Ο Λουί-Σεμπαστιάν Λενορμάν (Louis-Sébastien Lenormand, 25 Μαΐου 1757 – 4 Απριλίου 1837) ήταν Γάλλος χημικός, φυσικός, εφευρέτης και ο πρώτος πρωτοπόρος των σύγχρονων αλεξιπτώτων στον κόσμο.
Θεωρείται ο άνθρωπος που πραγματοποίησε την πρώτη καταγεγραμμένη κατάβαση με αλεξίπτωτο ενώ ακόμη του πιστώνεται την επινόηση του όρου parachute (ελλ. αλεξίπτωτο), από το Λατινικό πρόθεμα para που σημαίνει «ενάντια» και την Γαλλική λέξη chute που σημαίνει «πτώση». Ως εκ τούτου η λέξη “parachute” κυριολεκτικά εννοεί μια αεροναυτική συσκευή «κατά της πτώσης». Μετά την πραγματοποίηση άλματος από δέντρο με την βοήθεια ενός ζεύγους τροποποιημένων ομπρελών, ο Λενορμάν βελτίωσε στην συσκευή του και στις 26 Δεκεμβρίου 1783 πήδηξε από τον πύργο του αστεροσκοπείου του Μονπελιέ μπροστά σε συγκεντρωμένο πλήθος στο οποίο βρισκόταν και ο Ζοζέφ Μονγκολφιέ, χρησιμοποιώντας αλεξίπτωτο 4,26 μέτρων (14 πόδια) με άκαμπτο ξύλινο πλαίσιο. Η προορισμένη χρήση για το αλεξίπτωτο ήταν να βοηθήσει εγκλωβισμένους ανθρώπους σε κτίρια που είχαν πιάσει φωτιά. Τον Λενορμάν διαδέχθηκε ο Αντρέ-Ζακ Γκαρνερέν ο οποίος πραγματοποίησε την πρώτη κατάβαση με αλεξίπτωτο από μεγάλο υψόμετρο χρησιμοποιώντας αποσπόμενη από αερόστατο λέμβο, με την βοήθεια ενός μη άκαμπτου ή ανασυρόμενου αλεξιπτώτου στις 22 Οκτωβρίου 1797, και τη συζυγό του Ζαν Ζενεβιέβ Λαμπρός που πραγματοποίησε παρόμοια κατάβαση δύο χρόνια αργότερα.
Ο Λενορμάν γεννήθηκε στο Μονπελιέ στις 25 Μαΐου 1757 και ήταν γιός κατασκευαστή ρολογιών. Μεταξύ 1775 και 1780, σπούδασε φυσική και χημεία με τους Λαβουαζιέ και Μπερτολέ στο Παρίσι, όπου ενεπλάκη ακόμη με την διαχείριση του νιτρικού καλίου. Στη θέση αυτή απέκτησε ακόμη επιστημονικές και μαθηματικές γνώσεις για την παραγωγή της πυρίτιδας. Αφού επέστρεψε στην γενέτειρα πόλη του, εργάστηκε στο κατάστημα ρολογιών του πατέρα του ενώ εμβυθίστηκε στην κοινότητα των διανοούμενων και άρχισε να πειραματίζεται με τον αλεξιπτωτισμό, εμπνευσμένος από την παράσταση ενός Ταϊλανδού ισορροπιστή που χρησιμοποίησε ένα αλεξήλιο για να ισορροπήσει. Πριν την πραγματοποίηση δημόσιων αλμάτων από τον πύργο του αστεροσκοπείου, ο Λενορμάν δοκίμασε τα αλεξίπτωτά του σε ζώα.
Σταδιοδρομία ως «καθηγητής τεχνολογίας»
Μετά την δημόσια επίδειξη ο Λενορμάν αφιερώθηκε στην εγκαθίδρυση της επιστήμης της «καθαρής τεχνολογίας». Για το σκοπό αυτό, έγινε αρχικά Καρθουσιανός μοναχός, μιας και η μονή του Σαΐξ κοντά στη πόλη Καστρ του επέτρεψε να συνεχίσει τις «βλάσφημες» σπουδές του. Όταν κατά την Γαλλική Επανάσταση έπρεπε να απαρνηθεί την ιερωσύνη του και να νυμφευτεί, μετακόμισε στο Αλμπί για να διδάξει τεχνολογία στο νεοϊδρυθέν κολλέγιο του πεθερού του. Το 1803 μετακόμισε στο Παρίσι όπου εργάστηκε στη διεύθυνση έμμεσης φορολογίας, τμήμα του υπουργείου οικονομικών. Όσο βρισκόταν εκεί, ο Λενορμάν ξεκίνησε να δημοσιεύει σε τεχνολογικά περιοδικά και απέκτησε διπλώματα ευρυσιτεχνίας για μια βάρκα με κουπιά, ένα ρολόι που τοποθετήθηκε επιτυχώς στην Οπερά Γκαρνιέ καθώς και σύστημα δημοσίου φωτισμού. Όταν απομακρύνθηκε από την εργασία του το 1815, ο Λενορμάν ασχολήθηκε ακόμη περισσότερο με τις εκδόσεις, αρχικά εξέδωσε το Annales de l’industrie nationale et étrangère (Χρονικά της Εθνικής και Ξένης Βιομηχανίας) και το Mercure technologique (Τεχνολογικός Ερμής), και, ξεκινώντας το 1822 και συνεχίζοντας μέχρι τον θάνατό του το 1837, είκοσι τόμους του Dictionnaire technologique (Τεχνολογικό Λεξικό). Την περίοδο αυτή, εξέδωσε ακόμη εγχειρίδια για ποικίλα θέματα όπως για τα τρόφιμα και την βιβλιοδεσία.
Το 1830, ο Λενορμάν επέστρεψε στο Καστρ, μετά την απομάκρυνση από την σύζυγο του και την οικογένεια της, απαρνήθηκε τον γάμο του και συνέχισε την θρησκευτική ζωή του ως «Αδελφός Χρυσόστομος». Απεβίωσε εκεί στις 4 Απριλίου 1837 σε ηλικία 79 ετών. Στο πιστοποιητικό θανάτου του, το επάγγελμα που του αποδόθηκε ήταν «καθηγητής θεολογίας» μιας και ο όρος τεχνολογία ήταν ακόμη πολύ νέος την εποχή αυτή.
