Ο Λαός στους δρόμους για την υπεράσπιση του Συντάγματος και της Δημοκρατίας – από τα Ιουλιανά του 1965
- ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΘ. ΨΕΥΤΟΓΚΑΣ
Ο καυτός Ιούλιος του Ελληνισμού… Όλοι φεύγουν διακοπές… Ψάχνουν σε θάλασσες και ακρογιαλιές να σβήσουν την κόπωση, τις έγνοιες,τα προβλήματα… Όλα αυτά, βέβαια, είναι προσωρινά… Εμβαπτίζονται, ψύχονται αλλά δεν βυθίζονται, ούτε απορρίπτονται και ούτε εκπίπτουν! Αναγεννώνται σαν τα μαγκρόβια δάση!
Για μένα ο Ιούλιος, ανέκαθεν, ήταν μήνας υπερεργασίας, ανύπαρκτης αδείας και προβληματισμού, καχυποψίας, φόβου και εθνικού πόνου… Πάντοτε μου προκαλεί ανησυχία και ανατριχίλα! Ιουλιανά, αποστασία, πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, Τουρκική εισβολή… Στα Ιουλιανά ήμουν πρωτάκι του Δημοτικού, στο προδοτικό πραξικόπημα της χούντας των συνταγματαρχών κατά του Μακαρίου άγουρος νεαρός!
Τα έζησα μέσω του ραδιοφώνου! Οι διαδηλώσεις, οι φωνές, οι ιαχές, το μέγα πάθος του πλήθους, οι πύρινοι λόγοι του Γεωργίου Παπανδρέου, η Απριλιανή χούντα, οι αλλαγές στη ζωή μας, ο φόβος του χωροφύλακα και της κρατικής εξουσίας, η φτώχεια και ο αγώνας για καθημερινή επιβίωση…
Μετά τα δημοψηφίσματα, τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, την αποκαθήλωση της “τριάδας” των αρχιπραξικοπηματιών από τους νέους πραξικοπηματίες του Ιωαννίδη, του επονομαζόμενου “σκύλου του ΕΑΤ- ΕΣΑ” και τα δήθεν βήματα πολιτικής λύσης και εκδημοκρατισμού, φθάσαμε στην πιο μαύρη σελίδα του Ελληνισμού:
Στα γεγονότα της 15ης Ιουλίου, την ανατροπή του Μακαρίου, νόμιμου προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, από την κατευθυνόμενη χούντα του Ιωαννίδη και τα ανδρείκελά της, τύπου Σαμψών, στην αλληλοσφαγή επί πενθήμερον και κατόπιν την εισβολή του Αττίλα, τον ξεριζωμό 200.000 Ελληνοκυπρίων από τις τρισχιλιετείς πατρογονικές τους εστίες και την μέχρι σήμερα κατοχή του Βορείου 40% της Κύπρου μας που ξένοι δάκτυλοι, με νύχια γαμψά, παρά τους πολυετείς αιματηρούς αγώνες, δεν επέτρεψαν να επανέλθει στις αγκάλες της μητέρας πατρίδας αλλά παρέδωσαν αυτή ακρωτηριασμένη και ανίσχυρη, εύκολη λεία στα χέρια των συνεργατών τους Τούρκων και των πολεμοκάπηλων βιομηχανιών και των συμφερόντων τους.
Μισό αιώνα μετά η δήθεν ισχυρή ελληνική κυβέρνηση, αύθις ορκισθείσα, φυσική συνέχεια της προηγούμενης, πιστή σύμμαχος άνευ όρων και ορίων του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών αφού πρωτοστάτησε στην εγκατάσταση αμερικανικών βάσεων όπου λιμάνι και… καημός, στις κυρώσεις κατά τις Ρωσίας και στην αποστολή όπλων στην Ουκρανία, τώρα λαμβάνει τα “επίχειρα ” της αφοσίωσης, στη γνωστή συνήθη θέση της γωνίας, γονυπετής!
Η Τουρκία έχει βάλει σε εφαρμογή το σχέδιο… “νονός”! Είναι ο σύγχρονος Δούρειος ίππος άλωσης και υποδούλωσης των… γκιαούρηδων! Βαφτίζει τουρκιστί όσες περιοχές αμφισβητεί και όσες έχουν ελληνικά ονόματα, μέσα στην μακραίωνη ιστορία και πορεία του έθνους χιλιάδων χρόνων τα οποία ήδη κατέχει και κατοχυρώνονται εδώ και έναν αιώνα, στη βάση διεθνών συνθηκών!
Δημιουργεί νέα τετελεσμένα στα χαρτιά! Καταργεί διεθνείς συνθήκες, κάνει σκουπίδια το διεθνές δίκαιο και εξευτελίζει την έννοια της συμμαχίας, της συμμετοχής στην ειρήνη και ελευθερία…
Mετά το Τούρκικο Αιγαίο πάμε στα Τούρκικα Στενά και στην άυλη Κύπρο! Από αναγνωρισμένο κράτος-μέλος του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετατρέπεται αυτοστιγμεί και παραχρήμα, σε συντεταγμένες! Η Τουρκία επιθυμεί και πιέζει το NATO να δεχτεί στους επιχειρησιακούς χάρτες του τον όρο Τούρκικα Στενά αντί των Δαρδανελίων! Επίσης προέβαλε την αξίωση για απάλειψη του ονόματος της Κυπριακής Δημοκρατίας από τους επιχειρησιακούς χάρτες του ΝΑΤΟ (regional plans). Άλλωστε είναι η μόνη χώρα που δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία! Την θεωρεί “εκλιπούσα”!
Το ΝΑΤΟ και οι Αμερικανοί ενόψει και της Συνόδου Κορυφής της Συμμαχίας, στις 11-12 Ιουλίου, στο Βίλνιους της Λιθουανίας και αναμένοντας, μεταξύ άλλων, την κατοχική δύναμη της Κύπρου, να συναινέσει στην ένταξη της Σουηδίας, επιστρατεύουν τη γνωστή, την μοναδική μέθοδο, που έχουν έναντι της Άγκυρας. Την πολιτική του “κατευνασμού”!
Μια προσέγγιση, που διαχρονικά είναι δυσμενής και εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων. Η προσφιλής αυτή αμερικανονατοϊκή μέθοδος εφαρμόζεται είτε η Τουρκία είναι “καλή” με τους δυτικούς, είτε κάνει την “δύσκολη” και την “σκληρή”!
Το αντίδωρο είναι πάντα πλούσιο και ελληνικό! Ευεργέτες και γαλαντόμοι με τα αλλότρια! Με τη συνήθη ευκολία, με διπλωματικές διατυπώσεις, η αμερικανική αντιπροσωπεία, που μετέβη στις Βρυξέλλες, για να κλείσει το θέμα δεν είχε ενδοιασμούς για το πώς θα ξεπερνιόταν το “πρόβλημα” Για τα υπόλοιπα μέλη το θέμα μπορεί να είναι “τυπικό”, σημειολογικό, αλλά για την Τουρκία ουσιαστικό! Όπως ασφαλώς, είναι για την Ελλάδα και την Κύπρο!
Με την προταθείσα λύση, προβλέπεται η δυνατότητα διπλής ονομασίας των Στενών από τα μέλη της Συμμαχίας, ώστε να μην υφίσταται πια το αδιέξοδο που αποτρέπει την ενεργοποίηση των χαρτών για τα περιοχικά σχέδια του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο. Η διχογνωμία για τα Στενά έγκειται στο εξής: η Ελλάδα τα αποκαλεί «Στενά Δαρδανελλίων» βάσει της διεθνούς αναγνωρισμένης Συνθήκης του Μοντρέ, ενώ η Τουρκία τα αποκαλεί «στενά Τσανάκαλε». Για την Κύπρο, η «συμβιβαστική λύση» προέκυψε από την εξής ρύθμιση:
Στο εξής όλες οι περιοχές που περιγράφονται στους επιχειρησιακούς χάρτες του ΝΑΤΟ θα αποδίδονται με γεωγραφικές συντεταγμένες! Οι κινήσεις αυτές εκ μέρους ΗΠΑ και ΝΑΤΟ θα μπορούσαν να ερμηνευτούν βάσιμα απο μας και την Κύπρο αλλά και από πολλούς άλλους ως «τουρκόφιλες διευκολύνσεις» και μάλιστα σε μια χρονική στιγμή όπου απαιτούνται λεπτοί χειρισμοί. Άλλοι, πάλι, λένε ότι είθισται να γίνονται τέτοιες αλλαγές στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και άρα δεν πρέπει να “παρερμηνεύονται”…
Αυτή την χρονική στιγμή στην χειρότερη θέση βρίσκεται η Κύπρος. Τέτοιες μέρες με τις μνήμες να ξαναζωντανεύουν και το δράμα της κατοχής να συνεχίζεται αυξανόμενο με την Δύση και την ΕΕ να κλείνουν τα μάτι στην βαρβαρότητα και στην καταφανή παραβίαση του Διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν νιώθουν απλά πονεμένοι, ακρωτηριασμένοι και απειλούμενοι αλλά εγκαταλειμμένοι!
Η γεωστρατηγική σημασία της Κύπρου είναι μεγίστη για την Δυτική Ατλαντική συμμαχία! ‘Ομως η Κυπριακή Δημοκρατία δεν μετέχει, στο ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ, θέτει συνεχώς πολλά αιτήματα προς την Κύπρο και λαμβάνει όλες τις διευκολύνσεις. Και για διελεύσεις και για ασκήσεις στην περιοχή μας. Για τους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ, προέχει πρωτίστως η ενεργοποίηση των νέων χαρτών για τα επιχειρησιακά σχέδια καθώς θεωρούνται κρίσιμα και πολύ χρήσιμα. Από εκεί και πέρα, η Λευκωσία δεν έχει, ως μη κράτος-μέλος, τη δυνατότητα αντίδρασης. Διαθέτει, ασφαλώς, κάποια εργαλεία, έστω και περιορισμένα αλλά η δυσαρέσκεια πρέπει να εκφραστεί με κάθε τρόπο και μέσο εντονότατα!
Σε αυτό πρέπει να συμβάλλει με κάθε διπλωματικό μέσο, έστω και με την απειλή βέτο αν χρειαστεί, η μητέρα Ελλάδα που είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Αρκετές φορές υποχωρήσαμε, συνταχθήκαμε και συρθήκαμε πίσω από οδυνηρές για τα εθνικά μας συμφέροντα αποφάσεις για το καλό της συμμαχίας… Μιας συμμαχίας που δεν μπορεί να μας προστατέψει ούτε από δεδηλωμένους εχθρούς μας που παριστάνουν τους συμμάχους!
Επειδή θρυλείται ότι η Ελλάδα αποδέχτηκε σιωπηρά την διευθέτηση για να μην είναι η τελευταία πλάνη χείρων της πρώτης ας πάμε μια φορά στο μακρινό Βίλνιους συντεταγμένοι με τα πάτρια απέναντι σε μια… ασύντακτη και αδίστακτη λυκοσυμμαχία!
Φτάνει, πια! Ούτε βήμα πίσω!
