Γαλέριος  (250 – 311) Ρωμαίος αυτοκράτορας 

Ο Γάιος Γαλέριος Βαλέριος Μαξιμιανός Αύγουστος (Gaius Galerius Valerius Maximianus 250 – 5 Μαΐου 311) ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 305 έως το 311. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, βοηθούμενος από τον Διοκλητιανό, πολέμησε εναντίον της αυτοκρατορίας των Σασσανιδών, καταλαμβάνοντας την πρωτεύουσά τους Κτησιφώντα το 299. Αν και ήταν ένθερμος αντίπαλος του Χριστιανισμού, έδωσε τέλος στις διώξεις όταν εξέδωσε ένα διάταγμα ανοχής το 311.

Ο Γαλέριος γεννήθηκε στη Σερδική, αν και μερικοί σύγχρονοι μελετητές θεωρούν τη στρατηγική θέση όπου έχτισε αργότερα το παλάτι του, στη σημερινή Σερβία, ως το μέρος της γέννησης και της ταφής του. Ο πατέρας του καταγόταν από τη Θράκη και η μητέρα του από τη Δακία. Αρχικά ακολούθησε το επάγγελμα του πατέρα του ως βοσκός.

Υπηρέτησε με διάκριση ως στρατιώτης κάτω από τους αυτοκράτορες Αυρηλιανό και Πρόμπο και το 293, με την καθιέρωση της Τετραρχίας, ορίστηκε καίσαρας μαζί με τον Κωνστάντιο Χλωρό λαμβάνοντας σε γάμο την κόρη του Διοκλητιανού Βαλέρια και έχοντας αναλάβει την ίδια στιγμή τις επαρχίες της Ιλλυρίας. Μετά από μερικά χρόνια εκστρατείας εναντίον των Σαρματών και των Γότθων στον Δούναβη, ανέλαβε τη διοίκηση των λεγεώνων στα ανατολικά αυτοκρατορικά σύνορα.

Πόλεμος με τους Πέρσες

Το 295/296 ο Ναρσής κήρυξε πόλεμο εναντίον της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η προσπάθεια του Ναρσή να καταλάβει την υπό ρωμαϊκή κατοχή Μεσοποταμία οδήγησε σε νίκη επί του Γαλέριου, τότε διοικητή των ανατολικών δυνάμεων του στρατού. Ωστόσο ηττήθηκε σε μάχη στην Αρμενία. Ακολούθησαν κι άλλες νικηφόρες μάχες του Γαλέριου στην περιοχή που οδήγησαν στην κατάληψη της πρωτεύουσά των Περσών Κτησιφώντα.

Θεσσαλονίκη

Ο Γαλέριος όρισε τη Θεσσαλονίκη ως διοικητική πρωτεύουσα του τμήματος της αυτοκρατορίας που διοικούσε ο ίδιος. Έχτισε αυτοκρατορικό παλάτι, ιππόδρομο, αψίδα θριάμβου και μαυσωλείο.

Πέθανε το 311 από φρικτή ασθένεια, όπως περιγράφει ο Ευσέβιος ο Καισαρείας.