Μεγαλώνοντας, ο Ντύχαν Καρντόσο είχε κάθε λόγο να εγκαταλείψει το μπαλέτο: το μοναδικό μαύρο αγόρι σε μια τάξη με λευκά κορίτσια, το παιδί από τη βραζιλιάνικη φαβέλα αντιμετώπιζε χλευασμό επειδή χόρευε αντί να παίζει ποδόσφαιρο.
Όμως δεν μπορούσε να σταματήσει το πηγαίο πάθος του για το χορό, το οποίο τώρα έχει οδηγήσει το 19χρονο φαινόμενο σε συμβόλαιο με έναν από τους κορυφαίους θιάσους των ΗΠΑ, το Μπαλέτο της Ατλάντα.
«Ήμουν πάντα το μοναδικό αγόρι στην τάξη, το μοναδικό μαύρο, το μοναδικό φτωχό παιδί», λέει ο ευτραφής χορευτής, κάνοντας ένα διάλειμμα από την εξάσκηση των θεαματικών του στροφών και αλμάτων στη βεράντα της παράγκας όπου ζει με τους γονείς και την αδελφή του στο Aglomerado da Serra, μια από τις μεγαλύτερες παραγκουπόλεις της νοτιοανατολικής πόλης Belo Horizonte.
«Ήταν άβολα, αλλά δεν με ένοιαζε», λέει στο AFP και αναδημοσιεύει η ΕΡΤ.
Ο Καρντόσο άρχισε να χορεύει σε ηλικία έξι ετών, αφού η αδελφή του, η Ντέιτσε, γράφτηκε σε μαθήματα μπαλέτου που πραγματοποιούσε ένα κοινωνικό πρόγραμμα στην κοινότητα.
Ρώτησε αν θα μπορούσε να συμμετάσχει και αυτός.
«Η δασκάλα δεν ήθελε πραγματικά να τον αφήσει, επειδή ήταν το μοναδικό αγόρι. Ωστόσο, αποφασίσαμε να το δοκιμάσουμε. Μπορούσα να καταλάβω ότι το ήθελε πραγματικά», λέει η μητέρα του Καρντόσο, Χελοΐσα Έλενα, 57 ετών.
«Δεν έχει σταματήσει μέχρι σήμερα».
Ο Καρντόσο λέει ότι ερωτεύτηκε αμέσως τον χορό.
«Ήταν ένα μέρος για να παίξει, ένας τρόπος να εκτονώσει την ενέργεια και να περάσει λιγότερο χρόνο στους δρόμους», λέει.
Αγνοώντας τα παιδιά της γειτονιάς που τον κορόιδευαν επειδή δεν έπαιζε ποδόσφαιρο όπως και άλλα αγόρια, κέρδισε τελικά μια πρόσκληση για οντισιόν σε μια ακαδημία χορού στην «πλούσια πλευρά» της πόλης από έναν πελάτη ενός εστιατορίου όπου η μητέρα του εργαζόταν ως μαγείρισσα, όπως λέει.
«Περιτριγυρισμένος από λευκά κορίτσια»
Κέρδισε υποτροφία για να σπουδάσει στην ακαδημία και άρχισε να πηγαίνει με το ποδήλατό του στο μάθημα χορού κάθε μέρα πριν το σχολείο.
«Ήμουν περικυκλωμένος από μικρά λευκά κορίτσια», θυμάται. Όμως, το πάθος του έλαμψε.
«Αν έχεις ένα όνειρο, πρέπει να το κυνηγήσεις μέχρι να το πραγματοποιήσεις».
Εργαζόμενος στο μπαρ που ανήκει στους γονείς του στη φαβέλα, ο Καρντόσο έκανε εξάσκηση χορού ανάμεσα στο μαγείρεμα, το σερβίρισμα, τις διανομές και το ταμείο.
Στη συνέχεια, τον περασμένο μήνα, πέρασε από οντισιόν για το Μπαλέτο της Ατλάντα – όχι περιμένοντας να βρει δουλειά, αλλά όπως λέει ο ίδιος «απλά για να συνεχίσω να εξελίσσομαι», λέει.
Προς έκπληξή του, ο θίασος – το παλαιότερο μπαλέτο που εκτελεί συνεχώς παραστάσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες – τον κάλεσε να ενταχθεί στις τάξεις του.
«Μήπως ονειρεύομαι;» – θυμάται να σκέφτεται όταν ο διευθυντής του Μπαλέτου της Ατλάντα τον επαίνεσε μετά την οντισιόν του, μεταφρασμένη από τα αγγλικά στα βραζιλιάνικα πορτογαλικά από έναν διερμηνέα.
Τώρα, ο μελαχρινός έφηβος με το ευλύγιστο, μυώδες σώμα βρίσκεται καθ’ οδόν προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ξεκινά τη νέα του δουλειά αργότερα αυτό το μήνα.
«Έχει εξαιρετική σωματική διάπλαση και εκτελεί δύσκολες κινήσεις με εξαιρετική ποιότητα και ομορφιά», λέει ο επί χρόνια δάσκαλός του, ο Κουβανός υπήκοος Ντάντιερ Αγκιλέρα.
Ο Καρντόσο λέει ότι ελπίζει να συνεχίσει να βελτιώνεται ως χορευτής – και έχει έναν νέο στόχο στην Ατλάντα.
«Θέλω να γίνω παράδειγμα για τα παιδιά από τη φαβέλα ότι πρέπει να πιστεύουν στα όνειρά τους και να τα κυνηγούν», λέει.
