Ζαν Ντιμπιφέ (1901 – 1985) Γάλλος ζωγράφος, γλύπτης, συγγραφέας και συλλέκτης

Υπήρξε ο εισηγητής του όρου της ωμής τέχνης (art brut) με σημαντική συνεισφορά στην ανάδειξη του συγκεκριμένου καλλιτεχνικού είδους

by Times Newsroom

Ο Ζαν Ντιμπιφέ (Jean Phillipe Arthur Dubuffet, 31 Ιουλίου 1901 – 12 Μαΐου 1985) ήταν Γάλλος ζωγράφος, γλύπτης, συγγραφέας και συλλέκτης. Υπήρξε ο εισηγητής του όρου της ωμής τέχνης (art brut) με σημαντική συνεισφορά στην ανάδειξη του συγκεκριμένου καλλιτεχνικού είδους.

Ο Ντιμπιφέ γεννήθηκε στις 31 Ιουλίου 1901 στη Χάβρη, γιος εύπορης οικογένειας οινεμπόρων. Σε ηλικία δεκαοκτώ ετών, εγκατέλειψε τη γενέτειρά του με σκοπό να σπουδάσει ζωγραφική στο Παρίσι. Φοίτησε μόλις για έξι μήνες στην Ακαδημία Julian, την οποία εγκατέλειψε προκειμένου να συνεχίσει τις σπουδές του αυτόνομα και να εργαστεί, ενώ το επόμενο διάστημα ανέπτυξε παράλληλο ενδιαφέρον στη λογοτεχνία, τις γλώσσες και τη μουσική. Το 1924, εγκατέλειψε τη ζωγραφική, αμφισβητώντας έντονα την αξία της ίδιας της τέχνης, και ταξίδεψε στο Μπουένος Άιρες, όπου παρέμεινε για μία περίοδο τεσσάρων μηνών. Τον επόμενο χρόνο επέστρεψε στη Χάβρη και ξεκίνησε να εργάζεται στην επιχείρηση του πατέρα του.

Jardin d’émail (1974), λεπτομέρεια από κατασκευή του Ντιμπιφέ, συνολικής επιφάνειας 600 τετρ. μέτρων, Rijksmuseum Kröller-Müller, Otterlo, Ολλανδία

Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, ανανεώθηκε το ενδιαφέρον του για τη ζωγραφική, στην οποία όμως αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά μετά το 1942. Η πρώτη του ατομική έκθεση πραγματοποιήθηκε το 1944 στο Παρίσι, προσελκύοντας το ενδιαφέρον των ποιητών Πωλ Ελυάρ και Ανρί Μισώ, καθώς και του κριτικού Jean Paulhan (1884–1968). Τον επόμενο χρόνο ταξίδεψε στην Ελβετία αναζητώντας καλλιτέχνες και έργα που θα συνέθεταν το είδος της ωμής τέχνης, όπως ο ίδιος αποκαλούσε, προϊόν κυρίως έγκλειστων σε ψυχιατρικά ιδρύματα που απείχε από τα καθιερωμένα αισθητικά πρότυπα. Ο Ντιμπιφέ διέκρινε στην τέχνη του περιθωρίου μία αυθεντική δημιουργική παρόρμηση, ικανή να παράγει σημαντικά έργα τέχνης. Το 1947 πούλησε την επιχείρησή του και τα επόμενα χρόνια πραγματοποίησε τρία ταξίδια στη Σαχάρα και πολυάριθμες εκθέσεις, μέσα από τις οποίες απέκτησε διεθνή φήμη και αναγνώριση. Στα πλαίσια της έκθεσης έργων του στο Σικάγο (1951), πραγματοποίησε διάλεξη με τίτλο Θέσεις Αντικουλτούρας (Anticultural Positions), ένα είδος ατομικού μανιφέστου, προβάλλοντας τις αντιλήψεις του ενάντια στα καθιερωμένα πρότυπα της δυτικής τέχνης. Στη δεκαετία του 1960, πειραματίστηκε με τη μουσική σύνθεση, ολοκληρώνοντας ορισμένους εκκεντρικούς μουσικούς δίσκους. Το 1962, ξεκίνησε η σημαντικότερη ίσως δημιουργική περίοδός του, κατά την οποία ολοκλήρωσε μία σειρά έργων που αναφέρονται με το γενικό τίτλο «κύκλος Hourloupe». Τα επόμενα χρόνια ολοκλήρωσε επίσης αρκετές αρχιτεκτονικές κατασκευές και γλυπτά, μεταξύ των οποίων και η Ομάδα των τεσσάρων δέντρων (Groupe de quatre arbres) στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, έργο που ολοκληρώθηκε το 1972 κατά παραγγελία. Μετά την ίδρυση του Ιδρύματος Ντιμπιφέ (Dubuffet Foundation) στην περιοχή Périgny-sur-Yerres το Νοέμβριο του 1974 και μέχρι το τέλος της ζωής του, ο Ντιμπιφέ παρέμεινε δραστήριος και συνέχισε το έργο του, επιστρέφοντας στη ζωγραφική και το σχέδιο. Πέθανε στις 12 Μαΐου του 1985, στο Παρίσι.

Βιβλιογραφία

  • Jean Dubuffet, Asphyxiating Culture and Other Writings, Four Walls Eight Windows, 1986, ISBN 0-941423-09-3
  • Laurent Danchin, Jean Dubuffet, Editions Pierre Terrail, 2001, ISBN 2-87939-240-3
  • Agnes Husslein, Jean Dubuffet: Trace of an Adventure, Prestel Verlag, 2003, ISBN 3-7913-2998-7
  • Michel Thévoz, Dubuffet, Editions Skira, 1986, ISBN 2-605-00087-7
  • Mildred Glimcher, Jean Dubuffet, Towards an alternative reality, Abbeville Press, 1987, ISBN 0-89659-782-2

Σχετικά Άρθρα

Leave a Comment

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com

Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, δίνετε την συγκατάθεσή σας για την χρήση των cookies. Aποδοχή