Ο Πασκουαλίνο Ντε Σάντις (Pasqualino De Santis, 24 Απριλίου 1927 – 23 Ιουνίου 1996) ήταν Ιταλός κινηματογραφιστής, βραβευμένος με Όσκαρ καλύτερης φωτογραφίας για την ταινία Ρωμαίος και Ιουλιέτα.
Γεννήθηκε ως Πασκουάλε Ντε Σάντις στο Φόντι της Ιταλίας και ήταν αδερφός του σκηνοθέτη του κινηματογράφου Τζουζέπε Ντε Σάντις. Εργάστηκαν από κοινού στις ταινίες Non c’è pace tra gli ulivi, Uomini e lupi (1956), La strada lunga un anno (1958) και La garçonnière (1960).
Συνεργάστηκε με τον Φραντσέσκο Ρίζι στις ταινίες C’era una volta (1967), Uomini contro (1970), Υπόθεση Ματέι (Il caso Mattei) (1972), Lucky Luciano (1974), Ο Χριστός σταμάτησε στο Έμπολι (1979), Τρεις Αδερφοί (1981), Κάρμεν (1984), Το Χρονικό Ενός Προαναγγελθέντος Θανάτου (1987), Ναπολιτάνικο Ημερολόγιο (1992) και La tregua (1996), ταινία γυρισμένη στην Ουκρανία, όπου ο ίδιος πέθανε.
Στους συνεργάτες του Ντε Σάντις ήταν και ο Λουκίνο Βισκόντι, με τις ταινίες Οι καταραμένοι (La caduta degli dei) (1969), Θάνατος στη Βενετία (Morte A Venezia) (1971), Η γοητεία της αμαρτίας (Gruppo di famiglia in un interno) (1974), Ο αθώος (L’Innocente) (1976), ο Φεντερίκο Φελίνι με την ταινία Block notes di un regista (1969), ο Τζόζεφ Λ. Μάνκιεβιτς στην ταινία Ο κολασμένος της Βενετίας (The Honey Pot) (1966), ο Βιτόριο ντε Σίκα με την ταινία Amanti (1968), ο Τζόζεφ Λόουζι στην ταινία Η Δολοφονία του Τρότσκι (1972), ο Κάρλο Λιτσάνι με το Torino nera (1972), ο Ρομπέρ Μπρεσόν με τα φιλμ Lancelot du Lac (1974), Le diable probablement (1977), L’Argent (1982), με τον Έττορε Σκόλα (Μια ξεχωριστή μέρα (Una giornata particolare), 1977 καιLa terrazza, 1980) και τον Τζουλιάνο Μοντάλντο (με την τηλεοπτική σειρά Μάρκο Πόλο, 1982).
Ο Ντε Σάντις κέρδισε ένα Βραβείο Όσκαρ το 1968 για την δουλειά του στην ταινία Ρωμαίος και Ιουλιέτα του Φράνκο Τζεφιρέλι, ένα BAFTA και ένα Nastro d’Argento για την ταινία Θάνατος στη Βενετία, καθώς επίσης και 2 βραβεία Νταβίντ ντι Ντονατέλο, για την δουλειά του στις ταινίες Τρεις Αδερφοί και Κάρμεν.
