Ο Τσάρλτον Ίστον ή Τσάρλτον Ήστον (Charlton Heston, πραγματικό όνομα: Τζον Τσαρλς Κάρτερ, John Charles Carter, 4 Οκτωβρίου 1923 – 5 Απριλίου 2008) ήταν Αμερικανός ηθοποιός του κινηματογράφου, του θεάτρου και της τηλεόρασης και πολιτικός ακτιβιστής.
Ως σταρ του Χόλυγουντ, εμφανίστηκε σε 100 σχεδόν ταινίες μέσα σε ένα διάστημα 60 ετών. Ενσάρκωσε τον Μωυσή στην επική ταινία του 1956 Οι Δέκα Εντολές (The Ten Commandments), για την οποία έλαβε την πρώτη του υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα Α’ Ανδρικού Ρόλου. Πρωταγωνίστησε επίσης στην ταινία Ο Άρχων του Κακού (Touch of Evil, 1958) με τον Όρσον Ουέλς, Μπεν Χουρ (Ben Hur, 1959), για την οποία κέρδισε το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου, Ελ Σιντ (El Cid, 1961) και Ο άνθρωπος που ήρθε από το μέλλον (Planet of the Apes, 1968). Πρωταγωνίστησε επίσης στις ταινίες Το Όγδοο Θαύμα (The Greatest Show on Earth, 1952), Το Μυστικό των Ίνκας (Secret of the Incas, 1954), Ματωμένοι Ορίζοντες (The Big Country, 1958) και Η Ωραιότερη Ιστορία του Κόσμου (The Greatest Story Ever Told, 1965).
Υποστηρικτής αρχικά του δημοκρατικού κόμματος και των αστικών δικαιωμάτων τη δεκαετία του 1960, ο Ίστον έγινε ρεπουμπλικανός από το 1987 και ίδρυσε μια συντηρητική πολιτική δράση που υποστήριζε τον Ρόναλντ Ρήγκαν. Ο πιο δημοφιλής ρόλος του Ίστον στην πολιτική ήρθε όταν έγινε πρόεδρος για πέντε χρόνια στο National Rifle Association, από το 1998 έως το 2003.
Το 2003 διαγνώστηκε με τη νόσο Αλτσχάιμερ και αποσύρθηκε τόσο από την υποκριτική όσο και από την προεδρία στο NRA. Πέθανε στις 5 Απριλίου 2008, σε ηλικία 84 ετών, από πνευμονία.
Ο Τσάρλτον Ίστον γεννήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 1923. Μητέρα του ήταν η Λίλλα (1899-1994) και πατέρας του ο Ράσελ Ουίτφορντ Κάρτερ (1897-1966). Πολλές πηγές αναφέρουν ότι γεννήθηκε στο Έβανστον του Ιλινόις. Ωστόσο, η αυτοβιογραφία του Ίστον αναφέρει ως πόλη γέννησης το No Man’s Land του Ιλινόις, το οποίο συχνά αναφέρεται στην περιοχή Γουίλμετ, ένα εύπορο προάστιο του Σικάγο.
Ο Ίστον ανέφερε σε μια συνέντευξη του 1995 ότι δεν ήταν πολύ καλός στο να θυμάται διευθύνσεις ή την παιδική ηλικία του. Ήταν εν μέρει από σκωτσέζικη καταγωγή, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος ήταν αγγλικής καταγωγής. Οι πρώτοι μετανάστες πρόγονοί του έφτασαν στην Αμερική από την Αγγλία τη δεκαετία του 1600. Οι προ-παππούδες από την πλευρά της μητέρας του ήταν ο Άγγλος Γουίλιαμ Τσάρλτον από το Σάδερλαντ και η Σκωτσέζα Mary Drysdale Charlton. Μετανάστευσαν στον Καναδά όπου η γιαγιά του, Marian Emily Charlton, γεννήθηκε το 1872.
Στην αυτοβιογραφία του, ο Ίστον αναφέρεται στον πατέρα του ο οποίος εργαζόταν στην εταιρεία κατασκευών της οικογένειάς του. Όταν ο Ίστον ήταν βρέφος, η εργασία του πατέρα του ανάγκασε την οικογένεια να μετακομίσει στο Μίσιγκαν. Ήταν ένα αστικό και αρκετά δασικό κομμάτι του κράτους όπου ο Ίστον έζησε μια απομονωμένη αλλά ειδυλλιακή περίοδο, περνώντας τον περισσότερο χρόνο του κυνηγώντας και ψαρεύοντας στην περιοχή.
Όταν ο Ίστον ήταν 10 ετών, οι γονείς του πήραν διαζύγιο αφού είχαν αποκτήσει τρία παιδιά. Η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε και τα αδέρφια του Ίστον, η μικρότερη αδερφή του Λίλα και ο αδερφός του Άλαν, μετακόμισαν στο Γουίλμετ. Ο Ίστον φοίτησε στο λύκειο New Trier. Θυμάται :
Όλα τα παιδιά έπαιζαν παιχνίδια αλλά εγώ τα έκανα τα περισσότερα από όλους. Ακόμα και όταν μετακομίσαμε στο Σικάγο, ήμουν περισσότερο ή λιγότερο ένα μοναχικό άτομο. Ζήσαμε σε ένα προάστιο του North Shore, όπου ήμουν έξω από τα νερά μου, καθώς τα άλλα παιδιά έμοιαζαν να είναι πλούσια και να γνωρίζουν από κορίτσια.
Ο Ίστον ήταν επισκοπελιανός και περιγράφηκε ως “ένας πνευματώδης άνδρας” ο οποίος “σεβάστηκε τις θρησκευτικές παραδόσεις” και “συμμετείχε στα ιστορικά γεγονότα της θρησκευτικής πίστης”
Καριέρα
Ο Ίστον συχνά ανέφερε ότι παρόλο που μεγάλωσε στο βόρειο Μίσιγκαν, σε μια αστική περιοχή, συχνά περιπλανιόταν στο δάσος, “δημιουργώντας” χαρακτήρες από βιβλία που είχε διαβάσει. Αργότερα, στο λύκειο, συμμετείχε στο τμήμα υποκριτικής του New Trier και ανέβασε τη διασκευή του Peer Gynt, από το ομώνυμο έργο του Ίψεν, σε σκηνοθεσία του David Bradley.
Από το Winnetka Community Theatre (ή το Winnetka Dramatist’s Guild, όπως ήταν τότε γνωστό), στο οποίο ήταν ενεργό μέλος, κέρδισε μια υποτροφία για να σπουδάσει στο Northwestern University, μεταξύ των καθηγητών ήταν η Alvina Krause. Αρκετά χρόνια αργότερα, ο Ίστον συνεργάστηκε με τον Bradley στην παραγωγή της πρώτης ακουστικής εκδοχής του έργου Ιούλιος Καίσαρας του Σαίξπηρ, στο οποίο ο Ίστον ενσάρκωσε τον Μάρκο Αντώνιο.
Βραβεύτηκε με βραβείο Jean Hersholt Humanitarian Award το 1978 από την Ακαδημία των Όσκαρ καθώς και με Cecil B. DeMille Award για την προσφορά του στην έβδομη τέχνη στις Χρυσές Σφαίρες του 1967.
Αρρώστια και θάνατος
Το 1996 ο Ίστον έκανε μια εγχείριση στο ισχίο. Το 1998 διαγνώστηκε με καρκίνο του προστάτη. Μετά από θεραπεία με ακτινοβολία, ο καρκίνος υπέστη ύφεση. Τον Μάιο και Ιούνιο του 2000 παραδέχτηκε δημόσια ότι ακολούθησε θεραπεία για να αντιμετωπίσει τον αλκοολισμό σε μια κλινική στη Γιούτα.
Στις 9 Αυγούστου 2002 ανακοίνωσε δημόσια ότι είχε διαγνωστεί με συμπτώματα της νόσου Αλτσχάιμερ. Τον Ιούλιο του 2003, στην τελευταία δημόσια εμφάνισή του, ο Ίστον έλαβε το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας στον Λευκό Οίκο από τον πρόεδρο Τζορτζ Μπους. Τον Μάρτιο του 2005 αρκετές εφημερίδες ανέφεραν ότι η οικογένεια και οι φίλοι του ήταν σοκαρισμένοι από την πρόοδο της αρρώστιας του και ότι κάποιες φορές ήταν αδύνατον να σηκωθεί από το κρεβάτι.
Ο Ίστον πέθανε το πρωί της 5ης Απριλίου 2008, στο σπίτι του στο Μπέβερλι Χιλς της Καλιφόρνια, με τη γυναίκα του Λυδία, 64 ετών, να είναι στο πλευρό του. Παρόντες ήταν επίσης ο γιος του, Fraser Clarke Heston, και η υιοθετημένη κόρη του, Holly Ann Heston. Η αιτία θανάτου δεν αποκαλύφθηκε από την οικογένεια. Έναν μήνα αργότερα, τα μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι ο θάνατός του προκλήθηκε από πνευμονία.
Συλλυπητήρια μηνύματα έδωσαν πολιτικοί ηγέτες, ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους αποκάλεσε τον Ίστον “έναν άνθρωπο με χαρακτήρα και ακεραιότητα, με μια μεγάλη καρδιά … Υπηρέτησε την πατρίδα του κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, συμμετείχε ενεργά στο κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα, ηγήθηκε ενός εργατικού κόμματος και υπερασπίστηκε τα δικαιώματα της δεύτερης τροπολογίας της Αμερικής”. Η πρώην Πρώτη Κυρία Νάνσυ Ρήγκαν είπε ότι ήταν συντετριμμένη από τον θάνατο του Ίστον και διάβασε το εξής απόσπασμα “Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον Τσακ ως ήρωα στους ρόλους που ενσάρκωσε στη μεγάλη οθόνη, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι τον θεωρούσα έναν ήρωα στην ζωή για όλες εκείνες τις φορές που τάχθηκε υπέρ του Ρόννι σε ό,τι κι αν έκανε”
Η κηδεία του Ίστον πραγματοποιήθηκε στις 12 Απριλίου 2008, σε μια τελετή όπου συμμετείχαν 250 άτομα, συμπεριλαμβανομένης της Νάνσυ Ρήγκαν και αστέρων του Χόλυγουντ όπως ο τότε κυβερνήτης της Καλιφόρνια Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ, η Olivia de Havilland, ο Keith Carradine, η Pat Boone, ο Tom Selleck, ο Όλιβερ Στόουν (ο οποίος είχε επιλέξει τον Ίστον στην ταινία του 1999 Any Given Sunday), ο Rob Reiner και ο Christian Bale.
Η κηδεία πραγματοποιήθηκε στην εκκλησία του Αγίου Ματθαίου στο Pacific Palisades, την εκκλησία όπου ο Ίστον παραχωρούσε τις υπηρεσίες του κάθε Κυριακή από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Αποτεφρώθηκε και οι στάχτες του δόθηκαν στην οικογένειά του.
Βιβλιογραφία
από τον Ίστον :
- In the Arena: An Autobiography (1997), ISBN 1-57297-267-X
- The Courage to be Free (2000), speeches ISBN 978-0-9703688-0-5
- The Actors Life: Journals 1956–1976 (1978), ISBN 0-671-83016-3
- Beijing Diary, ISBN 0-671-68706-9
- To Be a Man: Letters to My Grandson, ISBN 0-7432-1311-4
- Charlton Heston Presents the Bible, ISBN 1-57719-270-2
- Charlton Heston’s Hollywood: 50 Years in American Film with Jean-Pierre Isbouts, ISBN 1-57719-357-1
Περαιτέρω μελέτη
- Bernier, Michelle Bernier. Charlton Heston: An Incredible Life (2nd ed. 2009) excerpt and text search.
- Raymond, Emilie. From My Cold, Dead Hands: Charlton Heston and American Politics (2006) excerpt and text search, biography by scholar focused on political roles.
- Ross, Steven J. Hollywood Left and Right: How Movie Stars Shaped American Politics (2011) ch 7 on Heston.
