Ο Ονορέ Ντωμιέ (Honoré Daumier, 26 Φεβρουαρίου 1808 – 10 Φεβρουαρίου 1879) ήταν Γάλλος ζωγράφος και γλύπτης. Πολλά από τα έργα του περιείχαν κοινωνική κριτική.
Ο Ονορέ Ντωμιέ γεννήθηκε στο Παρίσι και ήταν γιος άπορου λογοτέχνη. Από την παιδική του ηλικία ήταν πολύ συναισθηματικός, ευσυγκίνητος καθώς και είχε αρκετά συναισθήματα αλληλεγγύης για τους αδικημένους της κοινωνίας του, για αυτόν το λόγο τα περισσότερα έργα του έχουν να κάνουν με αυτό το θέμα.
Ο Ντωμιέ παρουσιάζει στα έργα του τόπους και στιγμές τις καθημερινής ζωής ενός ταπεινού και φτωχού κόσμου όμως με ζωτική φλόγα. Ζωγραφίζει “κοντόχοντρες” φιγούρες με έντονα τα σημάδια της κούρασης στο πρόσωπο τους και ρούχα με ξεθωριασμένα χρώματα. Αναφέρεται στους εργάτες του Παρισιού αλλά και ολόκληρης της Γαλλίας. Μέσα από τα έργα του διακρίνεται μια αλληλεγγύη και βαθιά ανθρώπινα συναισθήματα για όσους υπέφεραν από κοινωνική αδικία και δυστυχία. Η κοινωνική του ευαισθησία είναι έντονη στου πίνακες του είτε σαν ζωγράφος του πονεμένου λάου, είτε σαν σκληρός γελοιογράφος τις κυρίαρχης αστικής τάξης. Επιπλέον, ήταν παρατηρητικός, διεισδυτικός με έντονη κριτική ματιά στην υπάρχουσα κοινωνική πραγματικότητα. Αξίζει να αναφερθεί ότι ήταν από του πρώτους γελοιογράφους τις εποχής του. Στις γελοιογραφίες του χλευάζει με άγριο τρόπο τα αξιώματα και την έπαρση δίνοντας ξεκάθαρο μήνυμα υποστήριξης των ανθρώπινων δικαιωμάτων και ηθικών αξιών.
-
Η Δημοκρατία, 1848, Παρίσι, Μουσείο Ορσέ
-
Ecce homo, (Ίδε ο άνθρωπος), 1850, Έσσεν, Museum Folkwang
-
Ο συλλέκτης χαλκογραφιών, 1857-1860, Παρίσι, Petit Palais
-
Βαγόνι τρίτης θέσης, 1862–64, Νέα Υόρκη, Μητροπολιτικό Μουσείο
-
Η πλύστρα, 1863, Παρίσι, Μουσείο Ορσέ
-
Δον Κιχώτης και Σάντσο Πάντσα, 1868, Μόναχο, Neue Pinakothek
-
Δύο δικηγόροι, Λυών, Musée des beaux-arts
-
Κωμωδία
