- ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΙΑΝΗΣ
Μοιραίος ο χρόνος του απολογισμού μιας ζωής. Φτάνει την στιγμή που η σχέση σου με τους άλλους βρίσκεται σε οριακό επίπεδο. Λίγοι που σε πάνε και τους πας, κάποιοι που σε πάνε και δεν τους πας, άλλοι που τους πας και δεν σε πάνε και πολλοί που δεν σε πάνε και δεν τους πας.
Ο απολογισμός γίνεται για εκείνους που τους πας και δεν σε πάνε. Και γιατί απολογισμός; Γιατί όταν σώνεται η επιθυμία για δράση, όταν σβήνει η φωτιά, σε απασχολεί μόνο ο καπνός. Για τον καπνό συζητάμε.
Τι έκανες σωστά και τι λάθος; Αλήθεια, υπάρχει αλήθεια σε αυτή την κρίση; Υπάρχει γενικά αλήθεια; Είχαν δίκιο οι εμμονικοί με την απόλυτη αλήθεια Σωκράτης και Πλάτων ή μήπως ο Πύρρων που γελούσε όταν άκουγε για αλήθεια; Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση, είναι δηλαδή σχετική; Αν είναι σχετική, τότε δεν είναι αλήθεια, είναι κάτι άλλο.
Ο παρατηρητής επηρεάζει το είναι και το γίγνεσθαι. Κβαντική φυσική και έτσι. Αφορά τα σωματίδια, δηλαδή την έσχατη αλήθεια της ύλης. Αν η έσχατη αλήθεια αλλοιώνεται από τον παρατηρητή και αν χωρίς παρατηρητή δεν υπάρχει γεγονός, τότε πιάσε τ’ αυγό και κούρεφ’ το.
Είναι και η σχετικότητα και όλος αυτός ο χαμός με τα συστήματα αναφοράς. Τρέχω μπροστά με την λαμποργκίνι μου με τρακόσα και με ακολουθεί μια φεράρι πάλι με τρακόσα. Σε σχέση με την λαμποργκίνι η φεράρι είναι ακίνητη και τούμπαλιν. Αν το μυαλό μου τρέχει με τρακόσα, βγάζει την φουλαριστή φεράρι ακίνητη, σε αντίθετη περίπτωση η φεράρι περνάει από πάνω μου και με ισοπεδώνει.
Αυτός είναι ο απολογισμός. Ή τον αφήνεις να σε ισοπεδώσει ή τρέχεις να ξεφύγεις. Για την αλήθεια μη μιλάς, όπως θα έλεγαν και οι Πυξ Λαξ με νότες.
