- Σμαράγδα Μιχαλιτσιάνου
Η ΑΒ Βασιλόπουλος απέλυσε καρκινοπαθή εργαζόμενη …
Το αχάριστο πρόσωπο της εργοδοσίας επέδειξε η γνωστή αλυσίδα Σούπερ Μάρκετ η οποία, όπως καταγγέλλει ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, απέλυσε την εργαζόμενη που πάσχει από την ανίατο νόσο με τον προκλητικό και απάνθρωπο ισχυρισμό ότι «δεν τηρεί τις διαδικασίες»!!!
«Αιμορραγούν τα πράγματα έξω, τραυματισμένος ο τόπος, τραυματισμένος ο καιρός».
Το ΄χει πει υπέροχα η Κική Δημουλά, και στην ανάλυσή της που ακολουθεί σε συνταράσσει :
«Υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας που αιμορραγούν. Ένα μεγάλο μέρος του λαού μας αιμορραγεί. Αλλά μπορεί η ποίηση να κάνει μετάγγιση αίματος; Είναι αρκετό να συμπάσχει; Όχι, δεν είναι. Είναι αρκετό να το εκφράζει;»
Και ο πρίγκιπας της ελληνικής ποίησης, ο Τάσος Λειβαδίτης έχει γράψει στίχους που σε συγκλονίζουν για το ίδιο θέμα, που στην φιλοσοφία, την κοινωνιολογία και την ψυχολογία αργότερα χαρακτηρίζεται ως φόβος. Ο φόβος, που είναι πανανθρώπινος, και είναι ένα βασικό συναίσθημα του ανθρώπου, το οποίο προκαλείται από τη συνειδητοποίηση ενός κινδύνου ή απειλής.
Γράφει ο Λειβαδίτης …
Μᾶς φοβοῦνται καὶ μᾶς σκοτώνουν
Φοβοῦνται τὸν οὐρανὸ ποὺ κοιτάζουμε
φοβοῦνται τὸ πεζούλι ποὺ ἀκουμπᾶμε
φοβοῦνται τὸ ἀδράχτι τῆς μητέρας μας καὶ τὸ ἀλφαβητάρι τοῦ παιδιοῦ μας
φοβοῦνται τὰ χέρια σου ποὺ ξέρουν νὰ ἀγγαλιάζουν τόσο τρυφερὰ
καὶ νὰ μοχτοῦν τόσο ἀντρίκια
φοβοῦνται τὰ λόγια ποὺ λέμε οἱ δυό μας μὲ φωνὴ χαμηλωμένη
φοβοῦνται τὰ λόγια ποὺ θὰ λέμε αὔριο ὅλοι μαζὶ
μᾶς φοβοῦνται, ἀγάπη μου, καὶ ὅταν μᾶς σκοτώνουν
νεκροὺς μᾶς φοβοῦνται πιὸ πολύ.
Κι η ποίησή του «είναι μία αντίσταση απέναντι στην αδικία και την ασκήμια αυτού τού κόσμου», όπως εύστοχα σχολιάζει ο ομότεχνός του Κώστας Γραμματικόπουλος.
Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τις καταγγελίες του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, οι εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ, δέχονται αφόρητες πιέσεις έχουν καταρρακωθεί από τη σκληρή δουλειά και «εργάζονται από πόστο σε πόστο και από τμήμα σε τμήμα με χρονοδιαγράμματα και στόχους ανέφικτους», ενώ «το ρεπό και οι άδειες δίνονται όποτε θέλει η εργοδοσία».
«Είναι τέτοια η πίεση και η τρομοκρατία στα ΑΒ ΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ», όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση του συλλόγου, «που συναδέλφισσες παθαίνουν κρίσεις πανικού, υποφέρουν από έντονο άγχος. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ”αρρωσταίνουν” όταν μπαίνουν στο κατάστημα για να πιάσουν βάρδια. Δεν είναι λίγοι αυτοί που δεν αντέχουν και παραιτούνται. Αυτός είναι ο στόχος της εργοδοσίας και αν δεν καταφέρει να τους ωθήσει στην παραίτηση, τους απολύει. Μάλιστα έφτασε στο σημείο ακόμα και συναδέλφισσά μας καρκινοπαθή να της ανακοινώσει την απόλυσή της με την αιτιολογία ότι ”δεν τηρεί τις διαδικασίες“!
Αλλά για ποιές διαδικασίες κάνει λόγο; Αυτό που συμβαίνει στην πράξη είναι ότι εκατοντάδες εργαζόμενοι στην ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ έχουν γονατίσει στη δουλειά.
Καλούμε όλες τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους να έρθουν σε επικοινωνία με το σωματείο μας. Κανένας μόνος του απέναντι στην επίθεση της εργοδοσίας. Όπλο ο συλλογικός μας αγώνας και η αλληλεγγύη. Μέσα σε κάθε κατάστημα, στις αποθήκες και τα γραφεία σηκώνουμε το ανάστημά μας, όπως έκανε και η συναδέλφισσα που είπε όχι στην απόλυσή της και ήρθε σε επαφή με το σωματείο της. Μαζί να διεκδικήσουμε δουλειά με δικαιώματα, μαζί να απαντήσουμε στην εργοδοτική ασυδοσία. Κάτω τα χέρια από την συναδέλφισσά μας.»
«Χρόνια ταΐζουν το θηρίο, ασταμάτητα τρώει σήμερα άνθρωπο, χτες άνθρωπο, κάθε μέρα άνθρωπο. Άλλος για τον κιμά φωνάζουν οι επενδυτές άλλος για την πατρίδα φωνάζουν οι μάνατζερ…»
Έτσι περιγράφει την κατάσταση όπως εξελίσσεται ο βραβευμένος ποιητής Μάρκος Τραϊτοράκης.
Μήπως ήρθε ο καιρός να σταματήσουμε να ταΐζουμε το θηρίο; Λέω μήπως;
