Οι διαδικασίες αυτής της φύσης ανεστάλησαν τον Φεβρουάριο του 2021, όταν κυβερνητική επιτροπή αποκάλυψε πως κάποια παιδιά είχαν κλαπεί, ή πωληθεί από τους φυσικούς γονείς τους, σε υποθέσεις που ανάγονται ως και στα χρόνια του 1960.
Ο ολλανδός υπουργός Νομικής Προστασίας Φρανκ Βέερβιντ ανέφερε στην απόφασή του για την επανέναρξη των υιοθεσιών παιδιών πως την έλαβε για «να τερματιστεί η περίοδος αβεβαιότητας».
Ολλανδοί γονείς υιοθέτησαν κάπου 40.000 παιδιά από 80 χώρες τον τελευταίο μισό αιώνα. Η πρακτική ατόνησε όμως τα τελευταία χρόνια, με μόλις 145 παιδιά να υιοθετούνται το 2019 και 70 το 2020, εν μέσω της πανδημίας του νέου κορονοϊού, σύμφωνα με το ανεξάρτητο κέντρο μελετών Ολλανδικό Ινστιτούτο Νεολαίας.
Στην ανακοίνωσή της, η κυβέρνηση πρόσθεσε ότι οι συμφωνίες με την Κίνα και με τις ΗΠΑ για τις υιοθεσίες παιδιών θα εκπνεύσουν. Πρόκειται για τις χώρες καταγωγής των περισσότερων από τα παιδιά που υιοθετούνταν στην Ολλανδία. Θα τερματιστούν επίσης οι υιοθεσίες από την Αϊτή, τη Σλοβακία, την Τσεχία, το Περού, την Κολομβία και την Μπουρκίνα Φάσο.
Η πολιτική για τις υιοθεσίες στην Ολλανδία μπήκε στο μικροσκόπιο καθώς πολλοί ενήλικοι που είχαν υιοθετηθεί ανακάλυψαν ερευνώντας τις ρίζες τους πως σε πολλές περιπτώσεις τα πιστοποιητικά γέννησης ήταν προϊόντα παραχάραξης, είχαν χαθεί, ή οι διαδικασίες αναδοχής τους ήταν στην πραγματικότητα παράνομες.
