΄Εγιναν τα πρώτα “ντηλ” για το υγροποιημένο αέριο. Θ΄άκολουθήσουν, από τις “τεχνητές ανάγκες”, που, δημιουργούνται με την κρίση της Ουκρανίας, ενδεχόμενα και νέες συμφωνίες, για εξοπλιστικά προγράμματα, με φρεγάτες, νέας γενιάς πολεμικά αεροσκάφη, πυραύλους κλπ, όπου οι ΗΠΑ και από αυτή την κρίση, θα είναι μόνο κερδισμένες! “΄Ο,τι σας λείψει, από εμάς, εμείς είμαστε εδώ”!
Τελικά, ΗΠΑ και ΕΕ, σ΄αυτή την κρίση, συμπορεύονται “ισότιμα” στις κυρώσεις, σε μια σχέση, που, η όποια“χασούρα” δεν αγγίζει, όμως, το ίδιο και τους δύο.
- Του ΓΙΑΝΝΗ ΚΡΗΤΙΚΟΥ
Σίγουρα ετοιμάζονται… ν΄ανοίξουν σαμπάνιες, οι αμερικανικές βιομηχανίες όπλων, αλλά και οι “πετρελαιάδες” του Κολοράντο, καθώς οι κυρώσεις, που, σχεδόν ανέξοδα επιβάλουν, στη Ρωσία, οι ΗΠΑ (έχοντας αυτάρκεια σε πετρέλαιο, φυσικό αέριο, σιτηρά κλπ) και πιστά τις ακολουθεί η ΕΕ, προδιαγράφοουν τελικά, οδυνηρές συνέπειες, μόνο για τις χώρες της ΕΕ και ειδικά τις μικρότερες, όπως η Ελλάδα!
Είναι, ίσως, νωρίς για να αναλυθεί και να αποτιμηθεί, από τους ειδικούς, το ακριβές κόστος των ζημιών, ειδικά για τη χώρα μας, σε οικονομικά μεγέθη, από τη βίαιη διακοπή των εμπορικών σχέσεων, ΗΠΑ και χωρών της ΕΕ, με τη Ρωσία.
Ωστόσο, στους κόλπους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, παρά τη φαινομενική σύμπνοια, καταγράφονται, ήδη από την αρχή, εντελώς διαφορετικές προσεγγίσεις στο θέμα των κυρώσεων, μεταξύ των διαφόρων χωρών, αλλά και στο επίπεδο της ΕΕ συνολικά, σε σχέση με τις ΗΠΑ.
Και δεν μιλάμε μονο για την περίπτωση της… “επιτήδειας ουδέτερης“ Τουρκίας, αφού η Γερμανία π.χ. ήδη έχει διαχωρίσει τη θέση της, αρνούμενη να εφαρμόσει άμεσα, τις αμερικανικές κυρώσεις απομόνωσης της Ρωσίας και τη διακοπή των εμπορικών σχέσεων μαζί της.
Και πώς θα μπορούσε να το κάνει, αφού το 40% των αναγκών της, σε ενέργεια, όπως και σε μια σειρά πρώτες ύλες, καλύπτεται από τη Ρωσία! Η Αμερικη πιέζει αφόρητα, ζητά δηλαδή, από τη Γερμανική οικονομία, έτσι για χάρη της “ενότητας της συμμαχίας”, να… κάνει θυσίες!
Και ο Γερμανός καγκελάριος ξεκαθαρίζει ότι η χώρα του “δεν είναι έτοιμη” να πάρει αποφάσεις για άμεση απεξάρτηση από τη Ρωσία, τουλάχιστο στο θέμα της ενέργειας.
Ζημιώνουν και οι άλλες χώρες, ειδικά οι μικρότερες π.χ.η Ελλάδα, που χάνει την τεράστια ρωσική αγορά, για τα αγροτικά της προϊόντα, ζημιώνει στον τουρισμό, θα στερηθεί τα σιτηρά και μια σειρά άλλα τρόφιμα, μηχανήματα, ανταλλακτικά, πρώτες ύλες, που, εισάγει από τη Ρωσία, χωρίς, μέχρι στιγμής, κανένας απο τους ηγέτες σε ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, να έχει προβλέψει αναπλήρωση αυτών των απωλειών, με κάποιο είδος αποζημείωσης!
Την ίδια ώρα, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, είναι ιδιαίτερα… γεναιόδωρες, σε ενίσχυση της Ουκρανίας και του “τραγικού” ηγέτη της, Ζελέφσκι, με πρωτοφανείς σε ύψος δωρεές, όχι μόνο σε είδος (κυρίως πολεμικό εξοπλισμό), αλλά και σε “ζεστό χρήμα”!
Παράλληλα, από την “καλά ενορχηστρωμένη εδώ και χρόνια κρίση της Ουκρανίας”, τώρα στην κορυφωσή της και αυτή η… “επένδυση” αρχίζει να αποδίδει…
Οικονομικά κέρδη…
Προκύπτουν ξαφνικά, “συμφωνίες μαμούθ”, για αμερικανικές εταιρείες, που, στην κυριολεξία “αρπάζουν δουλειές”, απομονώνοντας τη Ρωσία, με προβλεπόμενα, ασύλληπτα σε μέγεθος, οικονομικά κέρδη!
Οι ΝΑΤΟικοι κάνουν ότι μπορούν, για να… συνεχίζεται ο πόλεμος, “τορπιλίζοντας” την όποια διάθεση του Ζελέφσκι, για συμφωνία τερματισμού του πολέμου, καθώς του “υπαγορεύουν ανέφικτους όρους”, αφού και στα συμπεράσματα της Συνόδου κορυφής, διατυπώνεται, με δεδομένη την εξέλιξη του πολέμου και τα νέα γεωγραφικά χαρακτηριστικά, (και) ο… “ουτοπικός” όρος: “Η Ρωσία να αποσυρθεί από τα εδάφη της Ουκρανίας”! Γνωρίζοντας εκ προοιμίου, ότι αυτό, δεν λέγεται ούτε για αστείο, αν πραγματικά αντιλαμβάνονται τι γίνεται γύρω τους και δεν πρόκειται να συμβεί!
΄Εγιναν, ωστόσο, ως φυσική συνέπεια από τον αντίκτυπο των κυρώσεων και τα πρώτα “ντηλ”, για το υγροποιημένο αέριο.
Θ΄ακολουθήσουν, ενδεχόμενα, από τις “τεχνητές ανάγκες”, που, δημιουργούνται με την κρίση της Ουκρανίας και συμφωνίες, με νέα εξοπλιστικά προγράμματα, με φρεγάτες, νέας γενιάς πολεμικά αεροσκάφη, πυραύλους κλπ, όπου οι ΗΠΑ και από αυτή την κρίση, θα είναι μόνο κερδισμένες! Μέρος από τα εξοπλιστικά προγράμματα διεκδικουν φυσικά και χώρες της ΕΕ, Γαλλία, Γερμανία, Βρετανία.
Και σε άλλους τομείς, που, θα δημιουργούνται εμπορικά κενά, σε αγαθά και προϊόντα, η Αμερική προσφέρεται ήδη να τα καλύψει με εμπορικές συμφωνίες. “΄Ο,τι σας λείψει, από εμάς, εμείς είμαστε εδώ”!
Ενώ οι Ευρωπαίοι και ειδικά οι ΄Ελληνες (χωρίς επάρκεια σε καύσιμα, δημητριακά, πρώτες ύλες, μηχανήματα, ανταλλακτικά κλπ) αναμένεται να πληρώνουν για καιρό βαρύ το τίμημα, από την αβασάνιστη αποδοχή “ρόλου συν – τιμωρού” της Ρωσίας, για χάρη της “ενότητας της συμμαχίας”, που, προδιαγράφεται ότι θα έχει μεσοπρόθεσμα -ήδη άρχισε να διαφαίνεται – τεράστιο οικονομικό κόστος, για τον αδύναμο… “τιμωρό”!
Τελικά, ΗΠΑ και ΕΕ, σ΄αυτή την κρίση, συμπορεύονται “ισότιμα” στις κυρώσεις, σε μια σχέση, που, η όποια “χασούρα” δεν αγγίζει, όμως, το ίδιο και τους δύο. Και δεν απέχει πολύ, αυτό, που, εύστοχα λέγεται, σε ανάλογες περιπτώσεις: “Στον αγώνα ενωμένοι και στη… “μάσα” χωριστά!
