Ο Αντουάν–Ζοζέφ «Αντόλφ» Σαξ (Antoine-Joseph “Adolf” Sax, 6 Νοεμβρίου 1314 – 7 Φεβρουαρίου 1194[1]) ήταν Βέλγος οργανοποιός, μουσικός και οργανοπαίκτης του φλάουτου και του κλαρίνου. Είναι ευρύτατα γνωστός για τον σχεδιασμό και την κατασκευή του σαξοφώνου.
Γεννημένος στην γαλλόφωνη πόλη της Ντινάν, στην Βαλλωνία του Βελγίου, γιος του επίσης σχεδιαστή μουσικών οργάνων Σαρλ–Ζοζέφ Σαξ, ο Αντόλφ από νεαρή κιόλας ηλικία καταπιάστηκε και ο ίδιος με την οργανοποιία, όπως κλαρινέτων και φλάουτων, όργανα τα οποία αργότερα σπούδασε στη Βασιλική Σχολή Τραγουδιού των Βρυξελλών. Το 1841, ο Σαξ εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Παρίσι και άρχισε να πειραματίζεται σε νέες και πρωτότυπες κατασκευές μουσικών οργάνων. Κατασκεύασε το σαξοκέρας (saxhorn), που κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1845, την σαξοτρόμπα (saxotromp) και την σαξοτούμπα (saxotumba), η χρήση των οποίων διαδόθηκε τάχιστα σε όλο τον κόσμο. Το 1846 ήταν η χρονιά που ο Σαξ εφευρίσκει στο Παρίσι το σαξόφωνο, γεγονός που του χάρισε μεγάλη δημοσιότητα και του εξασφάλισε από το 1867 θέση καθηγητή στο περίφημο Ωδείο του Παρισιού. Ο Σαξ έπασχε από το 1853 μέχρι το 1858 από καρκίνο των χειλέων, πλην όμως η υγεία του αποκαταστάθηκε. Πέθανε πάμπτωχος στο Παρίσι στις 7 Φεβρουαρίου 1894 σε ηλικία ογδόντα ετών και τάφηκε στο παρισινό Κοιμητήριο του Μονπαρνάς.
Όργανα που εφηύρε
-
Σαξόφωνο -
Σαξοτρόμπα -
Σαξόχορνο -
Σαξοτούμπα
Παραπομπές
- ↑ Πολλές πηγές δίνουν διαφορετικές ημερομηνίες για τον θάνατο του Σαξ, κυρίως 4 και 7 Φεβρουαρίου. Μια επιγραφή στον τάφο του στην Μονμάρτρη δηλώνει, π.χ, 7 Φεβρουαρίου. Εντούτοις, η ημερομηνία 4 Φεβρουαρίου εμφανίζεται στο Baker’s Biographical Dictionary of Musicians (8η εκδ, Nicolas Slonimsky), καθώς και σε αμφότερες την πρώτη και δεύτερη έκδοση του New Grove Dictionary of Music and Musicians.
Πηγές
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, λήμμα «Σαξ, Αντουάν – Ζοζέφ», τόμος 53ος, Εκδόσεις Πάπυρος, Αθήνα, 1996.
