέρδισε τον διαγωνισμό για τη συνέχιση του έργου απέναντι σε άλλους διάσημους γλύπτες, όπως ο Μπενβενούτο Τσελίνι και ο Βιντσέντσο Ντάντι. Εργάστηκε από το 1563 ως το 1565 τον αρχικό όγκο του μαρμάρου (που είχε επιλεγεί από τον Μπαντινέλι), μαζί με τους βοηθούς του, μεταξύ των οποίων ήταν και ο Τζιαμπολόνια. Για το πρόσωπο του Ποσειδώνα, ο Αμανάτι χρησιμοποίησε ως μοντέλο τον μέγα δούκα Κόζιμο Α΄ των Μεδίκων.

Πάντως, όταν η φιλοτέχνηση της μορφής του αγριωπού θεού της θάλασσας τελείωσε, ο Μιχαήλ Άγγελος τον λοιδώρησε ότι είχε καταστρέψει ένα όμορφο κομμάτι μαρμάρου: «Ammannati, Ammanato, che bell’ marmo hai rovinato!» Ο Αμανάτι συνέχισε να εργάζεται πάνω σε αυτή την κρήνη για άλλα 10 χρόνια, προσθέτοντας ως μανιεριστής στην περίμετρο πλαγιασμένους μπρούτζινους ποτάμιους θεούς, γελώντες Σάτυρους και μαρμάρινα θαλάσσια άλογα να ξεπροβάλλουν από τα νερά. Παρόλα αυτά, το σύνολο δίνει μία αρμονική εντύπωση. Η κρήνη αυτή χρησίμευσε ως υπόδειγμα για μελλοντικούς κατασκευαστές του είδους.

Μεταξύ των άλλων περίφημων γλυπτών του Αμμαννάτι είναι και τα εξής:

  • το μαρμάρινο άγαλμα της Νίκης (1540), Museo Nazionale del Bargello, Φλωρεντία
  • το μαρμάρινο άγαλμα Η Λήδα με τον Κύκνο, Museo Nazionale del Bargello
  • το μπρούτζινο άγαλμα της Αφροδίτης (1558–59), Μουσείο Πράδο (Μαδρίτη)
  • το μαρμάρινο άγαλμα Παρνασσός (1563), Museo Nazionale del Bargello
  • το πέτρινο άγαλμα Αλληγορία του Χειμώνα (1563–65), Βίλλα των Μεδίκων, Καστέλλο
  • το μπρούτζινο άγαλμα Θεά `Οπι (1572–75), Παλάτσο Βέκιο, Φλωρεντία

Το 1550 ο Αμανάτι πήρε ως σύζυγό του τη Λάουρα Μπατιφέρι, μία κομψή ποιήτρια. Αργότερα στη ζωή του είχε μία θρησκευτική κρίση συνειδήσεως, επηρεασμένος από την Αντιμεταρρύθμιση, γεγονός που τον έκανε να αποκηρύξει όσα έργα του απεικόνιζαν γυμνότητα, ενώ άφησε όλα του τα υπάρχοντα στους Ιησουίτες.

Ο Αμμαννάτι απεβίωσε στη Φλωρεντία σε ηλικία 81 ετών.

Εικόνες έργων του

 

Σχετικά Άρθρα

Leave a Comment

Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, δίνετε την συγκατάθεσή σας για την χρήση των cookies. Aποδοχή