ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΙΑΝΗΣ
ΕΝΥΠΝΙΟΝ
Εν τω σκότει ανάστρου νυκτός επέμφθη μοι υπό αστρογαλαξιακών υπερδυνάμεων όναρ τρομακτικόν, έμπλεον παραστάσεων και νοημάτων, περιέχον και την κοινωνικήν διάστασιν.
Ήτο – λέει – ημέρα των ημερών, ότε επρογραμματίσθησαν διαδηλώσεις και πορείαι τρεις, φοιτητών, αλιέων και ναυτεργατών. Αι δυνάμεις της τάξεως και της καταστολής ητοιμάσθησαν ίνα αντιμετωπίσουν τον εχθρόν όστις, κατά πληροφορίας, θα μετήρχετο βιαίας μεθόδους, οπλισμένων, των μεν φοιτητών με μολότοφ, των δε αλιέων με καμάκια και των ναυτεργατών με σφύρας – ματσακόνια.
Αι δυνάμεις της τάξεως και της καταστολής έφερον μηχανοκίνητον εξοπλισμόν ρίψεως χημικών και δακρυγόνων, ως και οικοδομικάς μηχανάς, μπουλντόζας, τσάπας και τζισιμπία, όπως διαχειρισθούν καταλλήλως την βοήθειαν του Θεού, όστις ουκ ηδύνατο παραμείναι αμέτοχος εις τοιαύτην πανήγυριν και έρριψεν χιόνα πυκνοτάτην, πρωτοφανή δια την πρωτεύουσα.
Εκκένωσαν τουτέστιν αι δυνάμεις της τάξεως και της καταστολής περιοχάς ικανής εκτάσεως και τας περιώρισαν δι’ όγκων χιόνος, σωρευθέντας τη βοηθεία των οικοδομικών μηχανών.
Η εμπλοκή μου εις αυτήν την άκρως δυσχερή κατάστασιν ήτο άκρως οδυνηρά διότι, έχων απορρίψει τα ιμάτιά μου, ως είθισται εις τους εφιάλτας μου, ευρέθην εν μέσω πυρών και χιόνος, επιχειρών εν αδαμιαία περιβολή να μεταβώ εις την πατρικήν οικίαν μου ήτις ευρίσκετο όπισθεν της εκκενωθείσης περιοχής.
Αναρριχώμενος επί όγκων χιόνος, μανδρών, λαμαρινών και στεγών, γυμνός και ελεεινός, επειράθην διαλαθείν της προσοχής των δυνάμεων της τάξεως και της καταστολής αλλά και των διαδηλωτών οι οποίοι θα με ενόμιζαν μυστικόν αστυνομικόν. Με αντελήφθη όμως γραία τις, παρατηρούσα μέσω υαλοπίνακος παραθύρου και μοι ένευσεν όπως εύρω καταφύγιον εις τον οικίσκον της.
Ευτυχώς το όναρ ετερματίσθη εγκαίρως και αφυπνίσθην καθίδρως μεν αλλά ανακουφισθείς, διότι η περιπέτεια αύτη, εν μέσω συγκρουομένων δυνάμεων, θεϊκής παρεμβάσεως και γραίας ορεγομένης ακατονομάστους πράξεις δεν θα έληγεν αισίως.
