Η Σάλι Φιλντ (Sally Margaret Field, 6 Νοεμβρίου 1946) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός, τραγουδίστρια, παραγωγός, σεναριογράφος και σκηνοθέτιδα. Η καριέρα της, που μετράει πέντε δεκαετίες, είναι γεμάτη σημαντικούς ρόλους τόσο στο χώρο της τηλεόρασης, όσο και του κινηματογράφου.
Η Φιλντ έκανε το ντεμπούτο της στην τηλεόραση το 1965 στη σειρά Gidget και συνέχισε αναλαμβάνοντας το ρόλο της αδελφής Μπερτρίλ στη σειρά The Flying Nun που προβλήθηκε για τρεις χρονιές από το 1967 μέχρι και το 1970. Το 1967 έκανε και το κινηματογραφικό της ντεμπούτο πλάι στον Κερκ Ντάγκλας στο γουέστερν Στο Δρόμο για τη Δύση (The Way West). Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 συνέχισε να εμφανίζεται τόσο στην τηλεόραση όσο και στον κινηματογράφο, και έκανε επιτυχία με τις ταινίες Ο Ατσίδας και το Λαγωνικό (Smokey and the Bandit, 1977), πλάι στους Μπαρτ Ρέυνολντς και Νόρμα Ρέι (Norma Ray, 1979) που της χάρισε το πρώτο της Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου. Συνέχισε να συμμετέχει σε επιτυχημένες ταινίες και κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 με σημαντικότερες τις Χωρίς Δόλο (Absense of Malice, 1981), Μια Θέση στην Καρδιά (Places in the Heart, 1984) (που της χάρισε άλλο ένα Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου), Τρεις για το Δρόμο (Murphy’s Romance, 1985) και Ανθισμένες Μανόλιες (Steel Magnolias, 1989).
Κατά τη δεκαετία του 1990 πρωταγωνίστησε στην ταινία Όχι Χωρίς την Κόρη μου (Not Without my Daughter, 1991) και εμφανίστηκε πλάι στο Ρόμπιν Γουίλιαμς στην ταινία Η Κυρία Ντάουτφαϊερ (Mrs. Doubtfire, 1993) καθώς και πλάι στον Τομ Χανκς στην ταινία Φόρεστ Γκαμπ (Forrest Gump, 1994). Κατά τη δεκαετία του 2000 επέστρεψε στην τηλεόραση, όπου εμφανίστηκε στη σειρά Brothers & Sisters που προβλήθηκε από το 2006 μέχρι και το 2011. Το 2012 επέστρεψε στο χώρο του κινηματογράφου όπου εμφανίστηκε στην ταινία The Amazing Spider-Man και στην ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ Λίνκολν (Lincoln, 2012) για την οποία έλαβε υποψηφιότητες για Όσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου, Χρυσή Σφαίρα, Βραβείο BAFTA και Βραβείο SAG.
Εκτός από τα δυο Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου που έχει κερδίσει η ηθοποιός, έχει βραβευτεί επίσης με τρία Βραβεία Έμμυ, με δυο Χρυσές Σφαίρες και με ένα Βραβείο Σωματείου Ηθοποιών. Το 1979 ο ρόλος της στην ταινία Νόρμα Ρέι της χάρισε το βραβείο καλύτερης ηθοποιού στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών. Το 2014 τιμήθηκε με αστέρι στη Λεωφόρο Δόξας στο Χόλυγουντ και το 2019 τιμήθηκε με το Βραβείο Κένεντι.
Πρώτα βήματα
Η Σάλι Φιλντ γεννήθηκε το 1946 στην Πασαντίνα της Καλιφόρνιας από τους Ρίτσαρντ Ντράιντεν Φιλντ, αξιωματικό του στρατού και τη σύζυγό του Μάργκαρετ Μόρλαν), ηθοποιό. Οι γονείς της χώρισαν το 1950 και η μητέρα της μετά παντρεύτηκε τον ηθοποιό Τζοκ Μαχόνεϊ.
Τηλεόραση
Η Φιλντ έλαβε τον πρώτο της πρωταγωνιστικό της ρόλο το 1965 στην τηλεοπτική σειρά Gidget όπου υποδυόταν ένα αγοροκόριτσο που αγαπούσε το γουιντσέρφινγκ. Το 1967 έκανε το ντεμπούτο της στη μεγάλη οθόνη, στο πλευρό του Κερκ Ντάγκλας στην ταινία Έπειτα ανέλαβε το ρόλο της αδελφής Μπερτρλίλ στη σειρά The Flying Nun που την καθιέρωσε. Η δημοτικότητα του ρόλου ήταν τεράστια κι είχε ως αποτέλεσμα την τυποποίησή της σε παρόμοιους ρόλους. Το 1973 εμφανίστηκε στη σειρά The Girl with Something Extra χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.
Έχοντας εμφανιστεί κυρίως σε κωμικές σειρές για την τηλεόραση, η ηθοποιός συνάντησε μεγάλη δυσκολία στο να ληφθεί στα σοβαρά ως δραματική ηθοποιός. Έτσι αποφάσισε να παρακολουθήσει μαθήματα στο Actor’s Studio όπου διδάχτηκε την τεχνική της Μεθόδου από τον Λι Στράσμπεργκ.
Αμέσως μετά τη φοίτησή της στο Actor’s Studio έλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην τηλεταινία Σίμπιλ (Sybil), υποδυόμενη μια κοπέλα με δύσκολα παιδικά χρόνια που ανέπτυξε 13 διαφορετικές προσωπικότητες. Ο ρόλος αυτός της χάρισε το πρώτο της Βραβείο Έμμυ και της επέτρεψε να ξεφύγει από το στερεότυπο της κωμικής ηθοποιού.
Κινηματογράφος
Μετά την επιτυχία της στην τηλεταινία Σίμπιλ, η ηθοποιός εμφανίστηκε στο πλευρό του Μπαρτ Ρέινολντς, με τον οποίο είχε δεσμό εκείνη την περίοδο, στην ταινία Ο Ατσίδας και το Λαγωνικό (Smokey and thw Bandit, 1977). Η ταινία είχε τεράστια επιτυχία εφόσον ήταν η δεύτερη εμπορικότερη του 1977 και καθιέρωσε τη Φιλντ, ως κινηματογραφικό αστέρα. Αλλά ήταν η ταινία του 1979 με τίτλο Νόρμα Ρέι (Norma Rae) εκείνη που την καθιέρωσε ως δραματική ηθοποιό. Ο ρόλος της εργάτριας που διεκδικεί καλύτερες συνθήκες εργασίας της χάρισε το βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού στο Φεστιβάλ των Καννών καθώς και το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου. Ο Βίνσεντ Κάνμπαϊ έγραψε στην κριτική του για την ταινία: Η Νόρμα Ρέι είναι σύγχρονο δράμα που προβληματίζει το θεατή, με εκπληκτικές ερμηνείες από το καστ, ειδικά από τη Σάλι Φιλντ.
Η Φιλντ συμμετείχε σε άλλες τρεις ταινίες με τον Ρέινολντς Hooper, 1978, Ο Ατσίδας το Λαγωνικό και η Κουκλίτσα (Smokey and the Bandit II, 1980). Το 1981 εμφανίστηκε στο πλευρό του Τόμμυ Λη Τζόουνς στην ταινία Ένα Ελεύθερο Ζευγάρι (Back Roads) που έλαβε ανάμεικτες κριτικές και έκανε εισπράξεις 11 εκατομμυρίων δολαρίων στο Box-Office. Την ίδια χρονιά συμπρωταγωνίστησε με τον Πωλ Νιούμαν στην ταινία του Σίντνεϊ Πόλακ, Χωρίς Δόλο (Absense of Malice, 1981) κι έλαβε υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα. Το 1982 εμφανίστηκε πλάι στους Τζέιμς Καάν και Τζεφ Μπρίτζες στην ρομαντική κομεντί Φίλα με κι Αντίο (Kiss Me Goodbye, 1982) για την οποία η ηθοποιός έλαβε ακόμη μια υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα.
Το 1984 πρωταγωνίστησε στην ταινία Μια Θέση στην Καρδιά (Places in the Heart) και κέρδισε το δεύτερό της Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου. Τη βραδιά της απονομής έκανε αίσθηση ο ευχαριστήριος λόγος της, οποίος πέρα από το γεγονός ότι έχει διακωμωδηθεί αρκετά, παραμένει αξιομνημόνευτος για την ειλικρίνειά του. Η ηθοποιός έλαβε το βραβείο της κι είπε: Είχα μια ανορθόδοξη καριέρα και το μόνο που ήθελα ήταν ο σεβασμός σας. Την πρώτη φορά δεν τον ένιωσα, αλλά αυτή τη φορά τον αισθάνομαι και δεν μπορώ να αρνηθώ το γεγονός ότι σας αρέσω, αυτή τη στιγμή σας αρέσω!
Την επόμενη χρονιά συμπρωταγωνίστησε με τον Τζέιμς Γκάρνερ στη ρομαντική κομεντί Τρεις για το Δρόμο (Murphy’s Romance, 1985). Χρόνια αργότερα η Φιλντ δήλωσε ότι το φιλί της με τον Γκάρνερ ήταν το καλύτερο κινηματογραφικό φιλί που αντάλλαξε ποτέ.
Η ηθοποιός έλαβε ακόμη μια υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα για το ρόλο της, ως Έμ’Λιν στην κινηματογραφική μεταφορά του θεατρικού του Ρομπερτ Χάρλινγκ Ανθισμένες Μανόλιες (Steel Magnolias) όπου συμπρωταγωνίστησε με τις Σίρλεϊ ΜακΛέιν, Τζούλια Ρόμπερτς, Ολυμπία Δουκάκη, Ντάριλ Χάνα και Ντόλι Πάρτον. Κατά τη δεκαετία του ’90 είχε κυρίως δευτεραγωνιστικούς ρόλους σε ταινίες όπως: Κα Ντάουτφαϊερ (Mrs. Doubtfire, 1993) και Φόρεστ Γκαμπ (Forrest Gump). Στην ταινία Φόρεστ Γκαμπ υποδύθηκε τη μητέρα του Τομ Χανκς, παρά το γεγονός ότι οι δυο τους έχουν μόνο 10 χρόνια διαφοράς.
Άλλες ταινίες της κατά τη δεκαετία του 1990 είναι οι: Όχι Χωρίς την Κόρη μου (Not Without my Daughter, 1990), μια αμφιλεγόμενη ταινία που αναφέρεται στην δραπέτευση μιας μητέρας με την κόρη της από το Ιράν, Soapdish, 1991 όπου υποδύεται την πρωταγωνίστρια μιας σαπουνόπερας και Οφθαλμόν Αντί Οφθαλμού (Eye for an Eye, 1996) για το οποίο έλαβε το βραβείο Berlinale Camera στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου. Το 2000 ενσάρκωσε τη μητέρα της Νάταλι Πόρτμαν στην ταινία Άγγιγμα Καρδιάς (Where the Heart is) και το 2003 εμφανίστηκε στο πλευρό της Ρις Γουίδερσπουν στην ταινία Η Εκδίκηση της Ξανθιάς 2 (Legally Blonde 2: Red, White & Blonde).
Μουσική
Κατά την περίοδο που πρωταγωνιστούσε στην τηλεοπτική σειρά The Flying Nun η Φιλντ προσπάθησε να δοκιμάσει την τύχη της και στο χώρο του τραγουδιού και τραγούδησε το μουσικό θέμα των τίτλων της σειράς Who Needs Wings to Fly. Η ηθοποιός με το σινγκλ Felicidad κατάφερε να σκαρφαλώσει στο αμερικανικό Billboard Hot 100.
Προσωπική Ζωή
Η Φιλντ παντρεύτηκε τον Στίβεν Κρεγκ το 1968 και απέκτησε μαζί του δυο γιους, τον συγγραφέα Πίτερ Κρεγκ και τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Ίλαϊ Κρεγκ. Οι δυο τους χώρισαν το 1975. Κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1970 και μέχρι και τις αρχές του 1980 η ηθοποιός είχε δεσμό με τον Μπαρτ Ρέυνολντς. Το 1984 παντρεύτηκε τον παραγωγό ταινιών Άλαν Γκράισμαν, με τον οποίο απέκτησε ένα γιο, τον Σαμ. Οι Φιλντ και ο Γκράισμαν χώρισαν το 1993.
