- του Αρκτούρου
Ρύζι τύπου “Καρολίνα”:
Όχι της Καρολίνας του “Disney club”. Της άλλης, του club των ορφανών γεμιστών ντοματοπιπεριών. Κινεζοποίηση, γαρ. Ίσως γι’ αυτό είναι και το πρώτο στις λίστες των προϊόντων που είδαν το φως της δημοσιότητας. Αν δεν θέλεις “Καρολίνα”, τί να σου πω; Εμείς αυτήν δίδομεν.
Ψωμί:
Χωρίς παιδεία, αλλά με το ελεύθερο να επιλέξεις την εταιρεία που σου κάθεται πιο καλά στο στομάχι. Και φυσικά, ούτε λόγος για το γεγονός ότι με την συγκεκριμένη πρακτική βάλλεται ευθέως και εν ευθέτω χρόνω το συνοικιακό -και εν πολλοίς παραδοσιακό- αρτοποιείο. Κοινώς, αν κλείσουν αύριο τα S/M, θα πεις το ψωμί ψωμάκι (που ούτως ή άλλως θα το πεις, αλλά τέλος πάντων).
Φρυγανιές:
Στην περίπτωση που το αμέσως προηγούμενο είδος εκλείψει.
Ζυμαρικά:
Νο6, κι ο πισινός σου απ’ ό,τι φαίνεται θα φέξει.
Κρέας χοιρινό:
Συσκευασμένο. Το φρέσκο ταιριάζει στις Κασσάνδρες.
Kρέας πουλερικών:
Συσκευασμένο. Εκτός αν θέλεις να προωθήσεις την αποαστικοποίηση, οπότε την κάνεις για χωριό. Αυτοί προκρούστηδες. Εμείς κλεφτοκοτάδες.
Αλλαντικά:
Και μπόλικο ζαμπόν, κυρ-Στέφανε….
Ψάρια:
Κατεψυγμένα, κατευθείαν από το Bangladesh (το οποίο υπεραγαπώ). Ελληνική αλιεία ώρα μηδέν.
Γάλα νωπό πλήρες:
Αν μπορείς να ‘χεις και μια γελάδα σπίτι σου, ακόμα καλύτερα. Εμπρός πίσω (στα χρόνια που πουλούσες την γελάδα, για να πας στον γιατρό).
Γάλα νωπό διαίτης:
Τώρα, συγγνώμη κιόλας, αλλά εδώ υποσιτιζόμεθα. Δεν έχουμε ανάγκη από καμία (επιπλέον) δίαιτα. Over?
Γάλα διατηρημένο (evaporated):
Tην καλύτερη γεύση να πίνεις, αν θες σαν τον Carnation να γίνεις.
Γιαούρτι αγελάδος:
Θυμήσου ότι το Frozen Yogurt είναι το αγαπημένο έδεσμα της συμπατριώτισσάς σου, εκείνης, από τα “Φιλαράκια”. Aκόμα κι αν μειώθηκε η ποσότητα, έχεις ακόμα ψυγείο (τί, όχι;). Live your (frozen) life.
Τυριά:
Το σχέδιο έχει στόχο. Σου λέει, αγόρασε τυρί…
Τοματοπολτός:
…έπειτα πάρε και την σαλτσούλα σου… κι ύστερα θυμήσου ότι έχεις ήδη τα ζυμαρικούλια σου… Έτοιμη λοιπόν η μακαρονάδα. Kι άντε ν’ αντισταθείς μετά (με τέτοια πείνα που έχει να πέσει).
Αυγά:
Από αλανιάρες γι’ αλανιάρηδες.
Μαργαρίνες:
…να μαδάει, κι όλο εκείνες να ρωτάει. Μ’ αγαπάει, δεν μ’ αγαπάει; Αμ δε.
Παρθένο ελαιόλαδο:
Έξω οι παιδεραστές. Μέσα οι αισχροκερδούντες. Το λάδι εσοδείας 2021 περιλαμβάνεται στα ανατιμημένα προϊόντα, ενσωματώνοντας σε αυτό τις εξελίξεις του 2022, την στιγμή που η παραγωγή του 2022 είναι ακόμα πάνω στα ελαιόδεντρα. Κάτι μου μυρίζει. Και δεν είναι το after-shave μου.
Ηλιέλαιο:
Χαρά στον πολυέλαιο.
Κατεψυγμένα λαχανικά:
Προτείνω soufflé πράσου, με καρότα, παρμεζάνα και λάδι τρούφφας. Η φτώχεια θέλει καλοπέραση.
Λευκή ζάχαρη:
Black sugar matters.
Καφέδες:
Cappuccino? Ντεν έκω αυτοκίνητο, καρντιά μου.
Τσάι:
Με λεμόνι στο μπαλκόνι. Και η απουσία σου με λιώνει.
Κακάο και σοκολάτα σε σκόνη:
Λιώνει και καυ-λ(ι)ώνει.
Εμφιαλωμένο μεταλλικό νερό:
Για τις ώρες που το νερό στο σπίτι σου θα είναι κομμένο (ως αποτέλεσμα των πολύωρων διακοπών ρεύματος). Enjoy.
Χυμός πορτοκαλιού:
Για τα καυτά σου Σαββατόβραδα· αλλά δεν φταις εσύ. Η φαντασία σου τα φταίει.
Απολυμαντικά και αντισηπτικά προϊόντα χεριών:
Δια παλάμες καθαρές και αποστειρωμένες. Πάρ’ τα, μην στα χρωστάω.
Απορρυπαντικά πλυντηρίου ρούχων (υγρό-σκόνη):
Aυτό αφορά ειδικές κατηγορίες πολιτών που λερώνουν πολύ εύκολα τα ρούχα τους, όπως τους Έλληνες που εργάζονται, δηλαδή αυτούς που παράγουν, δηλαδή ελάχιστους Έλληνες. Αν ρίξεις μια ματιά στις Εκθέσεις της Εργάνης, θα καταλάβεις καλύτερα τί εννοούσε ο Μ. Χατζιδάκις, όταν μιλούσε για εθνική πορνεία. Περί αυτού πρόκειται. Like it or not.
Απορρυπαντικά επιφανειών:
Απαραίτητα σε κάθε νοικοκυριό, καθώς και για την προσωπική ολοκλήρωση του σύγχρονου ανθρώπου.
Απορρυπαντικά πιάτων:
Που δεν θα υπάρχει λόγος, αφού δεν θα ‘χεις τίποτα να βάλεις μέσα.
Χαρτί κουζίνας:
Για τα μεσημέρια που δεν θα ‘χεις τίποτα καλύτερο να φας. Ετοιμάσου.
Χαρτί υγείας:
Για να τυλίγεις με ευλάβεια την σοκολάτα υγείας, όταν (και αν) θα την αγοράζεις από κάποιον μαυραγορίτη.
Οδοντόκρεμες:
Eπειδή θα κλαις με αναφιλητά, το κράτος θέλει να σου δώσει την ευκαιρία να το κάνεις χωρίς τύψεις. Δείξτε τα δόντια σας.
Υγρό σαπούνι για τα μαλλιά:
Το πιο φτηνό, φαντάζομαι, αφού σ’ αυτή την χώρα το να περιποιηθείς μαλλί και νύχι (και γενικώς να περιποιηθείς) θεωρείται συνήθεια πολυτελής, αν όχι και επονείδιστη. Σύμπλεγμα κατωτερότητας σε τιμή ευκαιρίας.
Στερεό σαπούνι:
Σαν κι αυτό που πλενόταν ο παππούς σου στον στρατό.
Tampon:
Για την επούλωση των πληγών από την αγάπη της αστυνομίας προς το φιλοθεάμον κοινό. Πονάω. Και μ’ αρέσει.
Πάνες ακράτειας:
Για τα χοντρά γέλια που κάνεις, όταν διαβάζεις αυτήν εδώ την λίστα (και άλλες ευφάνταστες επινοήσεις μερικών ανίδεων που δεν έχουν εργαστεί μισή μέρα σε όλη τους την ζωή).
Σερβιέττες:
Δια τον σεβασμό του κράτους απέναντι στο (πάλαι ποτέ) ασθενές φύλον. Imao.
Βρεφικές τροφές, πάνες, μωρομάντηλα και υγρό σαπούνι μαλλιών για βρέφη:
Κοίτα. Καλά κάνει το κράτος και στηρίζει τον θεσμό της οικογένειας. Άλλωστε, είναι γνωστά σε πανευρωπαϊκό επίπεδο τα πολύ υψηλά επιδόματα ανήλικων τέκνων που οι Έλληνες πολίτες λαμβάνουν. Είναι γνωστό επίσης ότι η ελληνική πολιτεία και οι κυβερνήσεις της έχουν ταχθεί συνολικά υπέρ των αμβλώσεων, ακριβώς επειδή υποστηρίζουν την μείωση της υπογεννητικότητας και την καταπολέμηση του δημογραφικού προβλήματος.
Τροφή για σκύλους και γάτες:
Που στο μεταξύ θα έχουν καταλήξει στον φούρνο με ρύζι (που το πήρες πρώτο-πρώτο· θυμάσαι;). Αν
δεν πιστεύεις, ρώτα την γιαγιά σου να σου πει τί έτρωγε στην Κατοχή. Η χρονολογία απλώς αλλάζει.
Αναψυκτικό:
Άλα,
έχω στρώσει μια κεφάλα
και τα βλέπω όλα σαν μπέης
και τα νιώθω σαν πασάς.
Άιντε,
στα ποτήρια ξαναβάλτε
κι άιντε ζήτω μου κι εμένα
κι άιντε ζήτω σας κι εσάς.
Σβήνω,
πω πω, θεέ μου, τί θα γίνω!
Αγκαλιά μου το κορίτσι
και τριγύρω τα βιολιά.
Σπάστα,
κι όλα ας γίνουνε ανάστα.
Και μπαρντόν αν μπουμπουνίσει
και καμία ντουφεκιά!!!
