Οι Βόρειες Σταυροφορίες ή Βαλτικές Σταυροφορίες ήταν σταυροφορίες που αναλαμβάνονται από τους χριστιανούς βασιλείς της Δανίας, της Πολωνίας και της Σουηδίας, των γερμανικών στρατιωτικών ταγμάτων των Αδελφών του Ξίφους και των Τευτόνων ιπποτών και των συμμάχων τους εναντίον των παγανιστικών λαών της Βόρειας Ευρώπης γύρω από τις νότιες και ανατολικές ακτές της Βαλτικής Θάλασσας.
Εκστρατείες Σουηδών και Γερμανών Καθολικών εναντίον Ρώσων Ορθοδόξων μερικές φορές θεωρούνται μέρος της Βόρειων Σταυροφοριών. Μερικοί από αυτούς τους πολέμους ονομάζονταν σταυροφορίες κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, αλλά άλλοι, συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων από τους σουηδικούς, ονομάστηκαν σταυροφορίες για πρώτη φορά από ρομαντικούς εθνικιστές συγγραφείς του 19ου αιώνα.
Οι ανατολικές περιοχές της Βαλτικής άλλαξαν μέσα από τις στρατιωτικές κατακτήσεις: Οι λαοί των περιοχών αυτών (ανάμεσα σε αυτούς και οι Εσθονοί, Πρώσοι και Φινλανδοί), υπέστησαν ήττα, υποχρεωτικές βαπτίσεις, στρατιωτική κατοχή και μερικές φορές εξόντωση από ομάδες Δανών, Γερμανών και Σουηδών.
