- Προσκύνηση της Τιμίας Αλυσίδας του Αγίου και ενδόξου Αποστόλου Πέτρου
- Άγιος Νικόλαος ο εν Μυτιλήνη Νεομάρτυρας
- Άγιοι Πεύσιππος, Ελάσιππος, Μέσιππος οι αυτάδελφοι και Νεονίλλη η μαμμή αυτών
- Άγιος Δάναξ ο Αναγνώστης
- Άγιος Δαμασκηνός νέος Ιερομάρτυρας
- Όσιος Ρωμύλος ο Αγιορείτης και οι συν αυτώ Νέστωρ, Μαρτίνος, Δανιήλ, Σισώης, Ζωσιμάς και Γρηγόριος
- Όσιος Ονωράτος Αρχιεπίσκοπος Αρελάτης
- Άγιος Μάξιμος της Τότμα
**********************************************************************************************************************
- Προσκύνηση της Τιμίας Αλυσίδας του Αγίου και ενδόξου Αποστόλου Πέτρου
Την ημέρα αυτή τελούμε την προσκύνηση της τιμίας αλυσίδας του Αγίου Αποστόλου Πέτρου, με την οποία τον έδεσε και τον έριξε στην φυλακή ο τετράρχης Ηρώδης, σύμφωνα με την εξιστόρηση του Ευαγγελιστή Λουκά στις Πράξεις των Αποστόλων (12ο κεφάλαιο των Πράξεων). Ο Ηρώδης έβαλε τους Ιουδαίους και συνέλαβαν τον Απόστολο Πέτρο κατά τις ημέρες της εορτής των αζύμων. Και όταν τον έπιασε, τον έβαλε στην φυλακή. Τη νύκτα, πριν την ημέρα κατά την οποία ο Ηρώδης έμελλε να τον παρουσιάσει στον λαό, ο Απόστολος Πέτρος κοιμόταν μεταξύ δύο στρατιωτών και φρουροί φύλαγαν μπροστά στο κελί του. Ξαφνικά ήλθε Άγγελος Κυρίου και έλαμψε φως στο κελί. Αφού κτύπησε την πλευρά του Πέτρου, τον ξύπνησε και του είπε: «Σήκω γρήγορα». Και έπεσαν οι αλυσίδες από τα χέρια του. Κάποιοι Χριστιανοί ευσεβείς διαφύλαξαν αυτή την αλυσίδα διαδοχικά από γενεά σε γενεά, μέχρι που την μετέφεραν στην Κωνσταντινούπολη και την εναπέθεσαν στο ναό του Αγίου Πέτρου, που βρίσκεται μέσα στη μεγάλη Εκκλησία, όπου ετελείτο και η Σύναξη του Αποστόλου.
Ἀπολυτίκιον(Κατέβασμα) Ἦχος δ’. Τήν Ῥώμην μή λιπών, πρός ἡμᾶς ἐπεδήμησας, δι᾽ ὧν ἐφόρεσας τιμίων Ἁλύσεων, τῶν Ἀποστόλων Πρωτόθρονε· ἃς ἐν πίστει προσκυνοῦντες δεόμεθα· ταῖς πρός Θεόν πρεσβείαις σου, δώρησαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον Ἦχος β’. Τά ἄνω ζητῶν. Ἡ πέτρα Χριστός, τήν πέτραν τῆς πίστεως, δοξάζει φαιδρῶς, τῶν μαθητῶν τόν πρωτόθρονον· συγκαλεῖ γάρ ἅπαντας, ἑορτάσαι Πέτρου τά θαύματα, τῆς τιμίας Ἁλύσεως· καί νέμει πταισμάτων τήν συγχώρησιν.
Ἕτερον Κοντάκιον Ἦχος πλ. β’. Τὴν ἐν πρεσβείαις. Τὸν Κορυφαῖον καὶ πρῶτον τῶν Ἀποστόλων, τῆς ἀληθείας τὸν ἔνθεον ὑποφήτην, Πέτρον τὸν μέγιστον εὐφημήσωμεν, καὶ τὴν αὐτοῦ ἐν πίστει, ἀσπασώμεθα, Ἅλυσιν, πταισμάτων τὴν λύσιν κομιζόμενοι.
- Άγιος Νικόλαος ο εν Μυτιλήνη Νεομάρτυρας
Ο νεομάρτυρας αυτός δεν αναφέρεται από τους Συναξαριστές. Για πρώτη φορά γίνεται λόγος για τον νεομάρτυρα αυτόν από τον Χρυσόστομο Παπαδόπουλο. Δυστυχώς ο ιστορικός αυτός δεν αναφέρει την πηγή, που πήρε την πληροφορία αυτή. Αναφέρει σχετικά: «Κατὰ τὸ αὐτὸ ἔτος μαρτυρικῶς ἐτελειώθη ὁ Νικόλαος ὁ Μυτιληναῖος, τὴν δὲ 16 Ἰανουαρίου 1771 ὁ Ἱερομάρτυς Δαμασκηνὸς (βλέπε 16 Ιανουαρίου), ἁγιορείτης μοναχός…». Έτσι ο αντιθετικός σύνδεσμος «δέ», ενισχύει την άποψη ότι την ημερομηνία του μαρτυρίου του αγίου αυτού πρέπει να αναζητήσουμε σε άλλη εκτός της 16ης Ιανουαρίου. Με την επιφύλαξη αυτή και επειδή αρκέτες σύχρονες πηγές αναφέρουν σαν ημέρα του μαρτυρίου την 16η Ιανουαρίου, καταχωρούμε τον νεομάρτυρα Νικόλαο, την ημέρα αυτή.
- Άγιοι Πεύσιππος, Ελάσιππος, Μέσιππος οι αυτάδελφοι και Νεονίλλη η μαμμή αυτών
Οι Άγιοι Μάρτυρες Πεύσιππος, Ελάσιππος και Μέσιππος ήταν τρίδυμοι αδελφοί και κατάγονταν από την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας. Είχαν ασκηθεί να ημερώνουν τους μικρούς και ατίθασους ίππους. Πατροπαράδοτη θρησκεία είχαν την ειδωλολατρική, αλλά ήταν Χριστιανή η γιαγιά τους Νεονίλλη, η οποία έφερε και τους τρεις εγγονούς της στην αλήθεια του Χριστού. Η αλλαγή της πίστεώς τους δεν άργησε να γίνει γνωστή. Τους συνέλαβαν και τους προκάλεσαν να αρνηθούν τον Χριστό. Εκείνοι όμως ομολόγησαν με γενναιότητα την πίστη τους στον Κύριο και κατέθεσαν την μαρτυρία της συνειδήσεώς τους. Οι ειδωλολάτρες εξοργισμένοι τους έριξαν στη φωτιά. Έτσι και οι τρεις ευλογημένοι αυτοί νέοι, έλαβαν το στέφανο του μαρτυρίου. Η γιαγιά τους, Νεονίλλη, έμαθε το μαρτύριο των τριών εγγονών της. Και ευχήθηκε να αξιώσει ο Άγιος Θεός, να τελειώσει θεαρέστως και τη δική της πρόσκαιρη ζωή. Μαρτύρησε και αυτή, για να συναντήσει τους Μάρτυρες εγγονούς της στα αθάνατα σκηνώματα της θείας μακαριότητας.
- Άγιος Δάναξ ο Αναγνώστης
Ο Άγιος μάρτυρας Δάναξ καταγόταν από την πόλη Αυλώνα του Ιλλυρικού (δηλαδή την Αλβανία) και ήταν αναγνώστης της Εκκλησίας εκείνης. Όταν κάποτε όρμησαν μέσα στην Εκκλησία οι ειδωλολάτρες, ο Άγιος πήρε τα ιερά εκκλησιαστικά σκεύη και κειμήλια, για να τα διασώσει και να μην πέσουν στα χέρια των απίστων και τα βεβηλώσουν και τα διαφύλαξε σε τόπο οχυρό πέντε μίλια από την πόλη προς τη θάλασσα. Οι άπιστοι όμως τον συνέλαβαν και τον πίεζαν με κάθε τρόπο να θυσιάσει στο θεό Διόνυσο. Ο Άγιος όμως δεν υποχωρούσε στις πιέσεις, αλλά έμενε ακλόνητος και σταθερός στην πίστη του Χριστού. Τότε οι ειδωλολάτρες απέκοψαν την τίμια αυτού κεφαλή, το δε τίμιο λείψανο αυτόύ το έριξαν στη θάλασσα.
- Άγιος Δαμασκηνός νέος Ιερομάρτυρας
Ο Άγιος Δαμασκηνός καταγόταν από το χωριό Γάμπροβο της επαρχίας Τυρνόβου της Βουλγαρίας. Ήλθε στο Άγιον Όρος, όπου μόνασε στο Σέρβικο μοναστήρι του Χιλιανταρίου και εκεί έγινε Ιερομόναχος. Αργότερα οι Πατέρες του μοναστηρίου τον έστειλαν στην πόλη Σφιστόβι της Βουλγαρίας, όπου υπήρχε μετόχι της Μονής, με προοπτική να επιστρέψει σ’ αυτή αφού τελειώσει την αποστολή του στη Βουλγαρία, που ήταν η απόδοση των οφειλών ενός Τούρκου σ’ αυτόν για το μετόχι της Μονής. Αλλά ο κακόπιστος Τούρκος συκοφάντησε τον μάρτυρα, ότι είχε σχέσεις με μωαμεθανίδα γυναίκα. Και κοντά σ’ αυτό, βρήκε την ευκαιρία και άρπαξε την περιουσία του μετοχίου και τον ίδιο τον Δαμασκηνό έσυρε βίαια στον κριτή. Παρά τις αντιρρήσεις του κριτή, οι παριστάμενοι ψευδομάρτυρες πέτυχαν την θανατική του καταδίκη με αγχόνη. Παρά τις επίμονες προτάσεις των Τούρκων, να ασπασθεί τον Ισλαμισμό, για να γλιτώσει τη ζωή του, ο Δαμασκηνός παρέμεινε σταθερός στην πίστη του. Έτσι στις 16 Ιανουαρίου 1771 μ.Χ., δέχτηκε τον μαρτυρικό θάνατο με αγχόνη αφού πρώτα προσευχήθηκε.
- Όσιος Ρωμύλος ο Αγιορείτης και οι συν αυτώ Νέστωρ, Μαρτίνος, Δανιήλ, Σισώης, Ζωσιμάς και Γρηγόριος
Ο Όσιος Ρωμύλος γεννήθηκε στην πόλη Βιντίν. Ασκήτεψε στο Άγιον Όρος και ήταν μαθητής του Αγίου Γρηγορίου του Σιναΐτου (βλέπε 6 Απριλίου). Έζησε κατά τον 14ο αιώνα μ.Χ. και κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη στη μονή Ραβάνιτσα της Σερβίας.
- Όσιος Ονωράτος Αρχιεπίσκοπος Αρελάτης
Ο Όσιος Ονωράτος γεννήθηκε στη Λωραίνη και οι ομοεθνείς του τον ονόμαζαν Ληρώνη ή Πλανασία. Οι γονείς του ήταν εθνικοί. Σε νεαρή ηλικία ασπάσθηκε την ορθόδοξη πίστη και ήλθε στην Ανατολή, για να διδαχθεί τα πράγματα της μοναχικής πολιτείας. Αργότερα ήλθε στα νησιά των Λερίνων της Γαλλίας, όπου έκτισε το 375 μ.Χ., την μονή των Λερίνων, η οποία συνέβαλε τα μέγιστα στον εκχριστιανισμό της Προβηγγίας και άλλων τμημάτων της Γαλατίας. Χειροτονήθηκε Επίσκοπος της πόλεως Αρλ (Αρελάτης ή Αρελάτου), που βρίσκεται κοντά στη Μασσαλία της Γαλλίας και ήταν επισκοπική έδρα από τα μέσα του τρίτου αιώνα, αρχιεπισκοπή δε, από το 400 μ.Χ. μέχρι το 1801 μ.Χ. Ο Όσιος Ονωράτος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 429 μ.Χ., τη χρονιά που ο Αέτιος απέκρουσε στην πόλη της Αρελάτης τους Βησιγότθους.
- Άγιος Μάξιμος της Τότμα
Ο Άγιος Μάξιμος γεννήθηκε το έτος 1565 μ.Χ. Ασκήτεψε στην Τότμα, στην περιοχή Βολογκντά της Ρωσίας και ήταν διά Χριστόν Σαλός. Κοιμήθηκε με ειρήνη το 1650 μ.Χ. Η τοπική κοινωνία, άρχισε να τιμά τον Άγιο Μάξιμο από το 1715 μ.Χ. εξαιτίας των πολλών θαυμάτων που γινόντουσαν στον τάφο του.
Πηγή: http://www.saint.gr
