«Τι όμορφα που είναι να ξυπνάς την Κυριακή πρωί- πρωί και να ξέρεις πως θα πας εκδρομή σε μια όμορφη ακρογιαλιά γεμάτη ζεστή, ψιλή άμμο και λαμπερά κοχύλια.
Η Αγγέλα κοιτάζει έξω από το παράθυρο»…
Ένα παραμύθι που εστιάζει στις ανθρώπινες σχέσεις και κυρίως στη σχέση της μικρής Αγγέλας με τη γιαγιά της. Η Αγγέλα αγαπάει πολύ τη γιαγιά της και χαίρεται που θα πάει μαζί τους στην εκδρομή. Τελικά, η γιαγιά δεν θα τους ακολουθήσει στην εκδρομή γιατί πονάνε τα πόδια της. Η μικρή Αγγέλα στεναχωριέται και είναι έτοιμη να κλάψει…
Η Αγγέλα επιστρέφοντας από την εκδρομή προσπαθεί να αποτυπώσει σε μια ζωγραφιά όσα έζησε στη θάλασσα κατά τη διάρκεια της ημέρας… όμως, δεν μπορεί να τα καταφέρει και απογοητεύεται. Αρχίζει να κλαίει γιατί δεν μπορεί να φτιάξει μια ζωγραφιά για τη γιαγιά της. Η γιαγιά την ενθαρρύνει να ακολουθήσουν έναν διαφορετικό τρόπο αποτύπωσης της ημέρας της: να φτιάξουν ένα κολάζ. Η γιαγιά πάντα βρίσκει τρόπους να απαλύνει τον πόνο και την απογοήτευση και πάντα δίνει λύσεις… Η γιαγιά κάνει πως δεν ακούει τα κλάματα της Αγγέλας και την ενθαρρύνει να αρχίσουν να φτιάχνουν το κολάζ για την ακρογιαλιά. Μόνο η γιαγιά μπορεί να καταλάβει και να στηρίξει τη φαντασία της Αγγέλας, η οποία βλέπει μέσα από τα μάτια της παιδικής ηλικίας τον μαγικό κόσμο γύρω της…
- Τσιόλια- Κοτρώτσιου, Α. Η γιαγιά της Αγγέλας. Ρέκος.
Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.
Posted by Κουραβάνας Νικόλαος- Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc
