Όπως δήλωσε η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη «Στο πλαίσιο της στρατηγικής του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού για την ισόρροπη ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς σε όλες τις Περιφέρειες της χώρας, αναδεικνύουμε, στον παραμεθόριο Έβρο, τη ρωμαϊκή πόλη της Πλωτινόπολης. Πρόκειται για μία πόλη, που έχει αποδώσει ευρήματα, που αποδεικνύουν την ιστορική διαχρονία της Θράκης. Στόχος της επέμβασης είναι η διαμόρφωση ενός κελύφους που θα προφυλάσσει πλήρως τις αρχαιότητες από καιρικές συνθήκες και ανθρωπογενείς φθορές. Ο αρχαιολογικός χώρος θωρακίζεται, σε επίπεδο πυροπροστασίας και ενεργειακής αυτονομίας, ακολουθώντας σύγχρονες διεθνείς πρακτικές, ενώ παράλληλα ενισχύεται η εμπειρία του επισκέπτη με έναν περίπατο ο οποίος θα συνδέει τον αρχαιολογικό χώρο με το Μουσείο και τα άλλα μνημεία της πόλης».
Κατά τον σχεδιασμό των επεμβάσεων ελήφθησαν υπόψη η σημαντικότητα του μνημείου, η αρμονική ένταξη του στεγάστρου στο φυσικό περιβάλλον, οι πορείες περιήγησης και η ενεργειακή αυτονομία του χώρου. Προβλέπονται, μεταξύ άλλων, η δημιουργία διαδρόμου περιήγησης στον προστατευμένο -με το στέγαστρο- αρχαιολογικό χώρο για την απρόσκοπτη πρόσβαση των ΑμΕΑ και του κοινού, η εγκατάσταση συστημάτων αντικεραυνικής προστασίας, πυροπροστασίας, αντιπλημμυρικής προστασίας και ενεργειακής αυτονομίας, με χρήση φωτοβολταϊκών.
Η ρωμαϊκή Πλωτινόπολη τοποθετείται νοτιοανατολικά του Διδυμοτείχου στον οχυρό λόφο «Αγία Πέτρα». Ιδρύθηκε από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Τραϊανό (98-117 μ.Χ.) προς τιμήν της συζύγου του Πλωτίνης και έκτοτε αποτέλεσε οικονομικό και εκκλησιαστικό κέντρο, μέχρι και το Βυζάντιο. Το 1960, ο καθηγητής Γ. Μπακαλάκης, ταύτισε τη συγκεκριμένη θέση με την Πλωτινόπολη. Το 1965, τυχαία ήλθε στο φως η χρυσή προτομή του Ρωμαίου αυτοκράτορα Σεπτίμιου Σεβήρου. Συστηματικές ανασκαφές στην Πλωτινόπολη, από το 1977, έχουν φέρει στην επιφάνεια ένα οικοδομικό συγκρότημα, πιθανότατα πολυτελή κατοικία ή δημόσιο κτήριο, λουτρά με ψηφιδωτό δάπεδο διακοσμημένο με περίτεχνα μοτίβα. Αποκαλύφθηκε, επίσης, πηγάδι, κτισμένο με λαξευμένους λίθους και θεμελιωμένο επί του βράχου. Η άντληση γίνονταν από πλαϊνό άνοιγμα, στο οποίο οδηγούσε καμαροσκέπαστος θάλαμος, με κάθοδο σε αυτόν, μέσω κλίμακας. Συνδέεται με γειτονικό θάλαμο, ενώ έχουν αποκαλυφθεί και τμήματα αγωγών. Θεωρείται ότι επρόκειτο για το κεντρικό σύστημα ύδρευσης της πόλης. Στη ρωμαϊκή περίοδο ανήκει και αίθουσα με ψηφιδωτό δάπεδο που απεικονίζει υδάτινες παραστάσεις, με τον Έβρο ως νέο και την Πόλη ως γυναίκα, ενώ έχουν αποκαλυφθεί και πασσαλότρυπες από κατασκευές της νεολιθικής περιόδου.
.jpg)
