Ο Οδυσσέας Δημητριάδης (1908–2005) ήταν Ρώσος μουσικός ελληνικής καταγωγής, τιμημένος ως «Καλλιτέχνης του Λαού της ΕΣΣΔ» το 1958.
Γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου 1908 στο Μπατούμι της Ρωσίας (σήμερα στη Γεωργία), από Πόντιους γονείς. Ο πατέρας του, Αχιλλέας, ήταν έμπορος και είχε καταγωγή από την Τραπεζούντα, ενώ η μητέρα του Καλλιόπη Ευφραιμίδη ασχολούνταν με τα οικιακά. Άρχισε να ασχολείται με τη μουσική από νεαρή ηλικία, σπουδάζοντας βιολί, πιάνο και μουσική σύνθεση στην Τιφλίδα (1930), και διεύθυνση ορχήστρας στο Ωδείο Λένινγκραντ (1936). Το 1934 γνωρίστηκε με τον Δημήτρη Μητρόπουλο στον οποίο εξέφρασε την επιθυμία του να μετακομίσει στην Ελλάδα με το πέρας των σπουδών του. Ωστόσο η απάντηση του Μητρόπουλου τον έπεισε να μείνει στη Σοβιετική Ένωση.
Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, το 1937, ανέλαβε αρχιμουσικός και διευθυντής της όπερας του Μπαλέτου της Τυφλίδας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1965. Παράλληλα, την περίοδο 1947–1952 υπήρξε αρχιμουσικός της Κρατικής Συμφωνικής Ορχήστρας της Γεωργίας και αργότερα από το 1965 έως το 1973 αρχιμουσικός της Ορχήστρας του Θεάτρου Μπολσόι. Το 1980 η σοβιετική κυβέρνηση τον όρισε επίσημο αρχιμουσικό των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1980. Τελικά το 1994 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου συχνά εμφανιζόταν σε παραστάσεις που πραγματοποιούνταν στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Πέθανε στην Τιφλίδα στις 28 Απριλίου 2005.
