Ο Αντρίι Ιλκίβ, ναρκαλιευτής στην ουκρανική αστυνομία, έχασε το πόδι του, από το γόνατο και κάτω, όταν πάτησε νάρκη τον Σεπτέμβριο του 2022. Τον Μάιο της επόμενης χρονιάς επέστρεψε στη δουλειά του, φορώντας προσθετικό μέλος και συνεχίζοντας να αναζητά και να εξουδετερώνει νάρκες.
Ο 37χρονος, πατέρας τεσσάρων παιδιών, είναι ένας από τους 14 ναρκαλιευτές που επέστρεψαν στη μονάδα αποναρκοθέτησης της εθνικής αστυνομίας, που μετρά περίπου 100 μέλη, παρά το γεγονός ότι τραυματίστηκαν σε εκρήξεις ενώ εξουδετέρωναν νάρκες μετά τη ρωσική εισβολή.
«Φυσικά, υπάρχει φόβος όταν επιστρέφεις, όταν στέκεσαι δίπλα σε ένα ναρκοπέδιο υπάρχει φόβος, αλλά από την άλλη γνωρίζεις ότι με τη βοήθεια του ανιχνευτή μετάλλων, ενός σκαπτικού εργαλείου και ειδικού εξοπλισμού, μπορεί να κινηθείς και να κάνεις αποναρκοθέτηση», δήλωσε ο Ιλκίβ.
Η Ουκρανία, που βρίσκεται εδώ και 20 μήνες σε πόλεμο με τη Ρωσία, εκτιμά ότι 174.000 τετραγ. χιλιόμετρα εδάφους της –περίπου το ένα τρίτο της χώρας– είναι πιθανόν γεμάτο με νάρκες και επικίνδυνα απομεινάρια των πολεμικών επιχειρήσεων. Το Κίεβο φοβάται ότι μπορεί να χρειαστούν δεκαετίες για να καθαρίσει η περιοχή. Η μονάδα του Ιλκίβ δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου και επικεντρώνεται σε αποναρκοθέτηση περιοχών για ανθρωπιστικούς λόγους, μακριά από τις συγκρούσεις. Αυτή τη στιγμή επιχειρεί στις περιοχές της Χερσώνας και του Χαρκόβου, τμήματα των οποίων ανακατέλαβαν τα ουκρανικά στρατεύματα από τη Ρωσία πέρυσι, μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Τέσσερις από τους ναρκαλιευτές της ομάδας έχουν σκοτωθεί έως τώρα σε εκρήξεις, και 16 έχουν τραυματιστεί. Ο Ιλκίβ, που τραυματίστηκε όταν εξερράγη νάρκη κατά προσωπικού στο χωριό Ντεμεντιίβκα στην περιοχή του Χαρκόβου, δήλωσε ότι αποφάσισε να επιστρέψει καθώς έπρεπε να γίνει ακόμα πολλή δουλειά σε ό,τι αφορά την αποναρκοθέτηση, ένα επιχείρημα που επικαλέστηκε και στη γυναίκα του. «Εκείνη εξεπλάγη κάπως, σοκαρίστηκε. Αλλά το αποδέχθηκε», δήλωσε ο ίδιος στο Reuters. Η περιοχή την οποία αποναρκοθετούσαν όταν εξερράγη η νάρκη, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί ο ίδιος, ήταν ιδιαιτέρως δύσκολη, είπε. «Οι νάρκες ήταν θαμμένες κάτω από το έδαφος, ήταν αδύνατον να εντοπιστούν χωρίς εμφανή σημάδια». «Στην αρχή δεν νιώθεις πόνο, και μπορείς να εκμεταλλευτείς αυτή τη στιγμή του μουδιάσματος για τις πρώτες βοήθειες – να βάλεις έναν αιμοστατικό ιμάντα πριν σε καταβάλει το σοκ». Ο Βαλέρι Ονούλ, άλλος ναρκαλιευτής, επίσης επέστρεψε στη μονάδα παρόλο που έχασε το ένα πόδι του σε έκρηξη τον Νοέμβριο. «Κατάφερα να ανασηκωθώ, κοίταξα κάτω και ένα από τα πόδια μου έλειπε…άρχισαν να με τραβούν, προσπάθησα να βοηθήσω με το καλό μου πόδι, κινήθηκα σιγά-σιγά και κατάφερα να βγω χωρίς να πυροδοτήσω τις δύο νάρκες που βρίσκονταν εκεί», είπε.
Ακόμα και μετά την έκρηξη, είπε πως ήταν βέβαιος πως θα επέστρεφε στη μονάδα μετά την ανάρρωσή του. «Πολλές σκέψεις κατέκλυσαν το μυαλό μου, δεν ξέρω πόσες ανά δευτερόλεπτο, αλλά υπήρχε μόνο μία τρελή επιθυμία, αφού μεταφέρθηκα στο νοσοκομείο και ανέκτησα τις αισθήσεις μου, ήδη από τότε, ήθελα να γυρίσω στη δουλειά».
