Η Κυβέρνηση Γεωργίου Αθανασιάδη – Νόβα (Ιούλιος – Αύγουστος 1965) διορίστηκε από τον βασιλιά Κωνσταντίνο, στις 15 Ιουλίου 1965 αμέσως μετά την (προφορική) παραίτηση της προηγούμενης κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου.
Η κρίση μεταξύ των σχέσεων του Γεωργίου Παπανδρέου και του βασιλιά, που είχε ήδη ξεσπάσει τις προηγούμενες ημέρες, έφτασε στο αποκορύφωμά της, νωρίς το απόγευμα της 15ης Ιουλίου, όταν οι δυο ανώτατοι λειτουργοί του Πολιτεύματος, οριστικοποίησαν την πλήρη διαφωνία τους για τον τρόπο άσκησης της βασιλικής εξουσίας.
Ο Γεώργιος Παπανδρέου υπέβαλε προφορικά την παραίτηση της κυβερνήσεώς του κατά την τελευταία του επίσκεψη στα Ανάκτορα, παραίτηση που έκανε αμέσως δεκτή ο Βασιλιάς. Και όχι μόνο: έσπευσε το ίδιο απόγευμα και πριν λάβει καν την έγγραφη παραίτηση του Γεωργίου Παπανδρέου, όπως απαιτεί η διαδικασία, να διορίσει ως Πρωθυπουργό της χώρας, τον Πρόεδρο της Βουλής και μέλος της Ένωσης Κέντρου, Γεώργιο Αθανασιάδη – Νόβα καθώς και δυο υπουργούς, στα δυο πιο σημαντικά για την ασφάλεια και την τάξη της χώρας υπουργεία, τον Ιωάννη Τούμπα στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως και τον Σταύρο Κωστόπουλο στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Ο καθηγητής Χρήστος Σγουρίτσας, θεωρεί καθ’ όλα συνταγματικές τις κινήσεις του Βασιλιά, αναφέροντας σχετικά: «Διαφορετική υπήρξεν η περίπτωσις της μετά την παραίτησιν της κυβερνήσεως του Γ. Παπανδρέου κατά την 15η Ιουλίου (1965) αναθέσεως του σχηματισμού κυβερνήσεως εις τον Γ. Νόβαν, διότι ο τότε Πρωθυπουργός και αρχηγός της Ενώσεως Κέντρου δεν παρετήθη της αρχηγίας του κόμματος, ούτε δε εξάλλου η παραίτησις επήλθε συνεπεία αποδοκιμασίας της κυβερνήσεως υπό της Βουλής, οπότε θα είχον εφαρμογήν οι εν τω κειμένω υποδεικνυόμεναι λύσεις. Η παραίτησις προεκλήθη λόγω διαφωνίας του βασιλέως και του τότε Πρωθυπουργού επί ζητήματος προσωπικού μάλλον χαρακτήρος, αναχθέντος εν συνεπεία εις ζήτημα αρχής, η δε εν προκειμένω ενέργεια του βασιλέως, αναθεσαντος τον σχηματισμό κυβερνήσεως εις τον τότε Πρόεδρον της Βουλής και σημαίνον μέλος της Ενώσεως Κέντρου, υπήρξε συνταγματικώς άμεμπτος τοσούτω μάλλον, καθόσον ο παραιτηθείς Πρωθυπουργός, διαθέτων την πλειοψηφίαν της Βουλής, δεν εισηγήθη την διάλυσιν της Βουλής, ούτε συγκεκριμένον τρόπον λύσεως της προκληθείσας κυβερνητικής κρίσεως, πράγμα το οποίον άλλως τε ηθικώς μόνον θα εδέσμευε τον βασιλέα».
Αμέσως μόλις έγιναν γνωστές αυτές οι εξελίξεις πλήθος Αθηναίων βγήκε στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί. Οι ταραχές και οι συγκρούσεις με την Αστυνομία εξακολούθησαν και τις επόμενες ημέρες με αποκορύφωμα το συλλαλητήριο της 21ης Ιουλίου στο οποίο δολοφονήθηκε ο 22χρονος φοιτητής και μέλος της ΕΔΑ, Σωτήρης Πέτρουλας.
Η ψηφοφορία για την παροχή ή μη ψήφου εμπιστοσύνης στη κυβέρνηση, που διεξήχθη στις 5 Αυγούστου 1965 κατέδειξε την έλλειψη εμπιστοσύνης του σώματος. Σε σύνολο 298 ψηφισάντων βουλευτών, υπέρ της κυβέρνησης ψήφισαν 131 βουλευτές (98 βουλευτές της ΕΡΕ, 8 του Προοδευτικού κόμματος, 21 βουλευτές – μέλη της κυβέρνησης και οι αποχωρήσαντες από την Ένωση Κέντρου βουλευτές Ανέστης Λώρας, Αναστάσιος Δρούλιας, Πέτρος Γαρουφαλιάς και Θεοχάρης Ρέντης) ενώ κατά ψήφισαν 167 (145 βουλευτές της Ένωσης Κέντρου και οι 22 της ΕΔΑ). Η κυβέρνηση παραιτήθηκε αμέσως μετά, αν και παρέμεινε στην διακυβέρνηση μέχρι την όρκιση της νέας κυβέρνησης, ως είθισται.
Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου
- «Πρωθυπουργός» – («Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου»): Γεώργιος Αθανασιάδης – Νόβας
- «Υπουργός Συντονισμού» : Κωνσταντίνος Μητσοτάκης
- «Αναπληρωτής Υπουργός Συντονισμού» –
- «Υφυπουργός Συντονισμού»: Ιωάννης Ε. Τσουδερός (από 20 Ιουλίου)
- «Υπουργός Εθνικής Αμύνης» : Σταύρος Κωστόπουλος
- «Υφυπουργός Εθνικής Αμύνης» : –
- «Υπουργός Εξωτερικών» : προσωρινά, Σταύρος Κωστόπουλος
- – αντικαταστάθηκε στις 20 Ιουλίου από τον Γεώργιο Μελά
- «Μόνιμος Υφυπουργός Εξωτερικών» : –
- «Υπουργός Δικαιοσύνης» : Δημήτριος Παπασπύρου
- «Υπουργός Εσωτερικών» : Ιωάννης Τούμπας
- «Υπουργός Δημοσίας Τάξεως» Ιωάννης Τούμπας
- «Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων» : Γεώργιος Αθανασιάδης – Νόβας
- – αντικαταστάθηκε στις 20 Ιουλίου από τον Ιάκωβο Διαμαντόπουλο
- «Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων» : –
- «Υπουργός Οικονομικών» : Στέλιος Αλλαμανής
- «Υφυπουργός Οικονομικών» : Φώτιος Πιτούλης
- «Υφυπουργός Οικονομικών» –
- «Υπουργός Εμπορίου» : Αλέξανδρος Βερνίκος
- «Υφυπουργός Εμπορίου» : –
- «Υπουργός Βιομηχανίας» : προσωρινά, Γεώργιος Μπακατσέλος
- – αντικαταστάθηκε στις 20 Ιουλίου από τον Εμμανουήλ Λουλακάκη
- «Υπουργός Δημοσίων Έργων»: Αθανάσιος Ι. Ρουσόπουλος
- «Υφυπουργός Δημοσίων Έργων» : –
- «Υπουργός Συγκοινωνιών» : Δημήτριος Κωστής
- «Υφυπουργός Συγκοινωνιών» : Ευάγγελος Δενδρινός
- «Υπουργός Γεωργίας» : Χρήστος Βασματζίδης
- «Υφυπουργός Γεωργίας» : –
- «Υπουργός Κοινωνικής Προνοίας»: Χρήστος Αποστολάκος
- «Υφυπουργός Κοινωνικής Προνοίας» : –
- «Υπουργός Υγιεινής» : Ιάκωβος Διαμαντόπουλος
- – αντικαταστάθηκε στις 20 Ιουλίου από τον Γεώργιο Ηγουμενάκη
- «Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας : προσωρινά, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης
- «Υπουργός Εργασίας» : Γεώργιος Μπακατσέλος
- «Υπουργός Προεδρείας της Κυβερνήσεως» : προσωρινά, Δημήτριος Παπασπύρου
- – αντικαταστάθηκε στις 20 Ιουλίου από τον Κωνσταντίνο Στεφανάκη
- «Υφυπουργός της Προεδρείας της Κυβερνήσεως» : –
- «Υπουργός Βορείου Ελλάδος» : Χρήστος Αβραμίδης