Ο Άλεν Στούαρτ Κόνιγκσμπεργκ (Allen Stewart Konigsberg, 30 Νοεμβρίου 1935), περισσότερο γνωστός ως Γούντι Άλεν (Woody Allen), είναι Αμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος, κωμικός, συγγραφέας και μουσικός, του οποίου ο μεγάλος όγκος των έργων και το εκφραστικό ύφος του τον κατέστησαν έναν από τους πιο διάσημους και δημιουργικούς παραγωγούς ταινιών της σύγχρονης εποχής.
Ο Γούντι Άλεν γεννήθηκε την στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Γράφει και σκηνοθετεί τις ταινίες του ενώ έχει ενσαρκώσει διάφορους ρόλους σε πολλές από αυτές. Ο Άλεν αποδίδει μεγάλο μέρος της έμπνευσής του στη λογοτεχνία, τη φιλοσοφία, τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο και κυρίως στην πόλη της Νέας Υόρκης, όπου γεννήθηκε και έχει περάσει όλη του τη ζωή. Στην πραγματικότητα, η κινηματογραφική του περσόνα αποτελεί την ενσάρκωση ενός Εβραίου διανοούμενου της Νέας Υόρκης: νευρωτικός και εγωκεντρικός, κοσμοπολίτης και ταυτόχρονα ανασφαλής, με αυτοσαρκαστική αίσθηση του χιούμορ. Όντας μικρόσωμος (1,65 μέτρα), με αφρόντιστα μαλλιά, μεγάλη μύτη, τετράγωνα γυαλιά σε συνδυασμό με τα μπεζ, φαρδιά ρούχα που συνηθίζει να φοράει, δημιουργείται το κάπως «χαζό» ύφος του.
Καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση
Ο Άλεν και η πρώην σύζυγός του Μια Φάροου ενεπλάκησαν σε μάχη επιμέλειας μετά τη διάλυση του γάμου τους τον Ιανουάριο του 1992, κατά τη διάρκεια της οποίας η Φάροου ισχυρίστηκε ότι ο Άλεν στο παρελθόν είχε κακοποιήσει σεξουαλικά την κόρη τους, κατηγορία την οποία ο ίδιος έχει αρνηθεί. Η υπόθεση έκλεισε το 1993 μετά από επτάμηνη έρευνα από ιατρική ομάδα που είχε οριστεί από την αστυνομία και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Ντίλαν δεν είχε κακοποιηθεί. Μεταξύ των λόγων που αναφέρθηκαν για το συμπέρασμα της ομάδας ήταν οι αντιφατικές δηλώσεις της Ντίλαν.
Τον Φεβρουάριο του 2014, η Ντίλαν Φάρρου επανέλαβε τον ισχυρισμό σε μια ανοικτή επιστολή που δημοσίευσε ο Νίκολας Κριστόφ, φίλοι της και η μητέρα της, στο μπλογκ των New York Times. Ισχυρίστηκε ότι ο Άλεν την είχε αντιμετωπίσει με τρόπο που την έκανε να αισθάνεται άβολα “για όσο χρονικό διάστημα μπορούσε [να θυμάται]”, αναφέροντας περιπτώσεις που πήγε στο κρεβάτι μαζί της με τα εσώρουχά της. Ο Άλεν επανέλαβε πάλι την άρνησή του για τον ισχυρισμό, ονομάζοντάς τον «αναληθή και ντροπιαστικό. Ακολούθησε δική του απάντηση στους New York Times. Ο αδερφός της Ντίλαν, ο Μόουζες, που είναι επί του παρόντος οικογενειακός θεραπευτής, δήλωσε στο περιοδικό People: «Φυσικά ο Γούντι δεν κακοποίησε την αδερφή μου … Την αγαπούσε και προσβλέπει να τον δει όταν την επισκεπτόταν». Ισχυρίστηκε ότι η μητέρα τους είχε χειριστεί τα παιδιά της για να μισούν τον Άλεν ως «έναν εκδικητικό τρόπο να να πληρώσει που ερωτεύτηκε τη Σουν-Γι». Ο βιολογικός γιος του Άλεν, Ρόναν Φάροου, δήλωσε ότι πιστεύει την Ντίλαν και την υπερασπίστηκε σε ένα tweet που έλεγε «αγαπώ και υποστηρίζω την αδερφή μου και νομίζω ότι τα λόγια της μιλούν από μόνα τους». Η Ντίλαν αρνείται πως ήταν ποτέ εκπαιδεύτηκε από τη μητέρα της και στέκεται από τους ισχυρισμούς της.
Φιλμογραφία
Ταινίες στις οποίες ο Γούντι Άλεν πρωταγωνίστησε, σκηνοθέτησε ή ήταν παραγωγός:
| Έτος | Κινηματογραφική Ταινία | Ρόλος |
|---|---|---|
| 2018 | A Rainy Day in New York | Σκηνοθέτης/Σεναριογράφος |
| 2017 | Wonder Wheel | Σκηνοθέτης/Σεναριογράφος |
| 2016 | Café Society | Σκηνοθέτης/Σεναριογράφος |
| 2015 | Παράλογος άνθρωπος | Writer/Director |
| 2014 | Μαγεία στο σεληνόφως (Magic in the moonlight) | Writer/Director |
| Ερασιτέχνης ζιγκολό | Actor | |
| 2013 | Θλιμμένη Τζάσμιν (Blue Jasmine) | |
| 2012 | Στη Ρώμη με αγάπη (To Rome With Love) | |
| 2011 | Μεσάνυχτα στο Παρίσι (Midnight in Paris) | |
| 2010 | Θα συναντήσεις έναν ψηλό μελαχρινό άνδρα (You Will Meet a Tall Dark Stranger) | |
| 2009 | Κι αν σου κάτσει; (Whatever works) | |
| 2008 | Vicky Cristina Barcelona | |
| 2007 | Το όνειρο της Κασσάνδρας (Cassandra’s Dream) | |
| 2006 | Scoop (ταινία, 2006) | Sid Waterman |
| 2005 | Match Point | |
| 2004 | Μελίντα και Μελίντα (Melinda and Melinda) | |
| 2003 | Έρωτας και τίποτα άλλο (Anything Else) | David Dobel |
| 2002 | Παίζοντας στα τυφλά (Hollywood Ending) | Val Waxman |
| 2001 | Η κατάρα του πράσινου σκορπιού (The Curse of the Jade Scorpion) | C.W. Briggs |
| 2000 | Η γυναίκα μου, κομμάτια να γίνει (Picking Up the Pieces) | Tex Crowley |
| Μικροαπατεώνες (Small Time Crooks) | Ray | |
| 1999 | Συμφωνίες και Ασυμφωνίες (Sweet and Lowdown) | Writer/Director |
| 1998 | Antz | Z, (μόνο φωνή) |
| The Impostors | Audition Director, (uncredited) | |
| Διασημότητες (Celebrity) | Writer/Director | |
| 1997 | Διαλύοντας τον Χάρι (Deconstructing Harry) | Harry Block |
| 1996 | Όλοι λένε σ’ αγαπώ (Everyone Says I Love You) | Joe Berlin |
| 1995 | Ακαταμάχητη Αφροδίτη (Mighty Aphrodite) | Lenny |
| The Sunshine Boys | Al Lewis, (Τηλεόραση) | |
| 1994 | Κατάσκοποι κατά λάθος (Don’t Drink the Water) | Walter Hollander, (Τηλεόραση) |
| Σφαίρες πάνω από το Μπρόντγουεϊ (Bullets Over Broadway) | Σκηνοθέτης/Σεναριογράφος | |
| 1993 | Μυστηριώδεις φόνοι στο Μανχάταν (Manhattan Murder Mystery) | Larry Lipton |
| 1992 | Παντρεμένα ζευγάρια (Husbands and Wives) | Gabe Roth |
| Σκιές και ομίχλη (Shadows and Fog) | Kleinman | |
| 1991 | Σκηνές έρωτα & απιστίας (Scenes from a Mall) | Nick Fifer |
| 1990 | Άλις: Άπιστη ή απατημένη (Alice) | Writer/Director |
| 1989 | Απιστίες και αμαρτίες (Crimes and Misdemeanors) | Cliff Stern |
| Ιστορίες της Νέας Υόρκης (New York Stories) | Sheldon | |
| 1988 | Μια άλλη γυναίκα (Another Woman) | Writer/Director |
| 1987 | King Lear | Mr. Alien, (uncredited) |
| Σεπτέμβριος (September) | Writer/Director | |
| Μέρες ραδιοφώνου (Radio Days) | Αφηγητής, (uncredited) | |
| 1986 | Η Χάνα και οι αδελφές της (Hannah and Her Sisters) | Mickey Sachs |
| 1984 | Broadway Danny Rose | Danny Rose |
| 1983 | Το πορφυρό ρόδο του Καΐρου (The Purple Rose of Cairo) | |
| 1982 | Σεξοκωμωδία θερινής νύχτας (A Midsummer Night’s Sex Comedy) | Andrew |
| 1981 | Ζέλιγκ (Zelig) | Leonard Zelig |
| 1980 | Ζωντανές αναμνήσεις (Stardust Memories) | Sandy Bates |
| 1979 | Μανχάταν (Manhattan) | Issac Davis |
| 1978 | Εσωτερικές σχέσεις (Interiors) | Director |
| 1977 | Ο νευρικός εραστής (Annie Hall) | Alvy Singer |
| 1976 | Η βιτρίνα (The Front) | Howard Prince, (starred) |
| 1975 | Ο ειρηνοποιός (Love and Death) | Boris Grushenko |
| 1973 | Ο υπναράς (Sleeper) | Miles Monroe |
| 1972 | Τα πάντα γύρω από το σεξ (Everything You Always Wanted to Know About Sex (But Were Afraid to Ask)) | The Fool, Fabrizio, Victor Shakapopulis, Sperm #1 |
| Ωραίος και σέξι (Play it Again, Sam) | Allan Felix, (wrote and starred) | |
| 1971 | Μπανάνες (Bananas) | Fielding Mellish |
| Men of Crisis: The Harvey Wallinger Story | Harvey Wallinger, (Τηλεόραση) | |
| 1969 | Ζητείται εγκέφαλος για ληστεία (Take the Money and Run) | Virgil Starkwell |
| 1967 | Καζίνο ρουαγιάλ (Casino Royale) | Dr. Noah, Jimmy Bond |
| What’s Up, Tiger Lily? | Καλεσμένος, φωνητικά | |
| 1965 | Χαρέμι για δύο (What’s New, Pussycat?) | Victor Shakapopulis |
Βιβλιογραφία
- Στέλιος Βιρβιδάκης, Ο ηθικός σκεπτικισμός του Woody Allen: Από το Απιστίες και αμαρτίες στο Matchpoint, Cogito, τ/χ.9 (Μάρτιος 2009), σελ.26-32
- Γούντι Άλεν, Όλα του τα γραπτά, μετάφραση Σωτήρης Κακίσης, σελ.556, Bell (2003), ISBN 960-620-459-6, ISBN-13 978-960-620-459-3.
