Η Μπάρμπρα Στράισαντ (Barbara Joan “Barbra” Streisand, 24 Απριλίου 1942) είναι Αμερικανίδα τραγουδίστρια, ηθοποιός, συγγραφέας, παραγωγός ταινιών και σκηνοθέτης. Έχει βραβευτεί με δύο βραβεία Όσκαρ (ένα Α’ Γυναικείου Ρόλου κι ένα Καλύτερου Τραγουδιού), οχτώ Βραβεία Γκράμι, πέντε Βραβεία Έμμυ, ένα ειδικό Βραβείο Τόνυ, βραβείο του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου και βραβείο Peabody και είναι μία από τους λίγους καλλιτέχνες που έχουν κερδίσει Όσκαρ, Έμμυ, Γκράμι και Βραβείο Τόνι.
Είναι μία από τις πιο επιτυχημένες καλλιτέχνες στη μοντέρνα ιστορία της καλλιτεχνικής βιομηχανίας με πωλήσεις πάνω από 71,5 εκατομμύρια δίσκους στις Ηνωμένες Πολιτείες και 140 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως. Είναι η μεγαλύτερη σε πωλήσεις γυναίκα καλλιτέχνης στη λίστα των Μεγαλύτερων σε Πωλήσεις Καλλιτεχνών της RIAA, η μόνη γυναίκα που βρίσκεται μέσα στο top 10 και η μόνη καλλιτέχνης εκτός της σκηνής του ροκ. Μαζί με τον Φρανκ Σινάτρα, τη Σερ και τη Σίρλεϊ Τζόουνς, μοιράζεται τη διάκριση να έχει βραβευτεί με Όσκαρ υποκριτικής και να έχει φτάσει στην κορυφή του U.S. Billboard Hot 100 chart.
Σύμφωνα με την RIAA, η Στράισαντ κατέχει το ρεκόρ για τους περισσότερους δίσκους στο τοπ 10 από όλες τις γυναίκες καλλιτέχνες – σύνολο 32 από το 1963. Συνολικά έχει 51 χρυσούς δίσκους, 30 πλατινένιους και 13 πολυπλατινένιους στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πέρα από την καριέρα της στο χώρο της μουσικής, η Στράιζαντ έχει διαγράψει λαμπρή πορεία στο χώρο του κινηματογράφου. Έκανε την πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση το 1968 στο μιούζικαλ Ένα αστείο κορίτσι (Funny Girl) σε σκηνοθεσία Γουίλιαμ Γουάιλερ, ενώ ήταν ήδη καταξιωμένη στο χώρο της μουσικής. Η ταινία της χάρισε Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου το οποίο μοιράστηκε με την Κάθριν Χέπμπορν επίσης νικήτρια εκείνη τη χρονιά για την ταινία Το λιοντάρι του χειμώνα (Lion in the Winter). Έπειτα ακολούθησε μια σειρά από επιτυχημένες ταινίες όπως: Άλο, Ντόλι! (Hello Dolly, 1969), Μια τρελή τρελή καταδίωξη (What’s up, Doc?, 1972), Τα καλύτερά μας χρόνια (The Way We Were, 1973) (για το οποίο έλαβε την δεύτερή της υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου) και Ένα αστέρι γεννιέται (A Star Is Born, 1976). Το 1982 σκηνοθέτησε και έκανε την παραγωγή της ταινίας Yentl, ενώ το δεύτερό της σκηνοθετικό εγχείρημα, η ταινία του 1991 Ο πρίγκηπας της παλίρροιας (The Prince of Tides) της χάρισε μια υποψηφιότητα για την παραγωγή της ταινίας. Το 1996 σκηνοθέτησε τη ρομαντική κωμωδία Ο καθρέφτης έχει δυο πρόσωπα (The Mirror Has Two Faces) στην οποία είχε επίσης τον πρωταγωνιστικό ρόλο που της χάρισε μια υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ερμηνείας σε μιούζικαλ ή κωμωδία. Πιο πρόσφατος αξιοσημείωτος κινηματογραφικός της ρόλος είναι εκείνος της Ροζ Φόκερ στην κωμωδία Πεθερικά της συμφοράς (Meet the Fockers, 2004) (σίκουελ της ταινίας του 2000 Γαμπρός της Συμφοράς (Meet the Parents) και στο σίκουελ Γονείς της Συμφοράς (Little Fockers, 2010).
Φιλμογραφία
| Έτος | Πρωτότυπος τίτλος | Τίτλος στα ελληνικά | Ρόλος |
|---|---|---|---|
| 1968 | Funny Girl | Ένα αστείο κορίτσι | Φάνι Μπράις |
| 1969 | Hello, Dolly! | Αλό, Ντόλλυ! | Ντόλι Λιβάι |
| 1970 | On a Clear Day You Can See Forever | Η διπλή ζωή της Ντέζι Γκέιμπλ | Ντέζι Γκέιμπλ / Μελίντα Τεντρίς |
| The Owl and the Pussycat | Η τροτέζα και ο πρωτάρης | Ντόρις | |
| 1972 | What’s Up, Doc? | Μια τρελή τρελή καταδίωξη | Τζούντι Μάξγουελ |
| Up the Sandbox | Μάργκαρερ Ρέινολντς | ||
| 1973 | The Way We Were | Τα καλύτερά μας χρόνια | Κέιτι Μορόσκι |
| 1974 | For Pete’s Sake | Ένα κορίτσι που τα κάνει όλα | Χενριέτα Ρόμπινς (Χένρι) |
| 1975 | Funny Lady | Παράξενη κυρία | Φάνι Μπράις |
| 1976 | A Star Is Born | Ένα αστέρι γεννιέται | Έστερ Χόφμαν Χάουαρντ |
| 1979 | The Main Event | Ένα τρελό θεότρελο ζευγάρι | Χίλαρι Κρέιμερ |
| 1981 | All Night Long | Οι καλύτερές μας νύχτες | Σέριλ Γκίμπονς |
| 1983 | Yentl | Γιεντλ | Γιεντλ Μέντελ / Άνσελ Μέντελ |
| 1987 | Nuts | Σε αντίστροφη μέτρηση | Κλόντια Φέιθ Ντρέιπερ |
| 1991 | The Prince of Tides | Ο πρίγκιπας της παλίρροιας | δρ Σούζαν Λοουενστάιν |
| 1996 | The Mirror Has Two Faces | Ο καθρέφτης έχει δύο πρόσωπα | Ρόουζ Μόργκαν |
| 2004 | Meet the Fockers | Πεθερικά της συμφοράς | Ρόζαλιν Φόκερ (Ροζ) |
| 2010 | Little Fockers | Γονείς της συμφοράς | |
| 2012 | The Guilt Trip | Η κατάρα της μητέρας μου | Τζόις Μπρούστερ |
Με τον Γουόλτερ Ματάου στην ταινία Αλό, Ντόλι! (1969)
|
||
