- ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΨΕΥΤΟΓΚΑΣ
Η πανάκριβη Ιρένε Αλεξάντροβνα Σμίρεβα των… πέντε (5!) εκατομμυρίων ευρώ ήταν μια επιχειρηματίας που… έπλεκε την… προίκα της στην είσοδο της επιχείρησης!
Κλωστές και κεντήματα η κυρία “Αράχνη”!
Έτσι ως κεκράχτης νημάτων χειροπλεχτικής, έβγαζε τον επιούσιο και πλήρωνε ενοίκιο, υπάλληλο, λογιστή, ΕΦΚΑ και ζούσε αξιοπρεπώς μη παραλείποντας να ασχολείται και με το χόμπι της φωτογραφίας….
Τι φωτογράφιζε;
Αυτά που τα βλέπεις με την… GOOGLE!
Βεβαίως,η Ειρήνη λεγόταν Μαρία !
Πιθανόν με αλι(σ)βερίσι στο Αλιβέρι πήρε το… παρθενικό της όνομα (όνομα χιλιάδων Ελληνίδων)και το δισύλλαβο επώνυμα της ακαταστασίας και ατζαμοσύνης: Τσάλα !
Μια απλοϊκή γυναίκα που πλέκει ήσυχα με τα γυαλιά της έτοιμα να δραπετεύσουν από την μυτούλα μιας επικίνδυνης Ματα Χαρι του 21ου αιώνα ενώ πίσω από τα τζάμια έκρυβε το σκοτεινό βυθό των καστανών ματιών που εξέταζε με ακρίβεια μικροσκοπίου καθετί που παραβίαζε το οπτικό της πεδίο….
Η “μεγάλη διεθνής επιτυχία” των Αρχών δεν είναι οτι την… συνέλαβε αλλά ότι την “αντιλήφθηκε” αφού έφυγε με το πασαπόρτι σαν κυρία “Μαρία Τσάλα” και πήγε απο εκει που ήρθε!
Άφησε πίσω της ηλεκτρονικά τα ίχνη του “εγκλήματος”!
Η πανάκριβη, πανέξυπνη, ειδικά επιλεγμένη και εκπαιδευμένη μια ζωή και όχι σαν σταθμάρχισσα του ΟΣΕ αλλά σαν illegale άφησε πίσω της προς… αξιοποίηση τα… κλοπιμαία!
Ούτε ο Φώσκολος στον “άγνωστο πόλεμο” δεν έκανε τόσο “χοντρά” και παιδαριώδη σκηνοθετικά λάθη!
Ασε που τότε τα πέντε εκατομμύρια ήταν αέρας… Ραλλικά!
Εδώ και δύο εβδομάδες εκεί στα στενά των Τεμπών ένας Μπιλιας έδιωχνε τα τρένα με χαρά παριστάνοντας τον τροχονόμο ….
Τα κατευόδωνε με απίστευτη ταχύτητα και χαρά γιατί το βάρος της ευθύνης είναι παιχνιδάκι για κάθε ταλαντούχο και πιστοποιημένο χειροκροτητη- ψηφοφόρο που εκπαιδεύεται δεόντως και μέσα σε 200 ώρες παίρνει… πτυχίο στρατηγού!
Τόχε η μέρα!
Καθαρή Δευτέρα!
Αφού όλοι πετούσαν χαρταετό και καθάριζαν τα εναπομείναντα υπολείμματα της πλουσιότατης αποκριάτικης τράπεζας γιατί να εξαιρεθεί ο σταθμάρχης;
Μόνο που τα τρένα που φεύγουν δεν ξεφεύγουν από το μοιραίο αν κινούνται επί της αυτής γραμμής και σε αντίθετη τροχιά!
Παρά τις σαφείς οδηγίες “περνάς κόκκινο φωτόσημο…” αντί για τους Νέους Πόρους πέρασε στην Αχερουσία αφού έγινε γιγάντια πύρινη σφαίρα !
Βεβαίως η απλή “τράκα” του Μπίλια έστειλε 57 στον Άδη, τον ίδιο στη στενή, τον υπουργό κλαίοντα οίκαδε και το Επιτελικό κράτος στα Τάρταρα!
Αφού πέρασαν οι δύο εβδομάδες της συμφοράς και το “μπλάνκο” δεν έσβησε την οργή του κόσμου στον ηγούμενο του εκτροχιασμένου κυβερνητικού σκάφους και αφού ούτε η ραγισμένη μύτη του Γιάννη με ένα νι δεν ήταν ικανή να αναχαιτίσει τα χτυπήματα των συγκλονισθέντων και αυθορμήτως συναθροισθέντων ανθρώπων της μέρας, ήρθε η από “μηχανής Μαρία”!
Μια “μηχανή” που παρά την αρχικά δειλή προσπάθεια των συστημικών μέσων προβάλλεται εντόνως ως επιθυμητό πέπλο συσκότισης!
Παρόλα αυτά είναι ανίκανο να σκεπάσει το έγκλημα των στενών των Τεμπών!
Ομού με τις πανηγυρικές ριπές ανόδου του κατώτατου μισθού που αυξάνεται κατά έναν ελλιποβαρή άρτον ημερησίως πάλι δεν φέρουν αποτελέσματα…
Το σοκ είναι βαρύ και μη ανατάξιμο για το κυβερνητικό στρατόπεδο…που είδε τα “έντεκα μέτρα” προς τα θύματα και τις οικογένειές τους να μετατρέπονται σε εις βάρος τους μαζικό χτύπημα πέναλτι από τα έντεκα βήματα!
Τι άλλο μας περιμένει να υπομείνουμε;
Που αλλού θα κάνουν βρώμικες τσαλαβούτες οι κυβερνώντες;
Τι αλλο μηχανεύονται να μας σερβίρουν;
Τον πόλεμο τον… συνηθίσαμε…
Τις χρεοκοπίες “ευαγών ιδρυμάτων”, ακόμα περισσότερο….
Από πυρκαγιές και πλημμύρες δόξα τω Θεώ, την γλυτώσαμε μόνο… με δύο εκατόμβες!
Τι άλλο απομένει;
Ένας σεισμός τους σώζει!
Δεν φταίμε εμείς, φταίνε οι άλλοι, φταίμε όλοι…
Φταίει το ρήγμα της Ανατολίας…
Ξέχασε να γυρίσει το κλειδί ο Ερντογάν…
Έγινε “τράκα”
Πού;.
Στου Μαξίμου!
Αμάν!
Εγώ στην άνοδο τον έστειλα!
Έβαλες καπάκι στο μπουτόν;
Δεν θυμάμαι….
Κάποιος μου έκλεψε το μπουκάλι με το νερό…
Ωχ ! Το πόδι μου!
Τι έπαθες;
Πάω στο γιατρό!
Θα τα πούμε…
Πότε;
Σε ένα μήνα !
Πολύς χρόνος σε ένα μήνα…
Ο πατέρας μου έλεγε ότι οι Έλληνες ξεχνούν εύκολα…
Ένα τριήμερο είναι αρκετό!
Μόνο στα Σκόπια έπεσε… έξω!
Τα δέκα χρόνια ήταν πολλά!
Τελικά κανένας δεν αντέχει την… σοφία του.
Ούτε ο σοφός λαός!
Παθαίνει πάνσοφος και πεθαίνει πάμπτωχος!
ΥΓ Ονόματα, τοποθεσίες και γεγονότα είναι όλα φανταστικά!
