Ανακοίνωση του Μένουμε Θεσσαλονίκη
«Γραμμή φιλίας». Αυτή η φράση είναι γραμμένη στα πλευρά του πλοίου που πραγματοποιεί το δρομολόγιο Σμύρνης-Θεσσαλονίκης. Με αυτό το σκεπτικό, καλωσόριζαν τη λειτουργία του, στις αρχές Οκτωβρίου, όλοι οι άρχοντες της πόλης, ο δήμαρχος Κωνσταντίνος Ζέρβας, ο υφυπουργός Μακεδονίας-Θράκης Σταύρος Καλαφάτης, και βέβαια ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, Απόστολος Τζιτζικώστας.
Τότε, ελάχιστοι ήμασταν εκείνοι που είχαμε εκφράσει την διαφωνία μας. Η Τουρκία είναι ένα ολοκληρωτικό, επεκτατικό καθεστώς, συντονίζεται και με άλλα μάλιστα του Ευρασιατικού τόξου, για την αναδιαμόρφωση της διεθνούς τάξης πραγμάτων προς το αυτοκρατορικότερο και το αυταρχικότερο. Η Ελλάδα βρίσκεται στην αιχμή της τουρκικής επιθετικότητας ακριβώς γιατί ένα κυρίαρχο ελληνικό κράτος θέτει φραγμό στην επέκτασή του προς τα Δυτικά, τη Μεσόγειο ή τα Βαλκάνια και την Ευρώπη.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, η «χαμηλή πολιτική φιλίας» είναι εντελώς ανεδαφική και άκαιρη. Όχι μόνον, διότι δεν πρόκειται να κάμψει την τουρκική επιθετικότητα –που θα κλιμακώνεται παρά τις φαντασιώσεις της τοπικής ηγεσίας της πόλης πως τάχα η αναβάθμιση της επιχειρηματικής συνεργασίας, και των τουριστικών σχέσεων, θα την κατευνάσει.
Αλλά και γιατί όταν τείνεις χείρα φιλίας σε ένα καθεστώς με τέτοια επεκτατικά και αυταρχικά χαρακτηριστικά, που αντιστρατεύονται θεμελιώδεις ελληνικές και ευρωπαϊκές αξίες, δίνεις την εντύπωση ότι είσαι διατεθειμένος να τις παζαρέψεις, και να κλείσεις τα μάτια σου ενώπιον της επέλασης ενός νέου ολοκληρωτισμού. Δοκιμάστηκε αυτή η στρατηγική εξ άλλου από την Μέρκελ, που πίστεψε ότι οι Ρώσοι θα εγκαταλείψουν τις αυτοκρατορικές τους βλέψεις λόγω της εκτόξευσης των εμπορικών σχέσεων με την ΕΕ. Και το αποτέλεσμα τώρα είναι ότι η Ευρώπη δοκιμάζεται από μια ενεργειακή κρίση, και εκβιάζεται ανοιχτά από την Ρωσία λόγω της εξάρτησής της από αυτήν.
Το διπλωματικό επεισόδιο που προκάλεσαν οι Τούρκοι με τον περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας ήρθε να ξεσκεπάσει πλήρως τις αυταπάτες του τοπικού πολιτικού προσωπικού. Φυσικά, ο λόγος για τον οποίον συνέβη, δεν είναι άλλος από την παρουσία και τις δηλώσεις του Περιφερειάρχη κατά τις εκδηλώσεις για την ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων.
Άραγε έπειτα από την περιπέτεια του προηγούμενου Σαββατοκύριακου, θα πάψει η «διπλή ατζέντα» που μέχρι τώρα είχε το τοπικό πολιτικό προσωπικό, να καταφεύγει σε ρητορικά πυροτεχνήματα καταγγελίας του τουρκικού επεκτατισμού, δίχως βάθος πολιτικής και συνέχεια, και να κλείνει έπειτα το μάτι στον κατευνασμό;
Το ελπίζουμε· αν και ο τρόπος που πολιτεύεται σε όλα τα μεγάλα ζητήματα που κρίνουν το μέλλον της πόλης και της χώρας (δημογραφικό, αποβιομηχάνιση, ενεργειακή κρίση) δείχνει ότι δεν τολμούν να αναμετρηθούν μαζί τους, τα αντιμετωπίζουν παρεμπιπτόντως και αποσπασματικά, γιατί ακριβώς ξεπερνούν πολύ το ανάστημα και τις δυνατότητές τους…
